Zomer!

Ik weet niet hoe het met u zit, maar dat weer maakt me spontaan gelukkig! Echt, dat maakt toch een wereld van verschil met dat druilerige, sombere, kille weer van de voorbije weken?

Ik ga met de fiets naar school, ik geef buiten les, ik lig te lezen in de zon en ik ben zelfs al verhuisd naar de schaduw. Ik draag sandalen, de was droogt weer buiten, en ook de leerlingen lopen een pak vrolijker.

De tuindeuren staan open, de katten lopen binnen en buiten en nestelen zich in de schaduw, ik ben voortdurend mijn zonnebril kwijt en de ijsjes vliegen erdoor.

Oh, en er zijn aardbeien! Nee, nog niet uit eigen tuin want daarvoor is het veel te lang veel te koud geweest, maar wel: aardbeien!

Yup. Blij dat het zomert.

 

Gezellig buiten nieuwjaren

Eigenlijk was het al ergens voor de herfstvakantie gepland, denk ik: Merel zou eens een nachtje gaan logeren bij Marne, en dus Roeland en Sarah. Coronagewijs was dat misschien niet evident, maar ze zijn allebei jonger dan 12, op zich kon het wel, vonden we. De meisjes hebben al zo weinig…

Helaas, toen zaten we plots in quarantaine en kon het uiteraard niet. Meh. En toen stelde Sarah opnieuw de vraag: of ze dit weekend niet mocht komen? Goh, uiteraard! Merel werd dus opgepikt door haar meter om 19.00 uur aan haar dansles, tetterde blijkbaar honderduit in de auto richting Deinze, en genoot ervan om eindelijk haar nichtje nog eens terug te zien.

Vandaag zetten wij (= de rest van het gezin) dan aan tegen een uur of vijf richting datzelfde Machelen: Roeland had me verzekerd dat ze een fijn winterterras hadden en dat er hapjes gingen zijn, en nieuwjaarsbrieven. Ideaal!

En effectief: zij hebben buiten op hun terras hun partytent opgezet met drie terraswarmertjes – lang leve de overschot van de zonnepanelenelektriciteit die toch op moest – en het was er bijzonder gezellig. Sarah had een schitterend hapje voorzien: een brie, omgeven door kleine broodjes, die je gewoon in je oven moet zetten. Dat ga ik ook eens zoeken, zeg!

En Roeland had dan nog een zalige lasagne voorzien, we hadden meer dan genoeg gegeten!

En intussen werd er buiten op het bevroren gras gevoetbald en onnozel gedaan, ik had de indruk dat de jongens daar ook wel eens nood aan hadden.

Tegen half tien zijn we aangezet richting huis, met de wetenschap: ook in de winter kan het best aangenaam zijn om buiten te zitten! Al is Bart het daar nog steeds niet volmondig mee eens.

Eindelijk weer buiten!

Vandaag was het ronduit rotweer, zodat ik in mijn kot gebleven ben. Maar gisteren, gisteren was in de namiddag eindelijk onze quarantaine afgelopen, zodat ik de auto heb genomen en naar Sleidinge ben gereden om er een rondje te geocachen. Het was dan wel grotendeels door woonwijken, ik heb intens genoten van het wandelen, het zoeken, en het op afstand kennismaken met een koppel geocachers.

Ik haalde tien mooie caches binnen, alleen de bonus heb ik niet meer gezocht want de rug begon pijn te doen, de gsm was zo goed als plat en ik was eigenlijk al te laat voor Merels verjaardagstaart. Ik ga nog wel eens terug ^^

Maar man, opgelucht dat ik eindelijk weer mag rondlopen!

DnD live!

De voorbije vier of vijf sessies DnD waren via de computer, en dat was echt niet ideaal: verbindingen die wegvielen, maar vooral ook elkaar niet goed verstaan, dingen herhalen, het overzicht een beetje kwijtspelen…

Nu we bubbels mogen vormen en het vooral ook beter weer is, wilden we eindelijk toch wel weer eens écht samenkomen. Ik had plaats genoeg voorzien in de tuin, drinken in losse flesjes en voor ieder een apart kommetje voor knabbels, en dat lukte wonderwel.

En vooral: het deed deugd om elkaar terug te zien en ook weer écht te kunnen spelen, met echte gesprekken en discussies.