Marleen

Al de hele coronaperiode doe ik één keer per week boodschappen voor Marleen, die wat verderop in Mariakerke woont. Het verhaal daarvan kan u hier lezen.
Toen ze me gisteren belde met haar boodschappenlijstje, zei ze me dat ik een grote aardbeientaart moest kopen voor mijn gezin – bij wijze van bedanking – en een eenpersoonstaartje voor haarzelf, want het was vandaag haar verjaardag. Dan konden wij taart eten op haar gezondheid, en zij kon bij haar thuis hetzelfde doen dan.

Wel, dat vond ik nu eens dikke onzin! Ik wéét dat ze voorzichtig moet zijn, maar er zijn grenzen, en vooral: hoe eenzaam kan je zijn, zeg! Ik beloofde haar een aardbeientaart mee te brengen, maar alleen als ze ze hier in de tuin samen met ons kwam opeten. Lang heb ik eigenlijk niet hoeven aandringen: als het buiten was met afstand, zag ze dat wel zitten.

Bon, om half vier stond ze hier dus, goed ingepakt, terwijl wij een aparte tafel mét parasol hadden voorzien, een klein cadeautje, en Merel ook nog een kaartje en een tekening had gemaakt. Marleen strààlde! Ze is hier blijven zitten tot half zes, en ze heeft honderduit gepraat met de kinderen, en vooral ook geluisterd, want daar is ze zeer goed in. Een beetje een erzats-omaatje, zeg maar.

Eigenlijk vonden we het allemaal best leuk, en vooral: Marleen had  een fantastische 71ste verjaardag. En daar gaat het toch om!

Aardbeien

Gisteren stond hier plotseling, en vooral heel onverwacht, een jongeman voor de deur met een kistje aardbeien. Kistje als in: 8 bakjes ofwel 4 kilo. Euh? Het was een bedanking voor het werk voor Hadewig en dus ook zeer geapprecieerd, maar wat doe je plots met vier kilo prachtige eetaardbeien? Confituur maken vond ik zo zonde, eigenlijk feitelijk, daarvoor waren ze veel te mooi.

Bart verwerkte er een aantal in een fruitsla, Kobe verwerkte minstens een bakje in zijn maag, en ik maakte aardbeienmilkshake en aardbeienijs en aardbeientaart…

Recept van Jeroen Meus, met zelfgemaakte kruimeldeeg – je smaakt echt het verschil – en een hele dikke banketbakkerscrème, omdat ik het geduld niet had er nog slagroom bij te doen en vier uur te wachten tot alles opgesteven was. Tsja. Maar wel heel erg lekker, een aanrader.

Enfin, ik zal nog zien wat ik met de rest doe, maar ik heb er intussen wel vertrouwen in dat ze zullen verdwijnen voor ik de kans krijg er confituur van te maken. Dik in orde, en bedankt, Hadewig!

Moederdag

Niet alleen mocht ik lang slapen, er stond ook een zalige ontbijttafel voor me klaar vandaag:

IMG_9270

De traditionele koffiekoeken, vers gebakken, en het gekookte eitje, maar vooral: een gigantische kom versgesneden fruitsla!
Daarnaast natuurlijk alle cadeautjes van de kinderen, en een groot boeket rozen van Bart ^^

IMG_9271

Van Merel was er een gedichtje, een kunstwerkje in de stijl van Mondriaan, een tekening met geverfde tortellini, en een hart gemaakt uit klei ^^

IMG_9272

Kobe had maar één van de twee cadeautjes afgekregen – “Maar ja, mama, ze werken daar altijd aan als ik weg ben voor de communie, en dat is niet eerlijk!” – maar dat was dan ook wel een mooitje.

IMG_9273

En Wolf? Die had een briefje voor me, maar vooral ook een zelfgemaakte broche uit vilt. Ik heb ze meteen gedragen, hij heeft zijn kleuren perfect gekozen, en ik vind ze echt mooi!

IMG_9276

IMG_9274

In de namiddag zijn we dan taart gaan eten bij ons ma. Haar cadeautje had ze al eerder gekregen, zijnde een mooie groene rok van Desigual, die ze meteen tot communie-outfit bombardeerde. En ze bleef in de sfeer van die communie, door mijn communiekleedje van toen uit te halen voor Merel. Veel te lang nog, en ook wel te breed, maar Merel was in zeven hemelen tegelijk: een prinsessenkleed, een echt!

IMG_1017

Zie ze glunderen, mijn prinses!

Aardbeientaart

Aangezien er vandaag niet veel te beleven viel, behalve dan het maken van valiezen, geef ik je het recept van de aardbeientaart mee. Jawel, dat recept waar ik het al een paar keer over had, en waar menig persoon me naar gevraagd heeft.

Het is dan ook de moeite waard: bijzonder weinig calorieën, en bijzonder lekker. Ja, het zal wellicht nog lekkerder zijn als je er room en dergelijke in doet, maar dat is niet echt de bedoeling. Het zijn grote stukken, ideaal ook als ontbijt, en ik heb ze voor een vriendin zelfs al volledig suikervrij gemaakt omdat zij diabeet is. En ja, nog minder calorieën, en even lekker. Proberen dus!

Wat je nodig hebt:

aarbeientaart

* 2 eieren
* 2 eetlepels warm water (het steekt niet nauw)
* 60 gr suiker of het equivalent in zoetstof, wat mijn voorkeur wegdraagt
* snuifje zout
* 50 gr bloem
* 30 gr aardappelzetmeel
* 8 blaadjes witte gelatine
* 500 gr. magere yoghurt
* 600 gr aardbeien (nen gewone pot volstaat ook)
* 500 gr magere plattekaas
* citroenmelisse voor de afwerking

Hoe ga je te werk?

1. Splits de eieren. Klop het eigeel met water, suiker (of zoetstof) en zout tot een ruban (zo van dat schuimig wit). Klop daarna het eiwit stijf, en giet dat dan bovenop het eigeelmengsel. Zeef bloem en aardappelzetmeel eroverheen, en meng alles grondig door elkaar.

aarbeientaart2

2. Verdeel het deeg over een met bakpapier bekleed bakblik (een springvorm is ook wel verrekte handig, zo blijkt) en bak het in het midden van de oven op  180° graden (heteluchtoven, een gewone oven mag op 200°) tussen de tien en de vijftien minuten, tot het mooi bruin is. Laat afkoelen, en verbrand je vingers niet bij het uitnemen.

3. Laat de gelatine weken in koud water, knijp ze uit, warm ze op tot ze opgelost zijn (tip van de pro: als je met je vinger wil voelen of alles wel opgelost is, lek daarna dan die vinger NIET af, ik herhaal: NIET, want maat, dat is zooooo viezig!), en roer er dan 250 gr yoghurt grondig door tot je een gladde massa krijgt. Roer er dan de rest van de yoghurt en de plattekaas door, kiep er de fijngesneden aardbeien bij (let op, ge zijt daar een tijdje mee zoet, met die aardbeien te snijden), doe er naar uw goesting nog wat zoetstof bij, roer nog eens alles grondig door elkaar, en zet het een half uurtje in de ijskast.

aarbeientaart3

Als het zowat opgesteven is, doe dan het mengsel netjes boven op de bodem, en strijk mooi glad, want alle plooitjes en putjes blijven zichtbaar. Laat een uur of drie opstijven.

4. Snij de taart in acht stukken (het helpt als je je mes eerst in heet water doopt, dat snijdt nog makkelijker), versier met een paar stukjes van de overgebleven aardbeien en een takje citroenmelisse.

En voila! Taart waar je je niet schuldig over hoeft te voelen, en bijzonder lekker. Voor de Weight Watchers onder jullie: 3 propunten per stuk, en het zijn grote stukken.

Ik ben benieuwd of ze ook zou lukken met nectarines, want het aardbeienseizoen loopt op zijn eind. Als iemand het uitprobeert: laat eens weten? Of laat in de comments ook gewoon eens weten wat je ervan vond, als je ze hebt gemaakt!

Aardbeientaart

aardbeientaart

Als ik voor de Weight Watchers ga, dan ga ik er volledig voor. En dan kook ik, en tel ik en schrijf ik en weeg ik, tot de kilo’s er eindelijk afgaan.

Maar op zondag mag er al eens taart zijn. En dus maakte ik aardbeientaart uit een klein kookboekje, ‘De 4 Seizoenen van Weight Watchers’. Dit stond op de eerste pagina, en het zag er zo lekker uit, dat ik het dus ook maar maakte. Je bent er een half uurtje mee zoet, vooral dan omdat je een halve kilo aardbeien moet fijn snijden. Het is gebaseerd op yoghurt en plattekaas, een echte kaastaart dus, acht stukken aan drie punten per stuk. En ik kan je verzekeren: je eet er geen twee van, zo groot zijn ze. Een echte aanrader.