Geplaatst op

I know a guy

Sinds Bart zijn bedrijf heeft verkocht en geen CEO meer is, is hij bezig met allerhande projecten. Zo gaat hij ook vanaf februari één dag in de week lesgeven aan de hogeschool. Het zal me benieuwen. Tegelijk zit hij in een reeks adviesraden en raden van bestuur.

Zijn grootste project, een nieuw bedrijf eigenlijk, is I know a guy, kortweg Ikag. In het kort uitgelegd: een bedrijf zoekt een agency om zijn marketing/website/communicatie te doen, maar ziet door de bomen – lees: honderden agencies – het bos niet meer. Welk agency past bij zijn bedrijf, komt overeen met zijn bedrijfscultuur, zal het beste zijn wensen aanvoelen? Awel… Bart kent agencies. Véél agencies. Hij kent ook de verlangens en noden van bedrijven. Hij gaat nu voor elk bedrijf het juiste agency uitzoeken en zorgen dat de klik er komt. Want… he knows a guy. En voordat er mensen op hun paard springen over die guy: dat is uiteraard een staande uitdrukking uit verschillende films en memes, en zegt niks over m/v/x. Laat dat duidelijk zijn.

Bart zegt zelf het volgende in zijn ‘perstekst’:

“Mijn nieuw bedrijf.”
Het voelt een beetje raar om dit zo te schrijven, maar ik ben een nieuw bedrijf gestart. Het heet: I Know A Guy (m/v/x), kortweg IKAG.
Nog steeds willen en moeten heel veel bedrijven digitaal gas geven, en zoeken daarvoor een partner. Maar dit is blijkbaar niet zo evident.
Door mijn ervaring ken ik het landschap van de digitale agencies als mijn broekzak, maar voor een buitenstaander lijken die bureaus allemaal op elkaar.IKAG helpt hierbij, op verschillende manieren.

1. Definiëren welke expertises nodig zijn.
Heb je performance marketing, social media management, digital product, merkactivatie, website, demand generation, of een reclamecampagne nodig? Ik help duidelijkheid scheppen in wélke expertise het dringendste is.

2. De juiste mix samenstellen.
Sommige rollen hou je best intern, andere leg je beter bij een freelancer, of bij een agency. Samen bepalen we hoe we de rollen verdelen.

3. Een goeie briefing schrijven.
Zonder een scherpe briefing, geschreven in de taal van die agencies, trek je de verkeerde partijen aan of schep je de foute verwachtingen voor het project. Ik vertaal de noden van het bedrijf in een juiste briefing.

4. Selectie van het *juiste* agency.
Longlist samenstellen, shortlist selecteren, en uiteindelijk de keuze maken. Mijn database van agencies bevat de gevestigde waarden, de up-and-coming superstars, en de verborgen parels van België. Samen krijgen we de keuze scherp, en zorgen we voor een perfecte start van de relatie.

Dit is *mensenwerk*. Dé kritische succesfactor voor een geslaagde samenwerking tussen een bedrijf en een agency is de culturele fit. Geen algoritme of marktplaats kan dit blootleggen.
Om dit goed te doen en die kennis constant up-to-date te houden, plan ik de komende tijd telkens een dag in elk agency in België te co-worken, om de sfeer daar op te snuiven.

Meer info en contactgevens vind je op de website https://www.ikag.be/ .
(Dank trouwens aan het fantastische team van Hartstikke om mijn wensen zo vlot en goed te vertalen naar een site.)

PS: de naam is gebaseerd op een catchphrase die de voorbije decennia in tientallen films, boeken en series opgedoken is – en een staande uitdrukking geworden is voor iemand met een diepgaand insider netwerk. Die naam heeft niets te maken met gender; ik zoek geen personen, maar agencies.

Geplaatst op

Trend Event

Elk jaar houdt Wijs (Barts bedrijf) een Trend Event. Daarop worden belangrijke klanten en leveranciers uitgenodigd, er zijn cocktails, een walking dinner, verschillende sprekers, workshops, en meestal ook coole, vernieuwende auto’s. Omdat ik noch klant noch leverancier ben, was ik tot hiertoe nooit welkom. Op zich kan ik er ook niet veel doen, da’s waar, en ik heb geen netwerkmeerwaarde.

Edoch… Dit jaar zijn de sprekers een zekere Bart De Waele, ene Alexander DeCroo, en James Young. De eerste twee wordt u verondersteld te kennen, de derde is voor velen wellicht een nobele onbekende. Toch zit de kans er dik in dat u hem eigenlijk wél kent, of toch al van hem gehoord heeft: de cyborg. James is vijf jaar geleden onder een trein terecht gekomen – op je GSM bezig zijn op een perron kan verregaande gevolgen hebben – en is zijn rechterarm kwijt vlak onder de schouder, en zijn rechterbeen kort onder de knie. Hij loopt rond met een kunstbeen, en is bezig met een supercoole bionische arm. Intussen is hij zelfs presentator op BBC.

Enfin, ik moest nu dus deze James gaan ophalen aan zijn hotel en hem naar het kantoor brengen, en ’s avonds ook weer terug. Meteen voor mij een goeie reden om toch naar het Trend Event te gaan, en dus te luisteren wat onze minister van digitalisering te zeggen had, het relaas van James te horen over zijn cyborg zijn, en te luisteren naar (en helemaal trots te zijn op) mijn liefste. Ik heb genoten van de hapjes, heb boeiende gesprekken gehad met verschillende mensen, en heb zelfs in een BMW I8 gereden, zo’n schitterend elektrisch ding met van die omhoogklappende deuren en een ongelofelijke wegligging. En een prijs van een klein huis, dat ook, ja.

Al bij al een zeer boeiende avond gehad, maar tegen het einde was mijn rug zo’n beetje dood. Allez, nee, een dooie rug doet geen pijn, veronderstel ik, maar u snapt wel wat ik bedoel. Auw.