Zelfs het weekend is druk

Zeg dat wel: vroeg uit bed moeten, want Wolf moet om half negen in de muziekles zitten. Ik doe mezelf wat aan, zo met die muziekles twee keer in de week. Maar Wolf doet het graag, en ik geniet ervan dat hij muziek doet. Eindelijk!

Om half tien haal ik hem dan terug op, en om half elf stond onze nieuwe architecte hier om te luisteren wat nu de volgende stappen zijn. Onze vorige architecte is namelijk bevallen intussen, en verzuipt in het werk. Ik begrijp haar, maar vind het wel jammer. Nu ja, Renee lijkt me ook wel ok te zijn, en ze heeft al vaker samengewerkt met de projectmanager waar wij mee zullen werken. Dik in orde dus.

Terwijl ik alles zat te bespreken met haar, voerde Bart Wolf naar Pretland voor een verjaardagsfeestje, en deed hij meteen ook boodschappen.

Er werd gekookt en gegeten, en ik ging Wolf om twee uur weer afhalen, waarna Bart naar kantoor trok om de berg achterstallig werk te proberen verkleinen. En toen was het wachten op Mereltje die een stevige tuk aan het doen was. Uiteindelijk heb ik haar wakker gemaakt tegen vier uur, een vieruurtje (allez gij) gevoederd, en ben ik met de drie kinderen naar Oostakker-Lochristi gereden. Prioriteit was een groene broek voor Wolf, voor de scouts. We hebben er maar meteen twee meegebracht, en ook nog een set Tshirts, uit de C&A. Opdracht nummer twee waren schoentjes voor Merel. Ik heb mijn ogen uitgekeken naar de prijzen, heb lang rondgekeken, en uiteindelijk hele mooie zachtpaarse laarsjes meegebracht uit de Torfs. 83 euro, jawadde. Al een geluk dat het net tien-procent-korting-dagen waren. Ze kreeg meteen ook nog een paar nieuwe pantoffeltjes voor in de crèche: knalroze met Hello Kitty erop, ze was er meteen wég van.

En toen was het meteen al zes uur, en sloten de winkels. En stonden we nog twintig minuten in de file om de R4 op te geraken. Zucht.

Een onbedoeld lange dag

Een afspraak bij de garage voor een onderhoud en een keuringsnazicht werd onbedoeld een ganse dag rondhangen in Gent.

Ik had mijn fiets in de koffer gestoken, en wilde om tien uur in de garage zijn. Ik wist wel dat ze aan het werken waren aan de Sint-Lievenstunnel, maar niet dat de oprit naar de E40, en daarmee ook de oprit naar Ledeberg en de Burggravenlaan, van twee naar één rijstrook gebracht was. Half uurtje fileschuiven dus.

In de garage trokken ze dus een wenkbrauw op: ze konden niet langer garanderen dat het klaar ging zijn tegen de middag, maar ze gingen hun best doen. Tsja.

Ik sprong de fiets op, reed vrolijk en gezwind richting de Zuid, en stak meteen door naar optiek Dirick, om Barts bril te laten herstellen. Gesloten op maandag, uiteraard.

Ik ben dan maar teruggefietst naar de Zuid, en ben daar gaan rondlopen. Een rokje in de Lola en Liza gekocht, overal rode broeken gepast, in de Hema een paar bodytjes gekocht voor Merel, koekjes en een bol touw. Mijn stoute schoenen aangetrokken, en gevraagd in de Pearle of ze soms zo’n tsjoepkes hadden voor de neus van Barts bril, en nog geeneens moeten betalen voor de service. Chic! Toiletbezoek in het winkelcentrum is trouwens veranderd: je moet nu 30 cent in een automaat steken, zodat de deuren opengaan en je binnenkan. Toiletdame? Nergens te zien, al waren de toiletten wel vrij proper. En trouwens totaal herschilderd.

WC

De Veritas een paar rode nylons, capehaakjes en twee paarse veters afhandig gemaakt, en dan gaan eten in de Pacha Mama. Schitterend gewoon: zalig op het terras, met de krant erbij, en een heerlijke schotel eten voor 10,50 euro. Kan gewoon niet misgaan.

Pacha

Aangezien ik nog steeds niks had gehoord van de garage – ze gingen me bellen – langs de Koepoortkaai naar beneden gefietst, naar de Cora Kemperman. Ik heb er lang rondgelopen, veel gepast, en uiteindelijk toch niks gekocht. Ik heb serieus getwijfeld over een grijs scheef dichtgeritst stuk, dat zowel als kleedje als als vestje kan gedragen worden, maar 100 euro was me een beetje veel voor iets dat ik niet echt nodig heb. Wel mooi, nochtans.

Nog wat rondgefietst, de C&A binnengewaaid en zowaar een perfect passende, mooi omsluitende rode jeans gevonden voor 35 euro. Terug naar boven gefietst, en twee koffies gedronken en twee kranten gelezen in de Or. Toch eerst maar eens naar de garage gebeld rond een uur of drie, hoe dat nu zat. Bleek dat het een verbindingsprobleem was bij Mobile Vikings, want ze hadden me een uur voordien al gebeld (rechtstreeks voicemail, geen spoor van een oproep op mijn telefoon) en twee SMSjes gestuurd (die binnenliepen op het moment dat ik belde en dus verbinding maakte). Mijn banden waren namelijk dringend aan vervanging toe, ze zouden niet meer door de keuring geraken. Ja, ze konden die onmiddellijk vervangen, maar dan ging het nog een uurtje duren.

Die koffies en die kranten dus.

Tegen vier uur stond ik terug aan de garage, en ging het nog vijf minuten duren, of ik dus nog eventjes wilde wachten. Een half uur later vroeg ik hoelang die vijf minuten nog gingen duren, en kreeg ik de auto mee. Met vervangen banden, ruitenwissers, oliefilters en dergelijke. En een rekening van meer dan 800 euro.

Niet alleen een lange, verloren, maar ook dure dag dus. Puh. Met gelukkig een paar aanwinsten om de dag nog een beetje goed te maken.

aanwinsten