Gisteren was het vrij laat tegen dat we thuis waren, zo rond half zes. Ik installeerde me even in de zetel met de kinderen, en hoorde toen een druppend geluid. Dat het buiten aan het gieten was, hoef ik u wellicht niet te vertellen. Speurend ging ik op onderzoek uit, en jawel, in de hoek van de woonkamer drupte het nogal stevig door de rolluikbak heen, op een kartonnen doos die er stond, en dan op het parket. Ons niet zo erg waterbestendig parket. Enfin, wel waterbestendig, maar niet plasbestendig. Nog een chance dat die kartonnen doos er stond, of ik had het wellicht niet gehoord.
Ik was even in de weer met dweils, teiltjes en dergelijke, en belde toen de projectplanner op. Want dat het binnendruppelde, kon niet echt de bedoeling zijn. Het balkonnetje erboven was weliswaar waterdicht geweest, maar gisteren hadden ze de muur ervan afgebroken, en dus was er een blote spouw. Helaas, antwoordapparaat. Ik wachtte nog een half uurtje, en probeerde nog eens. Toen was er eerst de avondspits met het afhalen van Wolf, tafel zetten en eten, en kinderen in bed en zo. Maar nog steeds geen reactie van de projectplanner, en een mooi gestaag gedrup. Ik begon al te vrezen voor ons plafond, om eerlijk te zijn.
Ik belde nog even naar het bureau van de aannemer, maar intussen was het bijna acht uur, en kreeg ik geen gehoor meer. En dus stuurde ik een mailtje. Naar projectplanner, aannemer en architecte. Prompt kreeg ik antwoord van de architecte dat ze naar de GSM van de aannemer had gebeld (ik heb dat nummer niet) en dat die afkwam. Effectief: om half negen stond Hasan hier, in zijn propere kleren. Hij klom prompt het nieuwe stuk op, doorheen de kamer van de slapende Kobe. Lang leve de slaap der onschuldigen: die is door een hoop lawaai, getelefoneer en licht heen geslapen. Soit, tien minuten later lag er netjes een bashe over muur en balkon, en was het waterleed geleden. En kregen zowel Hasan als ik telefoon van de planner, die blijkbaar zijn telefoon beneden had laten liggen en nu zijn mail zag.
De foto’s zijn van deze morgen, toen het weer licht was. Gelukkig was het toen eindelijk gestopt met regenen, en waren ze lustig verder aan het bouwen. De eerste verdieping krijgt zowaar vorm! Het is ook een bizar zicht, zo zonder verandaatje. Dat hebben ze dus ook gisteren afgebroken.
Ik moet zeggen: chapeau voor EBM, onze aannemers. Ongelofelijke service, en zo te zien ook goed en snel werk. Een aanrader.
