Dit was een boek uit de BBC-lijst waar ik nog nooit van gehoord had, en het bleek een kinderboek te zijn. Toen ik begon te lezen, had ik daar wel mijn bedenkingen bij, maar na verloop van tijd word je in het eenvoudige verhaaltje gezogen. Dit lijkt me echt een ideaal boek om avond na avond voor te lezen aan je eigen (kleinere) kinderen.
Het gegeven is heel erg simpel: vier kinderen – de jongste is 7, de oudste wellicht iets van een 14 – komen met hun mama en hun kleine zusje op vakantie aan een groot meer, waarin een eilandje ligt een eindje van hun vakantiehuis. Ze gaan er kamperen met zelfgemaakte tenten en halen elke dag verse melk en dergelijke met hun kleine zeilbootje, de Swallow. Ze zien het hele avontuur alsof ze piraten zijn. Na enkele dagen blijken er vijandige piraten te zijn: twee zusjes die aan de andere kant van het meer wonen en rondvaren in hun eigen zeilbootje, de Amazon. Na een gezonde wedijver moeten ze samenwerken om een mysterie op te lossen.
Wat het verhaal zo charmant maakt, is dat het in 1930 is geschreven, een tijd die duidelijk veel ongecompliceerder was. Ja, kinderen mochten op hun eentje kamperen op een eilandje en thee zetten boven een kampvuurtje. Ja, ze mochten rondzeilen want dat konden ze duidelijk meer dan voldoende. Uiteraard houdt mama een oogje in het zeil, maar dan speelt ze duidelijk mee met het piratenspelletje. Er waren geen gsms, geen mogelijkheid om elkaar te contacteren, en dat deerde niet. Ze overnachten in zelfgemaakte tenten die gewoon over een touw werden gespannen, het licht komt van carbuurlampen en kaarsen. Is het genderstereotiep? Ja, zoals alles in die tijd, en toch weer niet, want de twee Amazons lopen wel degelijk rond in korte broek en zeilen het meer over. De Walker meisjes hebben dan wel weer een jurkje aan en doen de huishoudelijke taken zoals het koken, maar eerder gewoon omdat iemand dat moet doen, denk ik dan.
Hadden die kinderen een zalige zomer? Zo lijkt het wel, ja, en als volwassene ben je daar stiekem jaloers op, op dat ongecompliceerde leven zonder verantwoordelijkheden en zonder helicopterouders.
Om het nu snel even te lezen is het misschien wat simpel, maar het is een prachtig verhaal om voor te lezen, zoals gezegd. Ik wou dat ik het vroeger had ontdekt.
