Bednetperikelen

Wellicht heeft u het wel gehoord op radio of gezien op tv – ik hoop het in elk geval: vandaag is het Bednet dag. De dag waarop we elk Bednetpatiëntje willen laten voelen dat ze er ook nog bij horen, ook al kunnen ze geen echte les volgen.

Op school deden we ook een oproep, samen met de leerlingenraad, om in pyjama of onesie of zoiets naar school te komen. Eigenlijk werd dat wel vlotjes opgevolgd, en daar heb ik voor school dan ook een verslagje van geschreven.

Zelf heb ik niet echt een doenbare pyjama – ik draag slaapkleedjes – en een onesie vond ik ook niet haalbaar wegens altijd meteen veel te warm zodra ik begin les te geven. Ik heb dan maar een babyroze kamerjas aangetrokken waarmee ik door de gangen flaneerde. En een selfie trok tijdens toezicht.

En nee, die is niet oorspronkelijk van mij, die is nog van ons ma…

Thuisonderwijs

Merel zit uiteraard mee in de quarantaine en mist dus ook een week school. Nu, dat gebeurt wel vaker als je ziek bent, maar daar zit het hem nu juist: ze is helemaal niet ziek. Kon ze dan niet online volgen?

Juf Liesbeth zag mijn vraag gelukkig helemaal zitten: ja, Merel mocht vanop afstand mee les volgen, ze ging een laptop op haar plaats zetten en dan kon Merel gewoon inloggen. Gelukkig hebben ze intussen ook Smartschool, ze kon probleemloos een live sessie volgen op haar laptop, met de koptelefoon van haar oudste broer.

Eerst zat mijn jongedame nog gewoon in de keuken, maar daar werd ze gestoord door allerlei broers en andere geluiden, en dus verkaste ze vrij snel naar mijn bureau dat toch niet gebruikt wordt sinds mijn rug naar de kl*** is.

Ze volgde rekenen, Frans, Nederlands, deed zelfs een dialoogje met een klasgenootje – die de laptop zonder plichtplegingen mee nam in de gang om te oefenen – en genoot zichtbaar. En vooral: het deed wonderen voor haar zelfvertrouwen, want op die manier begreep ze alles en was ze met alles mee. En haar boeken? Die had juf Liesbeth maandagavond nog na school afgegeven aan de deur.

Respect voor de juf, en vooral een grote dankbaarheid, want ik weet hoe disruptief zoiets kan zijn. Chapeau.