Jaarring!

Afgelopen weekend heb ik met mijn koor Cantandum twee concerten gezongen: Jaarring om seizoenen.

Dat concert was oorspronkelijk gepland voor juni 2020 en daarna een paar keer uitgesteld. Deze keer is het gelukkig wél kunnen doorgaan, op zaterdagavond en zondagavond. Het was een uitdagend programma met heel uiteenlopende stijlen, maar ik heb me eigenlijk fantastisch geamuseerd. Het is zalig om te zien hoe je beetje bij beetje als groep beter wordt, hoe alles begint te klinken, hoe stukken die je in het begin maar niks vond, uiteindelijk ongelofelijk mooi worden.

Ik heb er zelf echt van genoten, en ik had de indruk dat dat ook gold voor ons publiek.

BTW, we zingen het nog eens op 30 april in de kerk in De Pinte, als benefiet voor Oekraïne. Allen daarheen!

Koordagje

Normaal gezien doen we dat eigenlijk niet, zo’n koordag. Maar aangezien we over drie weken twee concerten hebben en eigenlijk door corona de laatste tijd niet veel kunnen repeteren hebben, was het wel keihard nodig.

Om half tien stonden we met zijn allen hier in de Zulle in Wondelgem waar onze concerten ook zullen doorgaan. Niet iedereen was er, maar toch bijna.

We hebben gezongen tot half één met een kwartiertje pauze, en dan van half twee tot half vijf met nog een half uur pauze. Het deed deugd, maar de rug vond het niet zo fijn. Ik heb dan op een bepaald moment gewoon een matje uit de auto gehaald en heb al liggend verder geluisterd – het gaat om de afwerking, de details nu – en gezongen. Een beetje vreemd, maar bon.

En onze dirigent, die meende het keihard! Maar hij werd wel een beetje moe…

En we hebben een cateraar in onze rangen, de vrouw van een van de zangers. Ze had voor soep gezorgd, en Orloffgebraad met gesauteerde wortels en puree. Alleen… koos de oven blijkbaar net vandaag uit om het op te geven. Gisteren werkte hij nog, zo werd ons verzekerd. Mja, daar waren we vet mee, als we ons Orloffsgebraad wilden warm krijgen.

En toen viel me iets te binnen: Wolf was aan de overkant, in de kantine van de KAA Gent Ladies, aan het werken, en daar hebben ze ook een oven. Ik even gaan vragen, en jawel, we konden die gebruiken. Om twaalf uur staken dus drie jonge gasten met elk een ovenschotel in handen de parking over, drie kwartier later kwamen diezelfde gasten met stevige ovenwanten terug met dampende schotels. Oef! Middagmaal gered!

Al een chance dat ik hier volk ken…

Jaarring

Dat ik in een koor zing, dat weten jullie al lang.

Op zaterdagavond 26 en zondagavond 27 maart hebben we eindelijk nog eens een concert, en ik durf echt zeggen dat het goed zal zijn. We hebben intussen ook een zevental studenten van het conservatorium die meezingen.

Kaarten kunt ge dus bij mij krijgen, en daar doet ge mij dan ook een gigantisch plezier mee. EN ge kunt mij komen bekijken als tenor ^^, hier in Wondelgem.

De bijhorende tekst:

Het is eindelijk zover ! Na de grijze, winterse dofheid van de afgelopen twee jaren is de muzikale lente terug in aantocht.
Cantandum serveert je op zaterdag 26 en zondag 27 maart, telkens om 20.00 uur in De Zulle in Wondelgem een kleurrijk palet aan frisgroene lenteliedjes, goudgele zomerdeuntjes, bonte weemoedige herfstklanken en krakend witte wintermelodieën, als een jaarring om de seizoenen heen draaiend.
Alles baadt in een sfeer van licht en ruimte: beeldprojecties en kleureffecten zetten de unieke bloemlezing van a capella-koorwerkjes, liederen voor koor en piano én piano-intermezzi op een ongekende manier luister bij. De verschillende stijlen, van renaissancemadrigaal over romantisch koorlied tot close harmony-bewerkingen van jazz standards, bezorgen elke luisteraar ongetwijfeld een buitengewone “synesthetische” ervaring…
Dit muzikale avontuur laat je niet meer los! Ben je erbij?
Tickets zijn te bestellen via kaarten@cantandum.be of te verkrijgen bij mij. Gewoon even een berichtje sturen en ik hou een kaart voor jou opzij!

Concert

Ons koor, Cantandum, heeft net zoals de rest van de wereld ook een hele tijd stil gelegen. We hadden een concert gepland in juni 2020 maar dat ging uiteraard niet door. Het uitstel naar januari 2021 was ook een maat voor niks, maar nu gaat het eindelijk echt wel door: eind maart geven we twee concerten hier in de Zulle in Wondelgem.

Een en ander leidt er wel toe dat ik hier thuis nog even mag oefenen: een stuk als van Piazolla, of iets van Hindemith, dat zing je niet zomaar eventjes. Ik heb dan ook maar de piano gestemd en ga vooral een deftig stembakje kopen, want evident is het precies niet om de drie snaren per noot op de perfecte herz te krijgen.

Maar ik kan gelukkig wel al weer oefenen. En zingen. En oefenen. En vloeken op bepaalde stukken, dat ook.

Maar het gaat goed zijn, dat weet ik nu al. We hebben een achttal jonge mensen bij, studenten conservatorium, waaronder een aantal studenten zang. Geloof me, dat verschil voel je.

Ik heb er zin in!

Eindelijk weer koor!

Het was weer heel erg lang geleden, maar eindelijk konden we weer opstarten met Cantandum! Het zal nodig zijn, want eind maart hebben we een concert. Helaas kan ik daar zelf niet bij zijn, al heb ik echt lang getwijfeld. Maar datzelfde weekend is er Omen, een volledig weekend, en als ik dan de afweging moet maken tussen één avond en een volledig weekend… Maar het was dus echt met hartzeer dat ik die beslissing genomen heb, want Jaarringen zal echt wel een fijn concert worden.

Op voorhand was er een doodle rondgegaan: we beginnen met een koordag, en of we liever de zaterdag of de zondag hadden? Goh, de zondag is de dag voor mijn pa, en vorige zondag was hij al thuis gebleven omdat wij corona hadden en volgende zondag gaan Bart en ik gaan eten in The Jane. Zondag was dus geen optie, vond ik. Tot het bericht binnenkwam dat het enkel zondagvoormiddag ging zijn, van half tien tot half een, hier in Wondelgem in de Zulle waar ook ons concert zal doorgaan. Hah, ideaal! Allez, tenminste als mijn liefste dan mijn pa wilde ophalen, en dat zag hij helemaal zitten, gelukkig maar.

Deze ochtend om half tien zat ik dus vrolijk op mijn fietsje in de winterkou met mijn koormap en een thermos koffie richting de Zulle, en ik heb mijn hart uit mijn lijf gezongen.

Ik geef het toe: soms heb ik het lastig met het koor en moet ik me er op donderdagavond naartoe slepen, maar man, ik zing graag… En ik weet ook dat, als ik zou stoppen, dat ik het keihard zou missen. Dus ja, ik blijf zingen, maar dan helaas wel zonder concert. Grr…

Kooravond op verplaatsing

Wat doe je, wanneer je repetitielokaal op het parcours van het Lichtfestival ligt en je dus in geen velden en wegen parkeerplaats zal vinden? De repetitie verplaatsen naar de kerk van De Pinte.

De nieuwe leden – en dat zijn er wel een pak – waren grotendeels verontschuldigd: het zijn vaak studenten zonder vervoer en vooral met een lang weekend en dus niet in Gent. Goh, voor een keertje kon dat wel, vond dirigent Geert Soenen.

Het was dus vooral de harde kern, maar we zongen op niveau, zei Geert, en hij was meer dan tevreden. Dat belooft voor ons concert op 30 januari!

Maar ik wilde nog even de adrenaline die zingen me toch altijd oplevert, uit het systeem en deed een korte wandeling in De Pinte centrum om er een paar – of wat had u gedacht? – labcaches te vinden. Op een klein half uurtje stond ik terug aan mijn auto, en ik wist nog maar eens hoe graag ik ’s nachts eigenlijk rondloop in een stad of dorp.