Aardbeien

Gisteren stond hier plotseling, en vooral heel onverwacht, een jongeman voor de deur met een kistje aardbeien. Kistje als in: 8 bakjes ofwel 4 kilo. Euh? Het was een bedanking voor het werk voor Hadewig en dus ook zeer geapprecieerd, maar wat doe je plots met vier kilo prachtige eetaardbeien? Confituur maken vond ik zo zonde, eigenlijk feitelijk, daarvoor waren ze veel te mooi.

Bart verwerkte er een aantal in een fruitsla, Kobe verwerkte minstens een bakje in zijn maag, en ik maakte aardbeienmilkshake en aardbeienijs en aardbeientaart…

Recept van Jeroen Meus, met zelfgemaakte kruimeldeeg – je smaakt echt het verschil – en een hele dikke banketbakkerscrème, omdat ik het geduld niet had er nog slagroom bij te doen en vier uur te wachten tot alles opgesteven was. Tsja. Maar wel heel erg lekker, een aanrader.

Enfin, ik zal nog zien wat ik met de rest doe, maar ik heb er intussen wel vertrouwen in dat ze zullen verdwijnen voor ik de kans krijg er confituur van te maken. Dik in orde, en bedankt, Hadewig!

Hadewig

Bij het begin van de coronacrisis vroeg Bart me een gunst: of ik het zag zitten om een vriendin van vroeger te begeleiden bij haar nieuwe blog? Concreet ging het om Hadewig, iemand die ook economie heeft gestudeerd en ik dus nog ken van in onze studententijd. Hey, ik ben zelfs nog een paar keer in haar studio geweest en zo.

Intussen is ze CEO van het Sint-Janziekenhuis, het grootste ziekenhuis in Brussel, en maakt ze dus van héél dicht bij de crisis mee. Je moet het haar nageven: ze heeft haar drie kinderen ondergebracht bij familie en vrienden omdat het risico en de werkdruk te groot zijn, en houdt contact online. Heel bewust dus, ook al mist ze hen keihard. En nee, onderstaand is een still, geen filmpje. Daarvoor moet je verder lezen.

Intussen heeft ze dus een blog opgezet over deze vreemde tijden. Ze neemt elke dag zelf een kort filmpje op, telefoneert elke dag met een ghost writer die haar gedachten in tekst omzet, en haar zus Katelijne maakt er zo goed als elke dag een “beeld” bij: een tekening, een gedachte, een foto.

Ik zet het filmpje en de dagtekening online en begeleid alles zo’n beetje, en verwonder me elke dag weer. En bewonder. Ze wil uitleg geven, een steun zijn in bange dagen, laten zien dat er ook hoop is.

Ik zou zeggen: ga eens kijken, ga eens lezen. Hadewig.be. De moeite.