Geplaatst op

Duister Gent: November Rain

Ik schreef het al in augustus: ik ben tegenwoordig opnieuw begonnen met Vampire Larp. Eén keer per maand amuseren we ons hier in het Gentse met een avondje Kindred of Camarilla of hoe je het ook wil noemen: een avond waarop de anders niet zo zichtbare vampieren socializen op een elysium, een plek waar geen geweld mag gebruikt worden. Vampieren, in tegenstelling tot wat men al eens durft denken, zijn hogelijk georganiseerd, bestaan uit verschillende clans en spelen vooral een zeer politiek spelletje.

Ik ben figurant, maar nu al een paar keer een harpy, een soortement van sociale controle op het doen en laten van andere vampieren. Een beetje een vreemde rol om spelen voor mij, aangezien ik mij doorgaans niet te veel aantrek van sociale conventies en wat mensen van elkaar denken. Maar bon, het is wel een fijne rol.

En deze keer heb ik het grootste deel van de avond doorgebracht met andere harpies en zware discussies. Ik was, toen het spel afsloot rond middernacht, helemaal opgedraaid en vol adrenaline. Fijn spel, zowaar.

Geplaatst op

Duister Gent

Nee, dat gaat niet over de afschakeling van de lichten of zo, wel over een lokaal chapter van de Vampire: the Gathering, ook wel Camarilla genoemd.

Jaren geleden heb ik een aantal jaar losvast meegespeeld met de Antwerpse afdeling, en de uitleg staat hier. Kort uitgelegd gaat het om larp-avonden waarbij je een vampier speelt in een vooral zeer politiek spelletje. Ik ben eigenlijk maar onlangs te weten gekomen dat er ook een Gents chapter is tegenwoordig: de Antwerpse afdeling is al een tijdje geleden gestopt.

Ik bleek twee van de vier organisatoren (spelleiding) te kennen en vroeg dus even of ze soms een figurant konden gebruiken. Ja dus, en vanavond stond ik in de parochiale kring van Sint-Paulus (aan het Gentse station) in een Egyptische outfit, want ik speelde een Settite, ofte een priesteres van de Egyptische god Seth wier ghoul verdwenen is. Enfin, het was wat wennen, ik kende misschien een derde van de aanwezigen, maar het had wel iets.

Ik denk dat ik vanaf nu wel eens één zaterdagavond per maand bezet zou kunnen zijn.

Geplaatst op

Conclaaf van de Nachtkronieken

Ik speel al blijkbaar iets meer dan twee jaar af en toe eens Nachtkronieken, ofte de Antwerpse versie van de vampire-larp Camarilla. In het begin was het gewoon om ne maat een plezier te doen, maar intussen amuseer ik me zelf serieus met het rolletje dat ik destijds heb gekregen. Ik ben wel degelijk figurant, maar tegelijk weet ik zó weinig van de plot af, dat ik eigenlijk meer een speler ben.

Enfin, kloosterzuster Hermien was vandaag de ganse dag present in Antwerpen, waar we in een prachtig herenhuis twee “nachten” hebben gespeeld van een bijzonder belangrijk conclaaf, waar een aantal beslissingen moesten genomen worden inzake de ganse Kindredgemeenschap. Nachtkronieken is geen typische larp: er wordt niet echt gevochten, en er wordt vooral gigantisch veel gepraat, gekletst, geroddeld, gemanipuleerd, geïnsinueerd, en aan politiek gedaan. Wat het voorgaande een beetje redundant maakt, natuurlijk.

De hele dag een inbrave non spelen, het was eens wat anders. Maar ik heb me echt wel prima geamuseerd, en dat telt. Merci, organisatie!

Geplaatst op

Nachtkronieken, de non

Ik had het er al eerder over, over de larp Camarilla.

Afgelopen zaterdag mocht ik weer figurant gaan spelen, een blijkbaar vaste rol. Er was jammer genoeg niet echt veel volk, maar ik heb me wel goed geamuseerd. Al was het maar omdat ik aan mijn outfit heb gewerkt, en er nu nog veel meer uitzag als een kloosterzuster dan de vorige keer.

Oordeel gerust zelf (en nee, u hoeft uw lachen niet in te houden):

IMG_0761

IMG_0760

Geplaatst op

Van tajine en vampieren, en ook wel verse ijscrème

Eind mei was ik op den bots eens gaan meedoen met de Antwerpse Nachtkronieken, de plaatselijke afdeling van de Camarilla (Vampire live rollenspel, voor de leken). Ik had toen een heel fijn rolletje gekregen, en had er echt wel zin in.

Nu blijkt dat ze tussen de maandelijkse zaterdagavonden door ook af en toe ‘en petit comité’ spelen, wanneer de omstandigheden dat vragen. En dus zat er hier deze avond vier man bij mij, om samen een tussendoortje te spelen, een kleine vergadering. Aangezien ik het niet zag zitten om zelf naar Antwerpen, of, nog verder, naar Den Bosch te rijden, had ik iedereen hierheen gelokt, met de belofte van een goede tajine. Ik heb meer dan twee uur staan koken, maar ik heb eten voor vanavond én voor morgen, wanneer Gwen komt met drie van de kinderen.

IMG_0019

En dan had ik ook nog vers ijs beloofd, voor tijdens de sessie. Dan kon namelijk perfect ingepast worden in het scenario ^^

Enfin, de vijf aanwezige vampieren:

IMG_0021

Echt een amusante avond gehad, ik blijf voorlopig wel even spelen, denk ik ^^

Geplaatst op

Nachtkronieken

Ik ben al twintig jaar een larper, maar waar ik al die tijd nog nooit aan meegedaan had, was de Camarilla, ofte Vampire The Masquerade. Voor wie ooit de tv-reeks “Kindred: the Embraced” heeft gezien: dat is gebaseerd op dit spel. Ik kende de wereld en de basis wel al, door al tabletop Vampire te spelen, maar het live spel, dat nochtans al lang bestaat, was me onbekend.

Op Omen had een van de andere spelers me aangesproken, en gevraagd of ik het niet zag zitten om eens te figureren om de Antwerpse Nachtkronieken: ze hebben er regelmatig extra mensen nodig, en het is één zaterdag per maand. Ik zei niet nee, omdat ik eigenlijk wel nieuwsgierig was.

En dus ben ik rond een uur of zeven naar Antwerpen Linkeroever gereden, als zuster Hermine, en heb me eigenlijk wel goed geamuseerd. Zo’n avondje lijkt in quasi niks op een gewone larp: er wordt niet gevochten, en het is vooral een gigantisch politiek spelletje, maar er zat wel degelijk spanning in. En massa’ s intrige, zelfs voor een doodgewone non. Allez ja, vampiernon.

Ideaal als ontspanning, en helemaal weg van de gewone realiteit. Knap!