Kerstavond

Als je een plechtige-communicant in huis hebt, dan moet die ook wel af en toe naar de catechese en/of de mis. Ik vind dat eigenlijk ook maar logisch.
Een tijdje geleden kregen we via mail de oproep om naar de kerstviering te komen, en of Wolf of ik ook iets wilden doen in de kerstvertelling. Ik gaf eerst Wolfs naam door, maar die is blijkbaar ergens tussen de plooien gevallen. Daarna heb ik ook mezelf opgegeven als verteller: ik blijf het graag doen, en ik ben er ook voor opgeleid. Tsja.

Jammer eigenlijk voor Wolf: al zijn vriendjes deden wel mee, van hem wisten ze het blijkbaar niet. Maar zelf heb ik wel een leuk complimentje gekregen: een oudere dame vroeg me of ik misschien een actrice was. Ik grijnsde tegen wil en dank, denk ik.

Enfin, tegen dat we thuis kwamen, stond alles al netjes klaar aan de voordeur: een mand met cadeautjes, de hapjes, wat speelgoed, jassen. We waren namelijk tegen half zeven gevraagd bij mijn broer, en de viering was om half zes. Beetje nipt dus, maar het viel allemaal bijzonder goed mee.

Mijn schoonzusje had bijzonder lekker gekookt: een voorgerecht met Sint-Jacobsvruchten op gekaramelliseerd witloof en een schijfje bloedworst, en als hoofdgerecht hazenrug met een fantastische saus bij. Het dessert was er bijna te veel aan, maar ook bijzonder lekker: kerstbuche, de ene met moka, de andere met chocolade.

De kinderen hadden intussen de tijd van hun leven: we zagen hen enkel wanneer ze wat chipjes kwamen stelen, of toen ze aan tafel moesten. Ja, Merel heeft even ruzie gemaakt met Marie-Julie, maar dat is quasi onvermijdelijk. Het was dan ook weer snel bijgelegd.

Een en ander, maar vooral de gezelligheid, leidde ertoe dat we pas tegen middernacht thuis waren. Ik had dat al een beetje voorzien, en Merels slaapkleedje en kamerjas meegenomen, samen met haar tandenborstel. En ja, ze was uiteraard in slaap gevallen in de auto. Ik nam een klein warm lijfje in mijn armen, en droeg haar voorzichtig naar boven. Toen ik haar neerlegde, protesteerde ze even: “Mama, mijn kamerjas! Dat is veel te warm om te slapen!” Ik trok hem glimlachend uit, waarop ze zich nestelde onder haar donsdeken. “Je bent nu misschien wel wakker, muisje, maar je bent toch wel al helemaal slapewarm he”, zei ik. Haar ogen gingen nog eventjes half open, en ze schonk me de meest dankbare, warme glimlach: “Dank je, mama!”

Dat zijn zo van die dagen waarop je helemaal warm wordt van binnen. Serieus.

Kerstavond

Kerstavond, dat is stilaan de traditie dat mijn ouders naar hier komen, zo tegen half zes. Het is trouwens mooi om zien hoe we allemaal evolueren, zo jaar na jaar. In 2012, en 2011 waren er foto’s, daarvoor blijkbaar niet. Maar Merel groeit als kool, zo blijkt.

IMG_7478

Net zoals vorig jaar waren er enkel hapjes. Massa’s, tonnen, kilo’s hapjes, zodat we weten wat we de komende dagen nog gaan eten, medunkt.

En uiteraard waren er pakjes. Eigenlijk veel te veel pakjes, maar ik had doorheen het jaar zóveel kleine cadeautjes verzameld, dat ik wel niet anders kon.

– voor Bart een stapeltje strips

IMG_7488
– voor ma een paar rode schoenen, die ik ooit hetzelfde gekocht had als zij, maar waar zij de hare compleet versleten heeft, zijn de mijne amper gedragen. Transfer dus, en wij allebei blij.
– voor pa niet zijn standaard zeurkalender, maar wel deze oorlogskalender. Hij was onder de indruk.

IMG_7486
– voor mij had Bart een gans pakket Dr. Who DVD’s: de hele reeks met Matt Smith, David Tennant en Christopher Ecclestone, maar ook al een gans deel van de vroegere, zelfs met de allereerste doctor. Ik ben benieuwd, en ik ben vooral supercontent. En voor mezelf had ik een hele mooie handtas, Gentmade (gemaakt uit oude leren jassen voor de Kringwinkel), en een ring.
– Wolf kreeg – hou u vast – een stapel van vijf griezelboeken, een boek over Tolkien, het handspel van Weerwolven van Wackerdam, een doos Clics, en een doos met twee puzzels.

IMG_7485
– Kobe kreeg een boek met 1000 dingen om te maken/tekenen, een boek met 100 weetjes over dino’s, een boek om dino’s te leren tekenen, ook een doos Clics, en een puzzel

IMG_7481
– Merel kreeg een mini houten poesje, een boekje om te leren tellen, een nieuwe pop, toebehoren voor bij de pop en een heksenkleedje met hoed erbij

IMG_7480

IMG_7479

IMG_7489

IMG_7487

Merel zat netjes om half acht in bed wegens anders morgen niet te genieten, de jongens gingen slapen om half tien, en tegen half elf gingen ook mijn ouders naar huis. Bart en ik ruimden op, en een dik kwartier later lagen we beiden in de zetel, te genieten van een rustige avond.

Zo mogen kerstavonden altijd zijn.

Kerstavond

Aangezien wij blijkbaar met het omgekeerde patroon zitten dan mijn broers (zij gaan op kerstavond naar de schoonouders, wij op kerstdag) kwamen mijn ouders, net zoals vorig jaar, bij ons.

kerstavond1

kerstavond2

Er waren cadeautjes, er waren hapjes – véél hapjes, teveel hapjes – en er waren kaarsjes en een brandende haard.

– Mijn vader kreeg zijn klassieke Zeurkalender
– Mijn ma had eerder dit jaar al een beha van Marlies Dekkers gekregen als cadeautje, en kreeg er nu nog verzorgingsproducten van Marlies Dekkers en een melkkannetje uit de kringwinkel bij. Don’t ask.
– Wolf kreeg van ons een Skylander en een houten pteranodon om zelf in elkaar te knutselen en te verven. Kobe kreeg hetzelfde, maar een T-rex in de plaats.
– Van oma en opa kregen ze elk een doos strijkparels, met nieuwe kleuren en patroontjes.
– Merel kreeg een setje plastieken bekertjes (met en zonder voetje) voor haar keukentje, en was door het dolle heen.
kerstavond3

En toen hadden we hapjes voorzien. Enkel maar hapjes. Gaande van kaasjes met worstjes en tomaatjes of druiven op een prikkertje (gemaakt voor en door de kinderen), everzwijnenpaté, toastjes met foie gras, zalmsalade of garnaalsalade, glaasjes met garnaaltjes of een andere zalmbereiding, lepels met vanalles, mosseltjes met een currysausje, boursinsoep in een glaasje, gefrituurde kaas- of garnaalballetjes, gevulde witloofblaadjes, champignons gevuld met kruidenkaas, halve eitjes gevuld met een dooiermengeling, en ik ben zeker dat ik er nog wel een paar vergeten ben.

We hebben ongeveer de helft nog niet eens klaargemaakt: mini pizza’s, gebakken scampi’s, gebakken Sint-Jacobsvruchten, verschillende soorten ham, gebakken Camembert…

En als dessert waren er soesjes met witte chocoladesaus, macarons, vers fruit, en een resem verschillende snoepjes.

We hebben teveel gegeten, en we zullen de komende dagen nog veel te veel eten, en hopelijk niet teveel moeten weggooien.

Maar weet je, het was een fijne avond, en dat is wat telt.