Geplaatst op

Toilet

Elke zomer moet ik zo mijn projectje hebben. In 2010 was dat het herbehangen van de keuken, en vooral ook het zwanger zijn…

Dit jaar is het het gedoe rond de verkavelingswijziging, waar ik dus veel tijd in steek.

Vorig jaar was het het toilet op de tweede verdieping, aan onze kamer. Destijds, toen onze zolder werd ingericht als kantoor voor (toen nog) Netlash, werd er ook ruimte voorzien voor een toilet. Het kamertje werd afgeslagen met gyproc, er lag een OSB vloer, en dat was dat. Het is er al die jaren nooit van gekomen om er effectief ook een toilet te installeren, we hadden er al twee.

Nu vond ik dat het wel eens tijd was om er toch iets aan te doen. Ik liet de loodgieter komen die er de kranen en de afvoer installeerde, en ik begon zelf te knutselen. Er werd een paar kilo plamuur uitgesmeerd, tot ik er genoeg van had. En eigenlijk was het dus niet goed, achteraf gezien: je ziet nog steeds waar de voeg zit, want die is lichtjes verzonken, en hier en daar zijn er nog strepen. En toch heb ik het drie keer geplamuurd en afgeschuurd… Ach ja.

Ik begon te verven, in twee verschillende kleuren, en zag af met de plafondnaad. De deur werd voorzien van een deurstop, een deftig laagje verf, en nieuwe klinken. Ik installeerde een mooi spotje,

toilet2

legde een laminaatvloertje, en liet de loodgieter opnieuw komen om de pot te installeren. En ik zag dat het eigenlijk best nog wel goed was.

Behalve dan de plintjes. Want dat vloertje, dat was de overschot van de laminaat van de grote kamer. Laminaat die intussen niet meer wordt gemaakt, en waar je dus ook geen plintjes meer van vindt. Zeker al niet haakse plintjes van 2 cm op 2 cm, zoals nodig bleek. Ik heb er lang achter gezocht, ging ze al bij een houthandel manueel laten uitzagen, en toen vond ik er plastieken plintjes van hetzelfde kleur als de laminaat. Die heb ik gisteren dan verzaagd en gelijmd (en vastgesteld dat de vloer effectief schuin ligt, zodat dat lijmen niet altijd even goed lukte).

toilet3

Ik heb de WC-rolhouder bevestigd, en daarnet heb ik nog een tekstje (een haiku die op onze trouwuitnodigingen stond) op de muur geschilderd,

toilet1

en een wandsticker aangebracht.

toilet4

En nu, nu vind ik het wel ok. Als ik de strepen in de plamuur maar kan negeren.

Maar bon, oordeelt u vooral zelf. (Ja, ik heb nog ergens voor-foto’s ook, maar ik kan ze zo eventjes niet vinden in de chaos van vorig jaar.)

toilet5

toilet6

Geplaatst op

Pacha Mama

Een doodgewone zaterdag, zonder speciale dingen. En dan krijgt u van mij nog een verslagje van vroeger, een restaurantbespreking die al een tijdje geleden geschreven is, maar netjes stond te wachten. Bij deze dus.

Deze post werd oorspronkelijk geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt.

Stel, u spreekt af met een vriendin in de studentenbuurt, want zij werkt op het rectoraat. En u heeft eigenlijk wel zin in groenten, véél groenten. En aangezien het eindelijk dan weer eens mooi weer is, zou een terrasje ideaal zijn. Zo ergens rustig, achteraan, weg van het verkeer en niet te groot.

Wel, dan heb ik een ideaal adresje voor u: het vegetarische Pacha Mama, in de Guinardstraat (tussen de Bagattenstraat en de Plateau). Aan de buitenkant valt het amper op dat er een restaurant is, het ziet er gewoon rijhuis uit. Maar als u binnengaat, merkt u dat het er licht en ruim is, met een bleke houten vloer, vierkante houten tafels (groot en klein) met zwarte stoelen, en lichte muren. Achteraan is er een soortement toog, waar u bestek en glazen kan nemen, en meteen ook kan bestellen. Veel keuze is er nochtans niet: er is een dagschotel klein (tien euro) en een dagschotel groot (elf euro). Het menu hangt op een eenvoudig blaadje aan de muur, en u rekent er meteen ook af, waarna u zelf een plaatsje gaat uitzoeken.

Pasha Mama[+]
De eigenaar/kok vroeg of ik ook iets wilde drinken, en bijna had ik gereageerd met een ‘Wat had u dan gedacht?’, maar mijn gezelschap was me te vlug af, en zei dat ze het ging houden bij het water dat in karaffen op tafel staat. Mooie geste, vind ik dat, want veel restaurants vinden nog steeds dat ze vooral op hun drank winst moeten maken. Dat is trouwens meteen ook de reden dat u zelf uw bestek en dergelijke neemt: de kostprijs wordt zo laag en studentvriendelijk mogelijk gehouden.

Pasha Mama[+]Pasha Mama[+]

We kregen meteen bij het bestellen ook een kommetje gemengde rauwe groenten mee bij wijze van voorgerechtje, en toen ik dat afsloeg omdat ik allergisch ben voor komkommer, kreeg ik prompt een klein kommetje soep in de plaats.

Mijn vriendin had intussen een plaatsje gezocht op het fijne, niet al te grote maar wel zeer rustige terras, en amper een paar minuten later kregen we elk een volgeschept bord voor de neus dat heerlijk geurde. Ik heb niet opgeschreven wat er allemaal op lag, maar het was van alles wat, met normaal gezien ook nog chili sin carne, maar omdat ik daar geen fan van ben, hadden ze dat weggelaten voor mij. Er zat in elk geval geparfumeerde rijst bij en een speciaal soort puree, gegrilde aubergines in een sausje, prei in een witte saus, courgettes…

Pasha Mama[+]Pasha Mama[+]

Ik heb heerlijk gegeten, en miste het vlees geen moment. Voor de koffie verkeerd die ik achteraf nog bestelde (2 euro), kreeg ik niet alleen een koekje en een chocolaatje erbij, maar eigenlijk een gewone koffie met een apart kannetje hete melk, zodat ik zelf kon mixen.

Wat me opviel aan de Pacha Mama (Peruviaans voor Moeder Aarde), is dat het er heerlijk rustig en ontspannen aan toegaat, maar dat er meteen ook zeer veel oog is voor dat kleine detail dat het nét iets beter maakt dan anders.

Wanneer ik nog eens in de buurt ben, zal ik hier met plezier binnenstappen. Alleen jammer dat het dan een weekdag moet zijn tussen half twaalf en half twee. Anders zagen ze me hier wel vaker.

Pacha Mama
Jan-Baptist Guinardstraat 9
9000 Gent
Tel: 09/330.33.35
Open elke weekdag tussen 11.30 u. en 14 u.

Geplaatst op

366 – 25 augustus

365-237

Een paar weken geleden, onderweg naar kamp, mislas Victor zich, zei ‘Onderbroeken???’, en toen lagen allevier de kinderen in de auto in een gigantische slappe lach. En kan ik een glimlach niet onderdrukken wanneer ik het bord passeer.

Geplaatst op

Bijna een sociaal leven, of wa?

’t Was een dag om van het een naar het ander te crossen, en intussen fijne mensen te zien.

9.00: kinderen afzetten op kamp

9.30: bij de gynaecoloog. Alwaar de secretaresse mij riep om eens naar haar Google Agenda instellingen te kijken. Ha ja, want ik was degene geweest die anderhalf jaar geleden de gynaecoloog daar had op gewezen, en sindsdien gebruikten zij dat. Dat mens heeft een geheugen, zeg ik u!

10.00: koffie, en wat telefoontjes

10.50: kat in de reisbak moeten steken, daar eerst de kattenluiken voor dichtdoen, en dan vaststellen dat de kat niet zo erbarmelijk miauwde omdat hij gewoon buiten wilde, maar omdat hij buikpijn had.

10.55: dat ene gordijn dat losgekomen was en waaronder dus een plasje kattendiarree lag (Murphy, I hate you!), in de wasmachine steken, en kat in reisbak

11.00: dierenarts, voor vaccinatie, ontworming en ontvlooiing

12.00: aanzetten naar twunch in de Wok Away

12.30: fijne twunch met fijne mensen, en een ober die blijkbaar zijn terras niet de baas kon, en ons voor de koffie een half uur liet wachten

14.50: een yoghurtijs bij Moochie. Lekker, maar eigenlijk toch wel duur voor wat het is.

15.45: toonmoment van het Idee Kids kamp, en dus ook fijn staan kletsen met mijn nicht, van wie het al weer eens veel te lang geleden was dat ik haar nog eens gezien had

kamp1

kamp2

19.30: twee Sofies over de vloer, om Kolonisten van Catan: de Val van Rome te spelen. Waarbij achteraf bleek dat we allerlei vertragende elementen hadden ingebouwd door de regels verkeerd te lezen, waardoor een spelletje drie uur ipv. één uur duurde. Maar wel een wijs spel, en een wijze avond.

Ik ga zowaar nog een sociaal leven kweken, als ik zo verder doe. Ik moet me dringend weer inbunkeren, medunkt.

Geplaatst op

Buiten

Aangezien ze slecht weer voorspellen, of toch in elk geval een pak minder warm, wilde ik ervan profiteren om nog een laatste keer buiten te eten.

Er stonden croques monsieurs op het menu, en da’s snel geregeld met een verlengkabel. De stapel boterhammen had ik al op voorhand belegd, zodat ik op het moment zelf ze gewoon in het ijzer moest leggen, en er eventueel wat ananas tussen foefelen.

Ze vonden het lekker. Echt wel.

croques

Geplaatst op

I caved in…

Dat mijn elleboog lastig doet, dat wist u al, als u hier af en toe komt lezen.

Intussen al meer dan een maand. Maar vandaag heb ik het uiteindelijk toch opgegeven, en ben naar de dokter gestapt. Want intussen doet mijn ganse arm gemeen pijn, van de pols tot aan de schouder. Zo’n heel gemene uitstralingspijn, en een ontstoken pees in gans mijn arm. Die Diclofenac heeft niet geholpen, dus ging de dokter meteen voor zwaardere middelen.

Feldene, ijsfrictie, zalf, brace, en kinesietherapie. Dat laatste, dat zal zijn voor als het niet betert en ik het kan inplannen, helaas. De rest moet wel kunnen. Ik ben zelfs onmiddellijk naar de bandagist hier op ’t dorp geweest, en heb een ‘sexy’ brace. Eigenlijk ziet het er uit als een bloeddrukmeter of zoiets, mijn elleboog zit er niet eens in. Maar de druk vermindert de pijn wel iets, dus dat is mooi meegenomen.

Maar de arm hindert me wel behoorlijk. Elke beweging doet pijn, dus ook draaien in mijn slaap, waardoor ik wakker schiet. Koken, want je moet snijden en roeren. Strijken, dingen wegleggen, pampers verversen, zelfs gewoon mijn koffietas optillen.

Ik hoop maar dat die Feldene effectief helpt. Zucht. Er zijn echt wel kosten, aan dat lijf van mij.