Ze is vertrokken

Ik heb deze morgen Merel afgezet op school. Niks bijzonders, denkt u misschien, maar ze vertrok voor vijf dagen naar Bredene, op GWP. Het was met gemengde gevoelens: enerzijds heeft ze het wel op met al die extra activiteiten, anderzijds is ze graag alleen en zijn dit vijf volle dagen drukte en mensen om je heen. Want ja, 125 tweedes plus begeleiders, dat krijg je niet zomaar even stil.

Ze had in elk geval een grote valies mee, zodat ze zeker voldoende kleren en voldoende keuze had. Want ze kon toch op voorhand niet weten wat ze die bewuste dag zou willen aandoen, toch?

Enfin, er zat wel wat stress in dat kleine lijfje, ja. Benieuwd wat ze er achteraf van zal zeggen. Ik snap haar in elk geval we: ik had hetzelfde probleem.

 

Rijsel

Om half acht stonden Kobe en ik samen met een kleine honderd leerlingen aan school om de bus te nemen richting Rijsel. De rit viel goed mee: net geen uurtje onderweg, en dan nog 10 minuten stappen van de parkeerplaats – je mag echt niet kiezen waar je een bus parkeert in Rijsel – tot aan de Place Rihour. En daar lieten we ze vertrekken met een lokale gids, zodat wij vrij waren om ons eigen goesting te doen. We moesten alleen stand-by blijven zodra er ergens een probleem zou opduiken. Samen gingen we dus rustig ontbijten in een fijne ontbijtzaak, en daarna gingen de anderen shoppen, wat absoluut niet mijn ding is. Ik ben dus rustig gaan cachen, een paar echte en vooral veel labcaches. We spraken wel opnieuw af om samen te eten ’s middags, bij een fijne Italiaan aan de Place des Oignons. Ik kocht er ook een paar chique oorbellen, ik mag alleen niet vergeten ze te dragen.

Ik geef het toe: na de eindwandeling was ik ook wel echt moe, mijn rug en voet deden pijn, maar het was echt wel een fijne dag. Maar het leukste was, dat ik via een virtual cache ontdekt heb dat er een chique voorgevel is waarin gewoon nog vier kanonballen vast zitten. Bizar, maar wijs!

GWP vijfdes

Vroeger ging ik altijd mee met het thuisproject van de vijfdes, “Stad in Beeld“, een fotoproject dat ik mee op poten had helpen zetten. Ik regelde de maandag: vier fotografen kwamen in de voormiddag een workshop geven over fotografie, en in de namiddag moesten de leerlingen dan een GPS-tocht doen met bepaalde foto-opdrachten. In de rest van de week deden we Brussel (foto-zoektocht), Rijsel (Frans), Den Haag (wiskunde) en dan de laatste dag verwerking van de foto-opdrachten doorheen de week. De zesdes zaten dan in Italië, de rest van de leerlingen heeft gewoon les.

Helaas is dat project ten grave gedragen. In corona kon het niet doorgaan, natuurlijk, en sindsdien zitten er meer dingen in die we anders in de loop van het schooljaar organiseren. Nu is het een dag Ieper-Westhoek-Tyne Cot-Passendale (geschiedenis), een dag Den Haag (nog steeds wiskunde in het Eschermuseum), Rijsel (nog steeds Frans), een dag in Fort Breendonk en Mechelen (geschiedenis) en een halve dag studiekeuze. Logisch, maar wel wat jammer, tsja.

Veel word ik ook niet meer ingeschakeld, want ik heb natuurlijk wel gewoon les met mijn eerstes en tweedes, een halve opdracht dus. Maar dit jaar hebben ze me wel ingeschakeld voor Rijsel op woensdag, voor het eerst, omdat ik nu geen kleine kinderen meer heb. En ook wel omdat ik op de woensdag vrij ben, en ik ook niet mee moet lopen met de leerlingen, want die lopen rond met een Franstalige gids. Op die manier kan ik rondlopen in de stad op mijn eigen tempo en kan ik zitten wanneer nodig.

Ik vind dat mega lief van mijn collega’s dat ze daaraan gedacht hebben.

Italiëreis

Eindelijk kan er weer op schoolreis gegaan worden! In 2019-2020 waren de tweedes en de vierdes wel nog op schoolreis kunnen gaan, respectievelijk naar Bredene en Engeland, maar dat was omdat ze toen de week voor de herfstvakantie gingen. Italië was gepland voor de zesdes de week voor de paasvakantie, midden in volle lockdown. Ze hadden toen nog net hun uitvaart (100-dagen) gehad, maar dus geen bal, geen live proclamatie, geen eindejaarsbarbecue. In 2020-2021 is er compleet niks doorgegaan, helaas: geen uitstappen, geen reizen en vaak zelfs geen les…

Maar dit jaar liepen onze tweedes de week voor de herfstvakantie weer heerlijk op het Bredense strand, en vanavond was er dus de infoavond voor de GWP-reis naar Italië voor de laatstejaars. Dat deed vreemd aan op verschillende fronten: al die ouders zonder mondmaskers, eindelijk weer een reis, maar vooral: Wolf zit in het laatstejaar. In het zesde. Is zowaar 18 geworden.

Het dringt nog steeds niet altijd tot me door, maar ik heb dus een volwassen zoon, een laatstejaars. Hij zit in het zesde, gaat volgend jaar naar ’t unief, en nu dus ook naar Italië.

Damn…

GWP Bredene

Ook Kobe is vorige week op GWP naar Bredene geweest, en hij heeft er zich precies wel goed geamuseerd. Alleen de sportonderdelen lagen hem niet zo, maar dat wisten we al lang, natuurlijk.

GWP Engeland

Vrijdag is Wolf teruggekomen van vijf dagen Engeland. Evident was het helaas niet: zijn voet is absoluut niet in orde. Hij zag het zitten om mee te gaan met zijn looplaars en zijn krukken, en hij ging zich koest houden. Ik had nog op voorhand aan Jarno gevraagd of ik geen rolstoel moest regelen, maar dat ging te moeilijk zijn in ’t stad, metro op, metro af. En ook niet nodig: ze gingen het wel regelen.

Zucht.

Maandagavond stuurde Wolf me al een berichtje: dat hij anderhalf uur in een stevig tempo mee had gestapt, zonder krukken, en dat zijn voet weer helemaal dik stond en gemeen pijn deed. No shit, Sherlock… De rest was nu met de metro tot aan London Bridge om dan in het donker terug te wandelen, maar dat ging niet, en dus zat hij nu gewoon op zijn kamer. De leraars hadden verzucht: “Goh, was er maar een rolstoel mee…” Juist ja.

Wolf al helemaal in de put dus, want hij kan nog maar eens een GWP niet meedoen zoals het moet…

Soit, de dinsdag was het museumdag, waar ze wel telkens een rolstoel hadden en Arwen er geen probleem mee had om hem mee te nemen. Woensdag ging hij naar Harry Potter, en ook daar was er een rolstoel.

In Brighton weet ik het eigenlijk niet, maar uiteindelijk heeft hij wel een groot deel kunnen meedoen. Nog die chance, want hij zat er de maandagavond een beetje door.

Nu zit hij sinds zaterdag in Duitsland, met Arwen en haar ouders en een gigantische hoop van hun vrienden, in totaal een man of veertig. De bedoeling was voor een stevige stapvakantie, maar dat lukt uiteraard ook niet. Maar in Duitsland ben ik er gerust in: Ann is een echte moederkloek en zal prima voor hem zorgen, en ook Arwen zal hem vertroetelen. En daar gaat het die twee toch om: dat ze samen zijn.

Ik hoop maar dat hij zich amuseert.

 

Vertrek anders eens op weekend…

Straks vertrek ik op Havenlarp, en ik heb er ongelofelijk veel zin in!

Alleen ben ik het Bart niet zo gemakkelijk aan het maken. Het weekend is namelijk een klein beetje hectisch, heb ik zo het gevoel.

Tegen een uur of vier zouden Jarne, Stefaan en Mireille hier moeten toekomen, en dan zien we nog of we alles in één auto krijgen of toch moeten verdelen. Ik vrees dat laatste, aangezien ik een grote vuurschaal mee heb en Mireille een tent, en er zijn stoelen en eten en ander gerief… Het is gelukkig maar een uurtje rijden, in Ellezelles.

Ik ben net Kobe gaan afhalen om drie uur aan school: die kwam thuis van een weekje zeeklassen. De fagotles gaan we voor een keertje skippen, hij is doodmoe. Merel is intussen ook thuis, dat is al geen probleem meer. Haar spullen staan klaar, want om zeven uur vertrekt ze op scoutsweekend. Bart zal haar dus moeten brengen. Om tien uur vanavond moet hij dan Wolf ophalen aan school, want dan komt die terug van een weekje Engeland met school.

Ik heb instructies voor de wasmachine klaargelegd, want Wolf wil nog een reeks kleren vanavond wassen: hij wordt morgenvroeg opgehaald voor een week Duitsland met Arwen en haar familie. En ja, hij wil echt bepaalde kleren nog mee hebben.

Zondagmiddag moet Bart Merel dan weer ophalen, en later die dag kom ik dan gelukkig ook weer naar huis. Maar het is effectief van het een naar het ander.

Ik heb bijna medelijden. Bijna.

Engels

Onze tweedes en vierdes zijn op GWP, wat ervoor zorgt dat sommige collega’s die ook les geven in vijf en zes, afwezig zijn. Op de uren dat ik normaal gezien tweedes heb, word ik dan ook ingeschakeld om die collega’s te vervangen. Dat kan studie zijn, maar ze kunnen ook vragen om een les over te nemen, als je dat ziet zitten. Latijn en Grieks lijkt me logisch, maar mijn vakgroepje is nog steeds present.
Eigenlijk voelde ik me wel vereerd toen een collega Engels me vroeg of ik haar les in de vijfdes gewoon wilde overnemen. Een tekst over wildsafari’s en wandelen met olifanten en zo, dat soort dingen. En dan een klasgesprek en vragen beantwoorden.

Dat maakt dat ik vandaag dus Engels heb gegeven. Ik denk dat het wel oké was, al kan ik totaal niet inschatten wat het tempo zou moeten zijn, en wat hun niveau van Engels is. Het was ook niet evident omdat ik lang niet alle leerlingen ken natuurlijk. Maar ik vond het wel eens verfrissend en eens wat anders.

Lang geleden trouwens dat ik nog lichtjes zenuwachtig was om een les te geven. Ook dat was eigenlijk nog wel eens fijn ^^

GWP’s

GWP, een geïntegreerde werkperiode ofte schoolreis tijdens de schooldagen, dit jaar is het de moeite in ons gezin! Kobe gaat in de week voor de herfstvakantie vijf dagen naar Bredene, Wolf gaat in diezelfde week naar Engeland (Londen en Brighton). Het zal stil zijn hier in huis, met enkel Merel.

Deze avond waren het de info-avonden voor beide projecten, aangezien daar wel wat praktische beslommeringen bij komen kijken. Het grappige was dat er bij die van het vierde jaar vooral een pak leerlingen aanwezig was, wat andere jaren niet zo is. De collega’s Nederlands hadden namelijk hen de opdracht gegeven om als schrijftaak een verslag te maken, en dan mochten ze kiezen tussen een vergadering van de leerlingenraad en de info-avond. En dus zat er een ganse meute met schrijfblok en stylo in aanslag aandachtig te luisteren. Jarno, die de uitleg gaf, speelde daar ook gretig op in en kreeg de lachers op zijn hand. Die mens moest eens stand-up uitproberen, het zou hem geweldig goed afgaan.

Enfin, de nodige papieren zijn geregeld, nu nog ponden bestellen en nog zo’n paar kleine dingen, en ik ben de zonen voor een weekje kwijt.

Rust en al :-p