Pleidooi voor de Kindle

Sinds ik weer gigantisch aan het lezen ben, is mijn Kindle voor mij onmisbaar.

Indertijd was ik niet helemaal overtuigd: ik hou wel van het gevoel van een papieren boek, en ik hoor ook dat als voornaamste argument bij veel mensen: ik wil een boek kunnen voelen.

Vergeet dat dus maar. Ik dacht dat ook. Maar laat mij even de voordelen opsommen van een e-reader:

– het weegt minder dan het gemiddelde boek.
– op één toestel kan je makkelijk 1000 boeken meenemen. Geen gezeul meer in de valies voor op vakantie, en je hebt altijd keus te over.
– op een minuut of drie heb je vers leesvoer. Geen gedoe meer met bibliotheken of boekhandels: ofwel leen je het boek van iemand anders en sleep je de file gewoon naar je ebook, ofwel koop je het en verzendt Amazon het automatisch naar je Kindle. Meestal ook voor minder geld dan de papieren versie.
– het is milieuvriendelijker, en je hebt geen plaats in je boekenkast nodig.
– de lichtfunctie: je scherm licht op in een intensiteit die je zelf kiest. Ik kan probleemloos lezen in de volle zon zonder dat het stoort, maar ik kan ook in bed liggen lezen op de zwakste lichtsterkte zonder dat het Bart stoort. En als je in de zomer op je terras zit en het begint te schemeren, hoef je ook geen licht te halen of aan te steken.
– de woordenboekfunctie. Serieus. Ik lees vrijwel uitsluitend in het Engels, en elk woord dat ik niet ken, klik ik gewoon aan: onmiddellijk krijg ik de Engelstalige definitie. Dat werkt trouwens nog beter in het Frans, aangezien mijn Frans stukken slechter is en ik “La Peste” van Camus, of “La Carte et le Territoire” van Houellebecq toch in de originele taal wilde lezen. Zodra je een boek in een bepaalde taal op je Kindle zet, installeert hij ook automatisch het juiste woordenboek. De kinderen hebben me daar trouwens al gigantisch mee uitgelachen: ik was een papieren boek aan het lezen, en tikte volautomatisch op de pagina voor een mij onbekend woord. Juist ja.
– het is waterdicht, dus ook geschikt om buiten tijdens een pasjescontrole te staan lezen als het regent. Of buiten in de zomer in een zwembadje.
– het is praktischer in bed: niet alleen hoef je geen nachtlampje aan te steken, maar als je, zoals ik, vaak van die dikke turven leest, dan zijn die bijzonder onpraktisch om op je zij in bed te liggen lezen. Zo’n Kindle dus niet.

Nadelen:
– het is vrij duur in aanschaf (140 euro momenteel).
– je moet het om de twee weken (afhankelijk van hoeveel je leest natuurlijk) opladen, en dat vergeet ik soms wel. Maar gelukkig laadt het ding bijzonder snel op.
– het is kwetsbaarder dan een gewoon boek.

Dat laatste heb ik nu dus mogen ondervinden: ik had de mijne al van begin 2013, heb hem al overal meegezeuld en intensief gebruikt, en nu zat hij plotseling gebarsten in mijn tas. Toegegeven, zonder hoesje – ik heb er twee en vergeet ze meestal – en dat was dus blijkbaar geen goed idee.

Ik heb me meteen een nieuwe besteld bij Amazon.de, en die zou over een paar dagen moeten toekomen. Gelukkig heb ik nog papieren boeken genoeg liggen zodat ik niet zonder lectuur val, maar toch: ik mis mijn Kindle.

Nooit gedacht, destijds, dat ik dit nog zou zeggen.

Kindle Paperwhite

Voor wie het niet zou kennen: de Kindle (uit te spreken zoals in het Nederlandse kind, btw) is een e-reader, een elektronisch boek. Het ding is zo klein als een paperback, weegt minder dan het doorsnee boek, en je kan er massa’s boeken tegelijk op zetten. Het grote voordeel is: je kan zowel bij klaarlichte dag, in de zon, als in het donker lezen door het ingebouwde licht. En het is ook veel zachter aan de ogen dan een iPad of zoiets, die je daar ook kan gebruiken om te lezen, maar zonder bovenvermelde voordelen.

Het nadeel is dan weer dat je de boeken niet fysiek hebt. Je moet ze kopen, maar kan ze daarna niet in de boekenkast zetten (wat overigens evengoed een voordeel kan zijn) of uitlenen. Voor de ‘goeikoop’ moet je het niet doen: je betaalt quasi evenveel voor een e-book als voor een gedrukt exemplaar.

Maar bon, ik wilde dus zo’n Kindle Paperwhite, eentje die ik in één hand kan houden, en ook met datzelfde hand kan bedienen. Heel makkelijk voor in bed, trouwens. De maker van de Kindles is Amazon, die ze dan ook op zijn sites verkoopt. Helaas, daar zit dus een addertje in het gras: de Duitse, Franse of Engelse versie van Amazon versturen wel boeken naar België, maar niet die Kindle. Daarvoor word je prompt weer doorgestuurd naar de Amerikaanse versie, het moederbedrijf. En als je dus zo’n Kindle laat opsturen uit de Verenigde Staten, kost je dat niet alleen behoorlijk wat transportkosten, maar ook invoertaksen.

Na wat rondgevraag op Twitter kwam ik te weten dat de Engelse boekhandel Waterstones in Brussel ze verkoopt. Voor een fikse meerprijs (169 euro ipv 129 op de site), dat wel, maar bon. Ik heb er eentje besteld, en Monica (nog eens dank u, Monica!) is hem gisteren voor me gaan halen en heeft hem vandaag bezorgd. Een ideaal excuus, overigens, voor een stevige koffie en een fijne babbel.

Gierig als ik ben, had ik geen zin om nog eens 35 euro te betalen voor een stevige leren hoes, en ik wilde trouwens iets dat ietsje origineler was. En dus heb ik uit similileer zelf een hoesje gemaakt, eentje dat perfect past, en waarop ik de tekening van mijn opzijgezette iPhone heb herhaald. Met zilverstift die ik nog had vanuit het middelbaar, nota bene.

Ik vind het best geslaagd, voor een half uurtje werk. En nu ben ik dus een bijzonder tevreden lezer.

Kindle1

Kindle2

Kindle3