Geplaatst op

Vetgemest

Ja ik weet het, ik ben een veel te grote snoeper en weeg daardoor 35 kilo te veel… Ik heb ook gewoon de pech een traag metabolisme te hebben, waardoor alles ook veel langer blijft plakken. Tsja.

Maar hier ten huize wordt het me ook niet makkelijk gemaakt om niet dikker te worden: Bart kookt bijzonder goed en graag, en vindt het een punt van eer zijn gezin goed en gezond te voeden. En als het lekker is, eet je gewoon te veel, toch? En de zondagen zijn het ergst…

Het begint hier op zondag al met het ontbijt: versgebakken croissants en chocoladebroodjes, nog warm uit de oven, met een zachtgekookt eitje met soldaatjes.

En dan had Bart pizzaiola gemaakt, een grote pan heerlijk Italiaans voedsel dat nog beter smaakte dan het eruit zag, met rucola en versgeraspte parmiggiano.

Op zondag is er ook altijd taart bij de koffie, en dan ’s avonds maakte Bart pizza’s, deze keer niet met het steenoventje, maar in de gewone oven, kwestie van niet in de regen te moeten gaan staan. Maar man… Oh, en tussendoor had hij ook nog koekjes gebakken.

Nee dames, ge krijgt hem niet. Hij is van mij ^^

Geplaatst op

Bedanking

Eigenlijk wordt dat al jaren niet echt meer gedaan, je leraars bedanken in het middelbaar. Niet dat dat hoeft voor mij, hoor, we doen per slot van rekening onze job, maar het is echt wel fijn om die appreciatie te krijgen. Waar ik bijvoorbeeld apetrots op ben, is het feit dat twee van mijn elf laatstejaars overwegen om Latijn verder te studeren aan ’t unief, en dat er dit jaar eentje afstudeert in de richting Klassieke Talen. Zegt veel, toch?

Een paar dagen geleden kreeg ik een berichtje van een van mijn eerstes: of ze me nog even kon zien. Ik gaf door wanneer ik nog op school was, en jawel, vandaag stond ze daar. Met een doosje zelfgemaakte koekjes en vooral een tekening. Een strip, nota bene, over Rombaudus en Rebus, waarin ze het verhaal vertelt van de Romeinse tweeling met alle eigenaardigheden en onnozele grapjes die ik er altijd insteek (zie de post van gisteren met de foto van de dag).

Ik vind het fantastisch hoe ze alle detailtjes onthouden heeft, en vooral, hoe ze er zo veel tijd in willen steken heeft. Ik vind ze gewoon zalig, die tekening! En hoe ze mij dan treffend typeert, net op het moment dat ik er toch wel weer een cliffhanger kan insteken.

Awel, dat doet deugd. Echt. Zeker als het komt van een van de leerlingen van de twee uur. Weliswaar eentje die, zoals Kobe vorig jaar, voor de twee uur heeft gekozen omdat de andere modules ook zo interessant waren, maar toch.

Bij deze nog eens bedankt, Kaat!

Geplaatst op

Koekjes bakken

De kinderen verveelden zich zowat, en ik stelde voor om koekjes te bakken. Meteen had ik drie zeer enthousiaste kinderen, die zich op het recept van de Boerinnenbond wierpen en begonnen te knutselen.

Het resultaat mocht er wel zijn, maar lekker waren ze eigenlijk niet: het was meer brooddeeg dan wat anders. Bon, volgende keer dan maar het recept van zandkoekjes of zo, zeker?

Geplaatst op

Tussendag

De kinderen waren eigenlijk echt wel toe aan vakantie. En toen was er het heerlijke, maar toch ook wel drukke weekend in de Ardennen. Dinsdag was ook al een tussendagje, gisteren was er de drukte van het verjaardagsfeestje.

Vandaag was het ook heel fijn weer, maar toch hadden de kinderen geen zin om buitenshuis te gaan. Het was al druk genoeg geweest, ze bleven liever een dagje gewoon thuis. Van mij niet gelaten, maar ze begonnen zich op een bepaald moment wel te vervelen. Ha! Dat was buiten het moederdier gerekend, dat nog een paar kilo’s modder en bladeren in de auto meezeulde, en die graag verwijderd zag.

Dus togen de drie naar buiten, gewapend met emmers, vodden, zeemvellen en vooral ook de stofzuiger. Het resultaat mocht er zijn, trouwens!

En toen had ik ook aan Merel beloofd om met haar koekjes te bakken. Zo geschiedde, aldus.

IMG_0163

Op die manier ging de dag gezapig en rustig voorbij, met nog wat verbeterwerk en zo, en vooral geen gedoe.