Mamatijd

En voor een keertje bedoelde ik dat niet van de kinderen tegenover mij, maar ik met mijn mama.

Ons ma moest namelijk tegen half vier bij de dokter hier in Gent zijn, en dus spraken we af – ha ja, het is anders toch ook altijd 15 km rijden voor haar – om gezellig samen iets te eten, dan eens te kijken bij M.A.R.T.H.A. of ze iets vond om haar cadeaubon van kerstmis op te gebruiken, en gewoon op ’t gemakske bij te kletsen. Want kletsen, dan doen wij dus nooit he <insert sarcasm>

We spraken om half een af aan Café Rene, maar liepen elkaar al in de parkeergarage tegen ’t lijf, waar we praktisch naast elkaar stonden. Ook handig om al gerief door te geven. En dus liepen we vrolijk al kletsend richting restaurant, waar ons ma een ovenschotel met spek en kool naar binnen speelde, en ik me ontfermde over een pasta met scampi. Grote porties, man! We kregen het geen van beiden op, en een dessert hoefde al zeker niet meer dus.

Enfin, we waaiden nog even binnen bij Think Twice, en bleven daarna vrij lang hangen bij M.A.R.T.H.A., waar ons ma een hele mooie diepgroene ketting kocht, en ik bleef hangen bij een appelblauwzeegroene ring, een felrode ring en een paar felrode oorbellen, tien euro elk. Da’s dus het leuke aan dat winkeltje: je vindt er hele mooie dingen voor weinig geld.

Enfin, we hadden nog net tijd voor een koffie, en togen daarna respectievelijk naar de dokter/huis.

Fijne namiddag gehad, voor herhaling vatbaar.

En dan ga ik nu nog wat verbeteren, want die stapel met toetsen wordt almaar hoger…

Café Rene

Geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt

Zaterdagavond, en je hebt tickets voor de film om half negen. Je wil daarvoor nog iets gaan eten: niks chics, ook niet te lang durend, maar het mag wél lekker zijn.

Volgens mensen die het kunnen weten, is Café Rene daar ideaal voor. Mijn man en ik togen dus naar de Gebroeders Vandeveldestraat, en stapten in een vol restaurant binnen. Gelukkig bleek een van de tafeltjes net vrij te komen, we konden dus onmiddellijk plaats nemen. Een eenvoudig klembord met losse bladen doet dienst als menukaart, en toonde ons de eenvoudige bistrokeuken: vol-au-vent, stoverij, tapas, tomaat-garnaal, steak, hamburgers, u kent het wel. Mijn oog viel meteen op de kort gegrilde tonijnsteak met wasabimayonaise (€ 17,50), en ik twijfelde geen seconde, net zoals mijn man.

20120513_rene_sm

Hoewel het restaurant vol zat (50 couverts beneden, en blijkbaar ook nog een zaal boven) was de bediening vriendelijk en snel. Iets later verscheen dan ook een verse fruitsap (€ 3,20) en een ice tea light (€ 2) op tafel, samen met een kommetje gemengde zoute knabbels. De inrichting is zeer sober: warme aardse tinten, en eenvoudige vierkante houten tafels met makkelijke stoelen. Alleen jammer dat de funky muziek zo luid stond: daardoor moest iedereen nog net iets luider praten, en in een vol restaurant kan dat toch wel storend werken.

Amper tien minuten later, tot onze grote verbazing, kwam ook het hoofdgerecht er al aan. De mooie stukken tonijn waren inderdaad kort gegrild: ze waren helaas niet warm van binnen, maar daarom eigenlijk niet minder lekker, zodat we ons de moeite bespaarden om ze nog even te laten bijgrillen. Samen met de tonijn werd er gemengde sla geserveerd, een royale streep wasabimayonaise, en een papieren zak met knapperige frietjes met een kommetje huisgemaakte mayonaise. Het smaakte.

20120513_rene2_sm20120513_rene3_sm

Ik twijfelde nog even, maar bestelde uiteindelijk toch nog koffie met dessert: een deca latte (€ 2,30) en een crème brûlée (€ 6), in mijn ogen toch een beetje de lakmoesproef van een restaurant. Helaas. Wat op tafel kwam, oogde zeer mooi, en het korstje was dan ook perfect. De crème brûlée zelf, tsja, was gewoon geen crème brûlée, maar wel een soort flan met de consistentie van kaastaart en een zweem van griesmeelpudding. Lekker, maar nu niet bepaald wat ik verwacht had. Ik heb een halve portie gegeten, en daarna doorgeschoven richting mijn man. Jammer, zeer jammer.

Ik denk dat ik er nog wel zal teruggaan voor de tonijnsteak, of om een hamburger uit te proberen, want ook die zagen er zeer smakelijk uit. Het dessert zal ik in het vervolg wijselijk ergens anders nemen, maar daarvoor zijn er in het centrum genoeg andere plekjes te vinden. Al bij al een goed adresje voor dergelijke fijne zaterdagavonden.

Café Rene
Gebroeders Vandeveldestraat 2-4
9000 Gent
tel 09/223.27.00
Open van dinsdag tot zaterdag van 10 tot 23 u., op zondag tot 15 u. Gesloten op maandag.

En nog zo’n drukke dag.

Het begon gelukkig allemaal vrij relaxed, met ontbijten en was ophangen en dat soort onzin. Tegen elf uur moest ik bij de kapper zijn, voor een update van mijn kapsel, want het werkte serieus op mijn zenuwen. Mijn kapster is al twintig jaar dezelfde, in Sint-Amandsberg.

En toen bedacht ik dat ik eigenlijk beter de Antwerpse Steenweg verder kon rijden richting Lochristi, want ik wilde een mooie azalea voor mijn schoonmoeder, en waar kan je dan beter zijn? Ik passeerde er meteen ook een Shoe Discount, en scoorde daar voor 9 euro een paar zwarte stoffen schoenen met witte zool voor Barts zeilavontuur. Go me!
Op aanraden van de kapster ging ik tuincentrum Van Eeckhout binnen, en ik was meteen zwaar onder de indruk! Man, zo’n oppervlakte! En zo’n gigantische hoeveelheid soorten en al! Ik koos er voor vijfentwintig euro een prachtige witte azalea (de lievelingskleur in bloemen van de schoonmoeder) waar mijn armen niet eens rond konden. En ik weet waar ik moet zijn, als ik in het vervolg nog een chique plant wil :-p

Enfin, tegen half een thuis met die schoenen en de bloemen, ik blij 🙂

In de namiddag heb ik dan eerst een vriendin geholpen om de juiste rode accessoires bij een nieuw kleedje uit te zoeken, en dan heb ik de jongens op sleeptouw genomen, richting Brantano (Wolf moest nieuwe schoenen hebben, in de vorige zat een gat. En hij koos toch wel van die Skechers met van die lichtjes in, zeker? Ik heb voor één keertje maar toegegeven, maar het is niet bepaald mijn smaak. Hij is er zot van.) en dan naar de Game Mania voor elk een nieuwe Skylander. Ja ik weet het, ik verwen die gasten veel te veel. So be it :-p

Daarna eventjes thuis, om tegen half zeven te vertrekken naar ’t stad. Het Lepelblad zat vol, helaas, maar de tonijnsteak in Café Rene was ook niet te versmaden. Van de crème brûlée blijf je er beter af, maar dat verslag volgt later nog wel eens (eerst op Gentblogt, uiteraard).

En dan The Avengers in de Kinepolis. Ik denk dat het meer dan een jaar geleden was dat we er nog geraakt waren, in de cinema. Maar een film zoals de Avengers, met veel actie en spektakel, superhelden, suspension of disbelief en een goeie dosis fantasie, da’s nog altijd het leukst in een grote zaal met groot scherm en dito geluid. Wel, ik heb ervan genoten. My kind of movie. Goed gelachen, knappe stunts gezien, en ik heb het toch wel voor dat soort rechttoerechtaan verhalen als ik een avondje ontspanning wil.

Al bij al een geslaagde, zij het vermoeiende dag, jawel.