Geplaatst op

Geocachen rond Kruisem en Gavere

Gisteren was ik heel even met de fiets wat verderop gereden om twee van mijn geocaches te herstellen, vandaag deed de rug nog altijd niet helemaal wat hij moest doen, maar ik had echt geen zin om in mijn kot te blijven zitten. Het was misschien wat fris, maar het regende alvast niet, en dus nam ik de auto om nog een aantal caches van het rondje Scott & Whisky te doen, de reeks van 80 hondjescaches waar ik al een tijdje mee bezig ben. Ik zag het niet zitten om de fiets te nemen: daar is mijn rug echt niet goed genoeg voor momenteel, en ik wil me sparen voor morgen.

Maar ik reed met de auto van cache naar cache, liep rond, zocht, repareerde er zelfs eentje, en had er immens veel deugd van om nog eens buiten rond te lopen. En twee caches waar Véronique en ik ons steendood hadden staan zoeken, heb ik deze keer wél gevonden, wellicht ook door het gebrek aan bladeren in de winter.

Zestien caches gevonden, twee niet: al bij al niet slecht.

Geplaatst op

Nog een dagje hondjescaches

Mooi weer, en vanaf donderdag of zo gaat het beginnen regenen: ik ben dus nog eens gaan cachen daar in Gavere, de reeks Scott & Whisky. Het is fijner als Veronique mee is, maar alleen doet het eigenlijk ook wel eens deugd: rust en stilte om me heen. En prachtige landschappen en prachtige caches, dat ook. Ik ben wel nogal laat vertrokken, het was na vier uur, maar bon, het was dan ook net iets minder warm op die manier.

Ik heb genoten, maar ik heb beloofd aan Véro te wachten voor het laatste stuk tot ook zij nog eens mee kan.

 

Geplaatst op

Geocachen in Gavere: meer hondjes

Die fameuze hondjesgeocacheronde in Gavere, daar is werk aan. Zowel vanwege de legger – ze zijn stuk voor stuk knap gemaakt, er is echt veel werk in gestoken – als voor de cachers, want het zijn er meer dan 70. Ik ben er ook al een tijdje mee bezig: twee jaar geleden met Véronique, vorig jaar op mijn eentje, vandaag opnieuw. Het is niet altijd evident om een dag te vinden dat we allebei vrij zijn én dat het goed weer is.

Maar bon, vandaag lukte het en iets over twee stonden we allebei aan de Spar in Gavere en gingen we ietsje verder parkeren. Dat bleek nog niet voldoende, voor een van de buurtbewoners: die kwam naar buiten en wees ons fijntjes op de parking een zijstraatje verder. Wisten wij veel…

Enfin, het werd een mooie fietstocht met eerst twee vruchteloze pogingen, dan 14 vondsten om dan te eindigen opnieuw met twee zoekpartijen die op niks uitliepen. Tsja.

Tussendoor was er thee, of nee, toch niet: in gans Asper is er geen enkele bank. Toen we aan de kerk passeerden, zagen we plots enkele bistrotafeltjes staan. We hielden halt, klopten aan, riepen aan het hek van Quitapena, maar enkel een hond kwam even kijken, ondanks het feit dat er een bord “OPEN” stond. We hadden ons net geïnstalleerd en thee uitgegoten, toen er alsnog een dame kwam piepen. We hebben de thee dan terug in de thermos gegoten en zijn binnen in de fijne tuin een ijsthee gaan drinken.

De verfrissing deed deugd, want het was eigenlijk echt wel warm, en het was uiteindelijk ook na zessen toen we terug aan de auto stonden, en zeker tegen dat de fietsen opnieuw opgeladen waren.

En toen, toen was er alsnog thee. Nog steeds gloeiend heet, we hebben er gewoon koud water bij moeten kappen om het afgekoeld te krijgen, want eigenlijk had Véro tegen zes uur thuis willen zijn.

Ach ja, het is vakantie…

Geplaatst op

Geocachen in Gavere

Rond Gavere ligt er een prachtige geocacheroute van een cache of 80: de reeks rond de hondjes Scott & Whisky. Vorig jaar in augustus had ik er daar al een reeks van gedaan, samen met Véronique.

Vandaag vroeg ik Kobe om mijn fiets op de drager te zetten, en tegen half vier stond ik in Eke: enkele losse caches en de labcache aldaar, en dan over de brug richting Gavere via Semmerzake, dorpen waar ik nog nooit geweest was. Semmerzake heeft overigens een kerk die duidelijk door dezelfde architect is ontworpen als die van Zomergem…
Gavere blijkt ook een stuk groter dan gedacht en ook over een eigen labcache te beschikken.

Het was tegen achten tegen dat ik thuis was, maar dit is vakantie…

Geplaatst op

Kerstdag

We sliepen lekker lang uit, de kinderen speelden Red Dead Redemption, en we aten de overschot van gisterenavond, en dan was er nog over zelfs. Daarin heeft Bart een beetje van zijn moeder: die heeft ook altijd veel te veel.

En in de namiddag reden we effectief naar zijn moeder. Bart reed iets vroeger door om nonkel Staf op te halen, maar had er niet bij stilgestaan dat zijn auto nu niet bepaald de meest praktische is om oudere mensen in te laten stappen, en dus reed Koen dan maar om Nelly in Triamant.
We aten allemaal gezellig samen taart in de Ommegangstraat: Else had de tafel al helemaal gezet, en het was er net als vanouds. Nelly had dan ook nog een heel mooi kerstcadeautje voor me: parel oorringen. Nijpertjes, dat wel, maar ze zijn heel comfortabel.

Tegen half vijf reden we richting huis en wilde ik nog snel in ’t passeren een cache oppikken. Helaas, de eerste bleek onvindbaar, en dus zochten we maar eentje een klein beetje verder. En genoten van de prachtige zonsondergang.

En ’s avonds zaten we gewoon gezellig samen en keken naar een Harry Potterfilm, zoals Merel al een hele tijd vraagt.

Meer moet een kerstdag toch niet zijn?