Witch

Die vakantie is alweer voorbij, gigantisch snel.

De laatste dag waren we op om zeven uur, was alles ingepakt en hadden we ontbeten tegen negen uur, en moest Merel duidelijk nog slapen. Ik ben dan maar met de jongens de eendjes het oude brood gaan voeren, en daarna nog eens gaan minigolfen. We waren te vroeg, maar een ongelofelijk lieve dame heeft ons toch de golfstokken gegeven, zodat we om kwart voor tien helemaal alleen op de minigolf stonden, alweer in onze tshirt. Onvoorstelbaar.

Daarna hebben de jongens nog lekker onnozel gedaan in de speeltuin,

zijn we rustig teruggewandeld,

hebben papa en Merel opgehaald, de auto geparkeerd op de grote parking, nog even naar de otters gaan kijken,

en zijn nog in het centrum gaan eten. Mereltje was bijzonder goed gezind na haar heerlijke dut, en de jongens speelden nog volop.

Tegen half vier waren we thuis. En eigenlijk was dat toch ook wel weer heel fijn 🙂

Komt dat tegen: geen van de jongens had nog zin om vandaag te gaan zwemmen! Veel te lastig, zeiden ze. Tsja…

Dus gingen we in de voormiddag voor een mooie wandeling langs een paar speeltuinen,

aten we ’s middags brood, speelden we in de namiddag Heroica of keken wat tv,

gingen even kijken naar de kindershow, en stond ik om half zes met hen in het centrum voor de Halloweentocht. Een van de animatrices had zich als heks verkleed, en vertelde dat de kinderen op zoek moesten naar een kist, maar dat er slechte heksen waren die ook die kist wilden.

We konden hen enkel op afstand houden met licht, en dus kregen alle kinderen een lampionnetje. Kobe hield krampachtig mijn hand vast, en bleef angstvallig in de buurt van Macrobia de heks. Hij was er niet gerust in.

Na een wandeling van een half uurtje kwamen we in een knap aangekleed stukje land, waar een mooie griezelige kist stond, met bijpassende muziek. Bij de kist kreeg iedereen een leuke heksenhoed, en was Kobe dolblij aan het huppelen dat alle stoute heksen dood waren gevallen!

We wandelden terug naar het huisje, waar papa intussen de steengrill had aangezet. We hebben er heerlijk zitten bakken, en tegen half acht sliepen de kinderen, doodop allemaal.

Dit moet me trouwens toch even van het hart: zo’n steengrillpakket in Nederland trekt in niks op zo’n pakket in België. Daar krijg je wat vlees, een enkel sausje, een beetje brood erbij, een chocolaatje als dessert, en dat is het zowat. Voor hetzelfde bedrag krijg je in Nederland toch net iets anders: (voor twee volwassenen en twee kinderen) genoeg vlees voor twee maaltijden, een grote pot cocktailsaus en looksaus, een pakje bakboter, een doos van 750 gr. rundvleessalade, een doos tsatsiki, een stokbrood, een ciabatta en twee grote piccolo’s, een groot pak alle mogelijke wokgroenten, een molentje met 8 verschillende soorten kruiden, een pakje kruidenboter, en dan voor ons een crèmedessert en een praline. De jongens hadden elk nog een Pépétvbox erbij gekregen (te vergelijken met een Happy Meal), met een klein blikje cola, een Kinderei, een fles pannenkoekenbeslag met bijhorend doosje verse melk (goed voor acht pannenkoeken), en een doos kleurpotloden. Met onderleggers en servietten, uiteraard. En dat dus voor hetzelfde bedrag als in België.

Dik in orde!

Ze zijn altijd onwaarschijnlijk mooi aangelegd, die Center Parcs.

Ik heb met Wolf en Kobe verder gegolfd tot het begon te schemeren, en Bart al lang naar huis was met een oververmoeide Merel. Daarna zijn we nog een ijsje gaan eten, en hebben een mooie wandeling gemaakt. Meer moest dat echt niet zijn, zeker niet voor Kobe. (En ik vind dat de foto’s met mijn kleine Nikon Coolpix echt wel deftig zijn.)

We zijn met het treintje naar het huisje gegaan, daar hebben ze nog wat tv gekeken, nog een spelletje Heroica gespeeld, en toen zijn Bart en Wolf pizza gaan halen. En was de dag alweer om.

Het gaat snel.