Heerlijk gezelschap

Sommige dagen zijn gewoon beter dan andere.

Deze morgen genoot ik intens van Merels gelukzalige glimlach bij het posten van de brief naar de Sint. Hoe zo’n geloof nog zo rotsvast kan zijn… En het leuke is: Kobe heeft evenveel moeite gedaan, met brief en tekening en alles, want alleen op die manier blijft de illusie bij Merel in stand, zei hij. Fantastisch, toch?

Daarna ben ik braafjes wat gaan liggen, want tegen half elf stond ik al te koken: rustig, in stagekes, en tussenin af en toe weer liggen. Mijn maatje van ’t school kwam namelijk langs, en we zijn beide aan het Weight Watchen: dik in orde dus. Ik maakte een fantastisch receptje klaar, en levendeverse pompoensoep met dille.

We zetten ons te tetteren, ik kreeg alle verhalen en roddels (nu ja) van school te horen, en ik genoot er immens van. Ja, zo drie maanden thuis zitten, da’s niet zo bevorderlijk voor het sociale leven. Al een chance dat ik van nature nog niet zo’n sociale ben…

Maar nog ne keer merci, Peggy’tje, ’t heeft me deugd gedaan!!

 

Canneloni met ricotta, geitenkaas en courgette

Ik had nog canneloni liggen, en wilde daar eindelijk iets mee doen. Een paar zoekwoorden op internet brachten me bij het volgende recept: simpel, vrij snel klaar (als je de oventijd niet meerekent), en superlekker. De kinderen waren er verzot op!

IMG_7866

Ingrediënten (voor vier personen):

– een doos canneloni, minstens 12 (maar ik had er meer nodig want ik had vulling over)
– sjalot naar smaak
– twee gewone courgettes
– een koffielepel olijfolie
– 100 gr. ricotta
– 100 gr. zachte geitenkaas (genre Chavroux/Chevridoux)
– eventueel wat in stukjes gesneden gekookte hesp
– oregano
– peper en zout

Voor de tomatensaus:
– ajuin naar smaak
– een doos gepelde tomaten in stukjes
– koffielepel olijfolie
– peper en zout
– een lepel rode wijnazijn

Hoe ga je te werk?

– snipper de sjalotjes en fruit ze in de olijfolie.
– rasp de courgettes (dat gaat ongelofelijk snel en gemakkelijk, geloof me) en stoof ze mee met de sjalotjes. Laat wat afkoelen.
– meng de geitenkaas met de ricotta, roer er dan de sjalotjes en courgettes onder, en kruid met peper, zout en oregano.
– als je er graag wat vlees bij hebt, kan je er wat gekookte hesp onder mengen.
– vul de canneloni met de mengeling. Ik kook de canneloni niet op voorhand, want ik vind het zo al een gepruts als die dingen nog hard zijn. Het verschil is dat ze gekookt maar 20 minuten in de oven moeten, en ongekookt minstens een half uur tot 40 minuten.
– maak de simpele tomatensaus: fruit de gesnipperde ajuin in de olie, voeg de tomatenblokjes toe, en laat sudderen. Voeg naar smaak peper en zout toe, eventueel nog andere kruiden. Je kan er optioneel de wijnazijn en zelfs twee lepels suiker aan toevoegen, maar voor mij hoeft dat absoluut niet.
– schik de canneloni in een ovenschaal, overgiet met de tomatensaus, dek af met zilverpapier, en schuif in een op 200° voorverwarmde oven.
– ik heb na een half uurtje het zilverpapier eraf gehaald, een restje geraspte kaas erover gestrooid, en nog tien minuutjes laten staan.

Voor de Weight Watchers: zonder de hesp moet je zeven propunten rekenen voor een portie van drie rolletjes. Dat lijkt weinig, maar was meer dan genoeg.

Smakelijk!