Hardgekookte eieren in tomatensaus met quinoa

Vandaag was voor mij en de kinderen een vrije dag, papa moest werken.

Omdat een vriendin nog quasi ongebruikte schoentjes liggen had voor Merel, kwam ze die even brengen, en bleef ze meteen ook maar eten, samen met haar dochtertje. Ik had mijn eten al gepland, maar kon gerust wat meer maken, en het smaakte blijkbaar! Iedereen heeft stevig gegeten, vooral Merel zag het echt goed zitten.

quinoa

(De foto is maar genomen bij een tweede portie, ik was het eerst vergeten)

Die quinoa, ik kende dat niet, maar het houdt het midden tussen rijst, couscous en pasta. Ik vermoed dat het van de linzenfamilie is, maar het is echt een lekkere afwisseling. Gewoon gevonden in de Delhaize bij de rijst, trouwens. Het blijkt het basisvoedsel te zijn voor de volkeren in de Andes, althans dat zegt het kookboek. De tomatensaus bevat ui, knoflook, tomaat in stukjes (blik), tijm en rodewijnazijn, en een klein beetje suiker. Zelf heb ik er ook nog champignons bij gedaan. Recept op pagina 172 van ‘Gezond Gezin’ van de Weight Watchers, of wat dacht u?

Lamstajine

lamstajine4

Ik ben grote fan van mijn nieuwe kookboek ‘Gezond Gezin’, maar als u hier af en toe komt lezen, wist u dat vast al.

Ik had op pagina 170 het recept gezien van de lamstajine (tien propunten per portie, couscous inbegrepen), en man, dat zag er lekker uit!

Gisteren heb ik dus twee lamsbouten ontbeend, het vet weggesneden, in blokjes gehakt, en met flink veel kruiden een nachtje in de koelkast gezet. Deze morgen om negen uur was ik alweer bezig: een ajuintje snipperen, wat koriander, en het vlees bakken.

lamstajine1

Daarna een deel van de groenten erbij, bouillon, en twee uur laten sudderen. Intussen had ik dus meer dan tijd genoeg om de rest van de groenten te snijden.

lamstajine2

Nog een uur (en een grotere kookpot) later was de stoofpot klaar, maar het ganse huis was al de hele ochtend vervuld van de heerlijkste geuren, vooral dan van de ras el hanout.

lamstajine3

Ik heb er nog couscous bij gemaakt, en we hebben er allemaal bijzonder smakelijk van gegeten. Ik dacht zelfs dat Merel ging omverrollen, zoveel heeft ze ervan gegeten.

En weet je? Ik heb nu nog twee heerlijke porties in mijn vriezer zitten 🙂

Café Rene

Geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt

Zaterdagavond, en je hebt tickets voor de film om half negen. Je wil daarvoor nog iets gaan eten: niks chics, ook niet te lang durend, maar het mag wél lekker zijn.

Volgens mensen die het kunnen weten, is Café Rene daar ideaal voor. Mijn man en ik togen dus naar de Gebroeders Vandeveldestraat, en stapten in een vol restaurant binnen. Gelukkig bleek een van de tafeltjes net vrij te komen, we konden dus onmiddellijk plaats nemen. Een eenvoudig klembord met losse bladen doet dienst als menukaart, en toonde ons de eenvoudige bistrokeuken: vol-au-vent, stoverij, tapas, tomaat-garnaal, steak, hamburgers, u kent het wel. Mijn oog viel meteen op de kort gegrilde tonijnsteak met wasabimayonaise (€ 17,50), en ik twijfelde geen seconde, net zoals mijn man.

20120513_rene_sm

Hoewel het restaurant vol zat (50 couverts beneden, en blijkbaar ook nog een zaal boven) was de bediening vriendelijk en snel. Iets later verscheen dan ook een verse fruitsap (€ 3,20) en een ice tea light (€ 2) op tafel, samen met een kommetje gemengde zoute knabbels. De inrichting is zeer sober: warme aardse tinten, en eenvoudige vierkante houten tafels met makkelijke stoelen. Alleen jammer dat de funky muziek zo luid stond: daardoor moest iedereen nog net iets luider praten, en in een vol restaurant kan dat toch wel storend werken.

Amper tien minuten later, tot onze grote verbazing, kwam ook het hoofdgerecht er al aan. De mooie stukken tonijn waren inderdaad kort gegrild: ze waren helaas niet warm van binnen, maar daarom eigenlijk niet minder lekker, zodat we ons de moeite bespaarden om ze nog even te laten bijgrillen. Samen met de tonijn werd er gemengde sla geserveerd, een royale streep wasabimayonaise, en een papieren zak met knapperige frietjes met een kommetje huisgemaakte mayonaise. Het smaakte.

20120513_rene2_sm20120513_rene3_sm

Ik twijfelde nog even, maar bestelde uiteindelijk toch nog koffie met dessert: een deca latte (€ 2,30) en een crème brûlée (€ 6), in mijn ogen toch een beetje de lakmoesproef van een restaurant. Helaas. Wat op tafel kwam, oogde zeer mooi, en het korstje was dan ook perfect. De crème brûlée zelf, tsja, was gewoon geen crème brûlée, maar wel een soort flan met de consistentie van kaastaart en een zweem van griesmeelpudding. Lekker, maar nu niet bepaald wat ik verwacht had. Ik heb een halve portie gegeten, en daarna doorgeschoven richting mijn man. Jammer, zeer jammer.

Ik denk dat ik er nog wel zal teruggaan voor de tonijnsteak, of om een hamburger uit te proberen, want ook die zagen er zeer smakelijk uit. Het dessert zal ik in het vervolg wijselijk ergens anders nemen, maar daarvoor zijn er in het centrum genoeg andere plekjes te vinden. Al bij al een goed adresje voor dergelijke fijne zaterdagavonden.

Café Rene
Gebroeders Vandeveldestraat 2-4
9000 Gent
tel 09/223.27.00
Open van dinsdag tot zaterdag van 10 tot 23 u., op zondag tot 15 u. Gesloten op maandag.

Ziek Mereltje

Merel had al een paar dagen vlekjes in haar gezicht, precies een soort acné of zo. Ik maakte er niks van, ze sliep al een paar nachten wat onrustig, en ik dacht dus dat het gewoon vermoeidheid was.

En toen bleek ze zondag plots één rood vlekje met een puntje/blaasje op haar rug te hebben. Windpokken? Het zou best wel eens kunnen, het doet de ronde links en rechts momenteel. Ze was nochtans absoluut niet ziek, wel speels, vrolijk, goedlachs, en actief.

Forward maandagnamiddag: rond een uur of vier had de crèche gebeld, maar mijn telefoon stond stil, en pas rond twintig over vier had ik het gezien. Meteen teruggebeld, en ik hoorde haar al brullen in de achtergrond. Ze had daarstraks nogal enthousiast gans haar bedje ondergekotst, en was nu compleet overstuur. Toen ik een goeie vijf minuten later arriveerde, was de rest van de kinderen netjes appeltjes aan het eten, en lag zij op haar zij in de zetel, duimpje in de mond, beestje in haar armen. Ze reageerde zelfs niet toen ze me zag. Ook thuis bleek ze een complete dweil te zijn: zelfs toen Wolf haar riep, keek ze niet eens om.

Ik heb ze maar onmiddellijk in haar bedje gestoken, met een dankbare blik tot gevolg. En toen sliep ze. Van half vijf tot elf uur, jawel. Toen werd ze wakker, slobberde twee flessen melk naar binnen (500 ml, echtig waar), at van ver een korstje brood, speelde even (vrolijk en goed gezind), en lag tegen kwart voor twaalf weer in haar bed. Om pas wakker te worden om half zeven.

Mijn moeder stond stand by om een eventueel nog serieus zieke Merel op te vangen, maar ze was bijzonder vrolijk, speels, actief, at met smaak en lachte, en dus mocht ze naar de crèche. Daar bleek alles normaal te zijn, behalve dat ze voortdurend een lichte verhoging had, 37,5° en zo.

Tsja. Een virusje zeker?

Alles moet weg (bis)

Bij het uitmesten van garages en andere dingen is er nogal wat dat eigenlijk weg mag, maar waarvan ik het zonde vind om het gewoon weg te gooien. Bij deze dus een weggeefactie. Ik hoef nergens geld voor, maar je moet het wel zelf komen halen. Een aantal dingen stonden al op dit lijstje, en staan er nu helaas opnieuw op. Tsja… Als je iets wil: laat hier iets achter in de comments, mail me, of twitter. Of vraag het gewoon :-p First come, first serve.

1. setje van zes espressokopjes met metalen staandertje

espresso1

espresso2

Er is blijkbaar één bordje verdwenen, en één tasje is zijn oortje kwijt

2. Hek

weg1

2 panelen, en in één daarvan een deurtje

3. Brievenbus

weg7

Was een noodoplossing voor ons. Sluit nog perfect. Bovenaan aan het randje zie je een klein beetje roest, en het vierkant vooraan zijn lijmresten van het plakkaatje dat erop hing.
4. Matrassen

weg8

Drie oude matrassen, beetje stoffig intussen. We hielden die als logeermatrassen en die hebben daar ook vaak voor gediend. Nu we wat ouder worden, willen onze logés meer comfort :-p

5. Plafondlampen

weg9

Twee identieke stuks. Weg wegens spuuglelijk en nog van de vorige eigenaars: de rand is echt wel goudkleurig metaal, maar dat zie je niet zo goed op de foto.

6. Vijvertje

vijvertje1

vijvertje2

Hard plastieken vijvertje om in te graven. Gebruikt voor de schildpadden, maar die zijn weg intussen.

7. Dienblaadje

dienblad

In hout, met afbeeldingen van old timers, en 6 onderzettertjes met dezelfde afbeeldingen.

8. Beeldje

beeldje

Geen gedacht waar het vandaan komt, maar ik moet het sure as hell niet hebben.