Geplaatst op

Nazomer

Ik weet eigenlijk niet of je dit weer een nazomer kunt noemen: dit is meer dan wat we deze zomer zelf gekregen hebben.

Ik bedoel: vandaag was het nog zo’n 24 graden, en zelfs voor een nazomertje is dat vrij veel. Mij hoor je daar niet over klagen. Maar het weer van vorige week? Van zondag? Serieus zeg!

Zelfs al hadden mijn rug en de wankele toestand van ons pa het toegelaten, we hadden nog niet eens kunnen gaan geocachen wegens veel te warm. We hebben ook niet buiten gegeten, was veel te heet.

Ik ben ’s avonds nog iets naar Marleen gaan brengen met de fiets, om tien uur ’s avonds – mijn dagen zitten echt stampvol – en ik heb toen nog steeds kunnen fietsen in een tanktopje, zonder vestje.

Ik hoor het mijn ma nog zeggen: “Dat schoon weer na halfoogst, daar zijt ge niets mee! Overdag is het nog warm, maar ’s avonds koelt dat af dat ge kweetniehoerap een vest moet aandoen en niet buiten kunt blijven zitten.”

Awel ma, die klimaatopwarming, dat was iets voor u geweest. Om tien uur hing er al een klamheid in de lucht, maar was het wel nog altijd 26°. En gij nu.

Geplaatst op

Twee daagjes Dordrecht

Ik had Dordrecht eigenlijk nog alleen maar gezien tijdens Big Rivers, en da’s hetzelfde als Gent leren kennen enkel tijdens de Gentse Feesten. Nu had ik vorig jaar al gezegd tegen Merel dat we eens een dag of twee naar Dordrecht zouden gaan en dan logeren bij Hanneke, of een B&B zoeken of zo.

Bon, de daad dus bij het woord gevoegd, al hebben we getwijfeld tot het laatste moment omwille van het weer. Maar het zag er toch niet naar uit dat het ging beter zijn volgend weekend, en daarna zitten we in Berlijn, en daarna is het alweer na 15 augustus en… Enfin, valiesjes gepakt, fietsen opgeladen en weg.

Tegen goed half twaalf stonden we bij Hanneke aan de voordeur, de fietsen werden uitgeladen, Hanneke voorzag ons van een fijne lunch, en hup, de fiets op. Het plan was om massa’s labcaches te doen – de variant van het geocachen waarbij je een vraag ter plaatse invult, in plaats van een fysiek doosje te zoeken – en dat is gelukt ook: we reden de vijf kilometer naar het centrum, bekeken daar vanalles van speciale huizen, voorwerpen, graffiti, aten poffertjes – Merel kreeg haar portie niet eens op – fietsten nog verder, en tegen vijf uur was ons pijp uit. Maar echt.

Gelukkig heeft het niet echt geregend, al hebben wel toch wel even onze regenjas aangetrokken. Maar al bij al viel het nog mee.

We ploften in de zetel, Hanneke maakte zeer fijne wraps, we kletsten nog wat, begonnen een film te kijken, maar gaven tegen half elf ons allemaal gewonnen: het was een stevig maar fijn dagje geworden. De zon hebben we bij momenten gelukkig wel gezien, dat was heerlijk.

Geplaatst op

Vrolijk met de fiets

Het was ietwat warm vandaag, zou je kunnen stellen, maar ik was met de fiets naar school gegaan en vandaar langs het fietspad, via de Bourgoyen, naar het ziekenhuis gefietst.

Het is onvoorstelbaar als je weet dat je naast de R4 zit, vlakbij het centrum van Gent, geprangd tussen de ring en de kleine ring in. Héérlijk!

En ons pa? Die stelt het redelijk, de hik is afgenomen. Hij heeft in elk geval een stevige maagzweer, zijn COPD is ook weer actief, maar ze zijn nog verdere onderzoeken aan het doen.

Ik ben vooral blij dat hij in het ziekenhuis ligt, dan hoeven we ons voorlopig geen zorgen te maken.

En ’s avonds, toen ik terugkwam van de infoavond op school, ben ik eventjes gestopt op Mariakerkebrug. Gewoon omdat het kon.

Geplaatst op

Fietstochtje door Gent

Een heerlijke zonnige zondag, ons pa die ziek is en dus niet komt, en een reeks geocaches die onderhoud nodig hebben = een fietstochtje in Gent.

Eerst keek ik enkele caches na die niet gevonden waren, maar die wel nog netjes op hun plaats zaten. En toen kwam ik in Gent centrum waar ik enkele labcaches van de Kabouterreeks wilde doen. Man, wat was dat zeg!

Ik geef toe, het is een lang weekend en dus morgen ook nog een vrije dag, en het is schoon weer, maar het was in het centrum echt over de koppen lopen! Ik denk dat ik mijn fietsbel een keer of honderd heb gebruikt, want volgens toeristen is de omgeving van het Gravensteen, de Kraanlei en de volledige Vrijdagmarkt ook allemaal verkeersvrij gebied. Hier en daar ben ik ook gewoon afgestapt en ben ik te voet gegaan, want dat was een pak veiliger. Serieus, het was gewoon niet meer leuk.

De caches daarentegen werden vlotjes gevonden, al dan niet met een filmpje erbij, en de volle logrolletjes van mijn eigen caches werden fluks vervangen.

Gent is daarbij ook echt wel een fietsstad geworden – behalve dan het overvolle centrum – want overal waar ik kwam, vooral dan langs het Westerspoorringpad, reed het vol met vrolijke fietsers. Aan het Blauw Brugje stond ik zowaar als fietser drie – 3! – keer voor het licht omdat er zo veel fietsers aan het aanschuiven waren. Heerlijk…

Geplaatst op

Nog eens aan de Moervaart

Vorige week was ik gaan geocachen met Mireille in Mendonk. Toen is ze blijkbaar haar identiteitskaart en bankkaart kwijtgespeeld. We dachten dat die wel ergens binnen in huis gingen uitkomen – ze zaten in de hoes van haar GSM, en die heeft ze niet of nauwelijks uitgehaald tijdens het fietsen – maar helaas, niks te vinden, niet hier in huis, niet in haar auto, niet bij haar thuis. Hmpf.

Ik ben dan vandaag nog maar eens de gefietste route gaan doen, heb vooral grondig gezocht ter hoogte van het bankje waar we thee gedronken hebben, maar ook aan alle plekken waar we gestaan hebben om een cache te zoeken. Helaas…

Ik heb er een prachtige fietstocht aan overgehouden en heb ook de hele mooie bonus van GE-O-Rkest kunnen loggen, maar geen kaarten te bespeuren. Ik heb wel voor het eerst een heuse kudde paarden gezien: een vijftigtal quasi identieke stuks, knap om zien.

En toen begon het donker te worden en moest ik noodgedwongen naar huis terugkeren. Al een chance dat fietsen geen pijn doet aan mijn voet…

 

Geplaatst op

Opleiding met de fiets

Stralend, maar echt ronduit stralend weer voor het eind van oktober, zelfs griezelig stralend.

Ik had vandaag mijn eerste échte opleiding van Mediawijs als mediacoach – de vorige was een startdag – en die ging door in de Punt in Sint-Amandsberg. Ik zou in dit stralende weer wel zot geweest zijn om de auto te nemen: het gaat sneller en is véél plezanter per fiets! Enfin, ik sjeesde door de straten en moest me nog behoorlijk haasten want een deel van mijn geplande route langs prachtige fietspaden was onderbroken door werken aan de Verapazbrug en ik reed hopeloos verloren in de kleine straatjes. Tsja.

Nog net op tijd viel ik binnen op mijn opleiding rond alle mogelijke tools voor mediacoaches en rond cyberpesten en hoe je dat kan aanpakken. Ik schreef bijna ‘oplossen’, maar een echte oplossing is er niet, vrees ik.

De stof was bijzonder interessant, de lunch – een speciaal apart bakje voor mij zonder komkommer – was lekker en deel twee was zo mogelijk nog interessanter.

En toen ging ik in het prachtige weer nog een paar geocaches zoeken in de buurt. Het fietspadennetwerk in en rond Gent is echt schitterend geworden…

Ik fietste nog even tot bij Gwen om haar een stapel oude leerplannen af te geven en bleef heel eventjes hangen, opnieuw gewoon in de tuin.

En toen fietste ik helemaal blij en opgeladen in mijn T-shirtje terug naar huis. Eind oktober rond vijf uur, dames en heren. Serieus…

Geplaatst op

Geocache onderhoud

Zo’n goeie 50 geocaches zelf liggen hebben, dat vraagt wel wat onderhoud, ja. Vandaag was het stralend weer en dus ging ik de fiets op om een heel rondje te herstellen. En een paar nieuwtjes te plaatsen ook, ja.

Ik fietste langs het fietspad van Gaardenier tot Blauw Brugje en fietste nog een heel eind verder tot aan Malem, en dan via de Groene Vallei terug naar huis. Behoorlijk wat kilometertjes, maar man, ik heb genoten!

 

Geplaatst op

Watou

Ik zeg dat eigenlijk al jaren, dat ik naar Watou wil, en dat is er nog nooit van gekomen. Tot nu, dankzij mijn lieve echtgenoot.

Bart had het ontbijt ook geboekt en dat was dan ook meer dan in orde.

Tegen half elf zaten we op de (elektrische) fiets richting Watou, een achttal kilometer door een idyllisch landschap met het beste weer dat je je maar kan voorstellen: zon en wolkjes, 24°, een zacht briesje. Fantastisch gewoon!

We begonnen op de markt aan een aantal kunstinstallaties, reden dan wat verder om er nog enkele te bekijken, en ik was blij dat we met de fiets waren, om eerlijk te zijn. Mijn rechtervoet doet de laatste tijd behoorlijk veel pijn, ik vermoed dat er nu ook daar een hielspoor is gevormd, met dus fascitis plantaris als gevolg. Bon, de afspraak bij de orthopedist ligt vast, maar dat neemt niet weg dat die fiets best wel dik oké was.

We gingen iets eten in Poperinge zelf, fietsten toen nog naar twee meer afgelegen installaties, en reden toen verder naar het kasteel Lovie, waar ook nog enkele kunstwerken waren én heel fijne arduinocaches. Alleen had ik voor die laatste niet echt tijd meer, zodat ik er maar eentje heb gedaan. Dat is helemaal niet erg, ik heb dan een reden om terug te komen.

Bart en ik genoten van de fietstocht, maar opnieuw was het voor hem welletjes, zodat hij recht naar het hotel fietste en ik in Poperinge zelf nog een paar losse caches opviste met het laatste restje batterij van mijn fiets.

En ja, ik had zonnecrème mee maar er niet echt bij stilgestaan om me in te smeren. Niet wreed slim natuurlijk, al deed het gelukkig geen zeer.
We aten opnieuw in het restaurant maar deze keer à la carte, niet opnieuw de menu van gisteren. De kalfszwezerik was succulent, geloof me.

Bart ging terug naar de kamer, ik ging nog eventjes tot in het park wandelen om daar uiteindelijk de cache van de speurtocht van gisteren op te pikken, die had ik gisterenavond nog uitgerekend.

Al bij al een prachtige, vermoeiende dag gehad. Héérlijk!