Puf.

Dat het een beetje zwaar was, de laatste dagen.

Donderdag na het werk naar huis gekomen, even opgefrist en over en weer naar Amsterdam. Ik hoefde gelukkig niet zelf te rijden, maar zat toch pas na middernacht in bed.

Vrijdag hoefde ik niet te werken, maar moest ik wel vanalles en nog wat plannen en regelen. En vertrok ik rond half vier richting Oostende, voor een zalige avond en dito voormiddag. Veel slaap zat er toen ook niet in.

En toen ben ik ginder rond de middag vertrokken, om eerst in Brugge een vriendin op te halen, naar huis te rijden, mijn Oostendse spullen uit de auto te halen, snel iets te eten (wat Bart had klaargezet in de microgolf), het andere klaarstaande gerief in te laden, en naar Geel te rijden. Op een larp slaap je ook niet veel, ik zat pas om half vijf in bed, en was om half negen alweer wakker.

En toen kwam ik tegen de middag thuis, en werd ik bijzonder hard geknuffeld door de kinderen, en vooral door Merel. Die had me duidelijk gemist, de voorbije dagen. God zij dank, trouwens, voor babysits en oma’s. Dank u! En niet in het minst mijn lieve ventje, die me toch maar liet gaan en de zorg voor de kinderen op zich nam.

En als u me nu wilt excuseren, ik ga een tukje doen, denk ik.

Poort

Ik vind dat eigenlijk serieus bizar: ik speel al vijftien jaar (of misschien zelfs langer) larp, en toch is dit pas mijn derde personage. Ik heb twee lives gespeeld met mijn halfork-krijger Murkha, dan ik-weet-niet-hoeveel weekends met Gork, mijn barbaar-sjamaan, tot die level 24 was, en nu, vandaag, ben ik begonnen met Vrouwe Eleonora Ithuviel.

Aan de ene kant is het zalig: alles is nieuw, ik weet nog niet waar het personage naartoe zal gaan, ik moet contacten leggen en mijn plaatsje binnen de groep veroveren, en ik kan nog vrijwel niks. Ik moet echt spélen. En ik zit geregeld met de piepers dat ik ga sneuvelen, want veel kan ik niet aan.

Aan de andere kant vind ik het vreselijk: wég is die vanzelfsprekendheid van Gork, die authoriteit, dat binnenkomen in de herberg, waarbij iedereen spontaan opzij gaat, ik een plaatsje zoek, en iedereen daarna bij mij komt voor vanalles en nog wat. Ik moest niet meer nadenken: van zodra ik de kleren aanhad, wàs ik Gork. Het personage was uiteraard wel geëvolueerd doorheen de jaren, maar ik wist wie ze was, waar ze voor stond, wat haar mogelijkheden en zwakke plekken waren. Gork werd alom gerespecteerd, gevreesd, beschermd, en er werd naar haar geluisterd als ze iets zei. Ze is ongeveer dertien jaar meegegaan, en werd op die manier een deel van mezelf.

Het volgende Poortweekend krijgt ze een exit: dan gaat Gork er op een (hopelijk) waardige manier uit, en zal de laatste hoge level op Poort verdwenen zijn.

Ik mis haar nu al.

(En toch heb ik gigantisch veel zin in dat nieuwe personage, oh ja!)

BGGD #53 – The Ostend edition

bggd

Voor de drieënvijftigste editie van het Brussels Girl Geek Dinner nodigde Oostende ons uit voor een fabuleuze twee dagen.

Oostende08

Op vrijdagavond kwamen alle Girl Geeks een voor een binnendruppelen in Hotel Mondo, vlak bij het Casino Kursaal.

Oostende03

Oostende01

Oostende02

Er was gevraagd in te checken voor 19.00u, en dat had zo zijn redenen: om 20.00u (bleek achteraf 19.40u te zijn, maar bon) werden we verwacht op de rode loper voor de openingsfilm van het Filmfestival Oostende. Best chique, en grappig omdat ook wij werden gefotografeerd door de aanwezige paparazzi: stel dat er een van ons toch beroemd was zonder dat zij het wisten?

We namen wel een groepsfoto (zie de foto van de dag) met Showbizz Bart erbij. Die protesteerde eerst magertjes: “Jamaar, ik ben geen meisje!” maar toen ik daar, met mijn grote klep, meteen op antwoordde: “Close enough!” schoot hij in de lach, en kwam hij bij ons staan. Woehoew en al :-p

De openingsfilm, Little Black Spiders van Patrice Toye, daar krijgt u later nog een bespreking van op Gentblogt, zodra hij in de zalen komt. Maar ik zou zeggen: ga kijken, deze film verdient dat. Misschien niet voor mensen met tienerdochters, tenzij je een stevig hart hebt. Maar bon.

We kwamen allemaal nogal onder de indruk uit de film, en begaven ons in toch wel ingetogen stemming naar de uitgebreide receptie. Die overigens meer dan behoorlijk in orde was.

Maar, girls will be girls: we wilden dansen! Rond elf uur kreeg DJ Kevin Major de nodige tweets met de vraag wanneer hij nu zou beginnen, en daar antwoordde hij ook prompt op. Wij dus naar beneden, en met Clo’s aangevraagde Groove is in the heart trok hij de fuif op gang. Al een chance dat de Girl Geeks er waren, of Major had niet veel fuif gehad: wij waren de enigen op de dansvloer tot een uur of een, maar wij gaven ons dan ook wel helemaal! En daar speelde de meer dan behoorlijk knappe DJ ook gretig op in: de beat werd er stevig ingehouden, en aan verzoeknummers werd met plezier voldaan. We love you, Kevin Major!

Oostende09

Tegen half drie vonden mijn voeten het welletjes, en wandelden we via dijk en strand naar het hotel terug. Ik moet zeggen: ik ben toch wel fan van Oostende!

Een korte maar uitstekende nacht later (we hebben nog veel te lang liggen kletsen in bed, Clo en ik) zaten we met genoegen aan het ontbijt, en presenteerden onszelf tegen elf uur bij Toerisme Oostende, voor de Marvin Gaye Walkumentary. Lag het nu aan het stralende weer, aan het uitstekende gezelschap, aan de heerlijke zeelucht, of toch aan de knap in elkaar gestoken wandeling rond Marvin Gaye, ik weet het niet, maar ik vond het jammer dat ik na een uurtje al weg moest.

Oostende04

Oostende05

Oostende06

Oostende07

En ja, ik heb Oostende herontdekt. Het is niet de eerste keer dat ik er geweest ben, verre van, maar het is en blijft toch mijn favoriete kuststad (en ik ben eigenlijk geen fan van het strand).

Meer foto’s en impressies van anderen vind je op de site van de Girl Geeks.

Marlies @Amsterdam

Soms moet ne mens ne keer zot doen.

Toen Annick me eergisteren vroeg of ik vandaag met haar meeging naar Amsterdam voor een event van Marlies Dekkers, zocht ik een haakje om de kinderen aan op te hangen, en zei ja.

Concreet betekende dat dat ze me om kwart over drie kwam ophalen, dat we een verbazend vlotte rit hadden, en dat we om kwart voor zes parkeerden in de parkeergarage van de Bijenkorf in hartje Amsterdam. Jawel.

Mooi op tijd dus voor het ‘Get Dressed event’ van Marlies Dekkers. De Bijenkorf, dat is eigenlijk gewoon een groot uitgevallen Inno. Daarin was op de lingerie-afdeling met zo van die vip-koorden een stukje afgezet, misschien 20 m², met vooraan een klein podium met belichting en the works. Op de uitnodiging stond: “een hapje en een drankje”, en dat mocht je gerust letterlijk nemen, want het bleef bij eentje. Of nee, op het einde, toen we weggingen, was er nóg een toostje, toch wel. Zo’n dertig dames en een enkele heer stonden dus opeen, en kregen plots een vreemde jonge snuiter op het podium: de spraakwatervallige, in flashy kleuren geklede, en very gay ontwerper Fred van Leer. Hij had de lingerie van Dekkers gecombineerd met stukken uit de Bijenkorf, en gaf algemene tips, en specifieke tips aan dames uit het publiek die daarom vroegen. De typische Nederlandse gevatheid, hij had ze wel. Hij had twee zeer bevallige jongedames meegebracht, die zich gewillig door hem lieten uitkleden en als paspop behandelen. En toen ze mijn ‘grote’ Canon zagen, meteen ook poseerden voor de camera. Alleen jammer dat Van Leer er voortdurend met zijn handen stond voor te wapperen, er zijn niet zoveel foto’s gelukt. Maar ik moet zeggen: niet alle kledingcombinaties waren even geslaagd, maar er zaten echt mooie dingen tussen. Toch wel wat van opgestoken, jawel.

Marlies01

Marlies02

Marlies03

Marlies04

Marlies05

Marlies06

Marlies07

Marlies08

Na amper een half uurtje was het al gedaan, kregen we de goodiebag, en mochten we weg.

Was het dan die rit van vijf uur waard? Toch wel. Want die goodiebag, die mocht er wezen.

goodiebag

Een heel mooi (nep)leren make-uptasje met daarin een bodylotion en een douchegel, een hartvormige zeep met een armbandje bij, een lichtblauwe nagellak (die ik wellicht nog ga weggeven) van MD, en van het cosmeticamerk Koh een handbalsem en een doucheschuim. En boekjes uiteraard. Maar het leukste was wel: als je daar in de Bijenkorf een BH kocht, dan kreeg je er het broekje gratis bij.

In de nieuwe collectie was er niet echt iets waarvan ik een wow-gevoel kreeg (zoals de Lady Astor uit de vorige wintercollectie, die ik nergens gevonden heb en ook niet meer kan vinden in mijn maat, en ik ben er dol op!) maar ik heb de Dame de Paris altijd heel mooi gevonden. Ze hadden hem in taupe, en aangezien ze blijkbaar in Nederland toch een pak minder kosten dan hier bij ons, heb ik hem daar gekocht voor 85 euro. En er dus het broekje van 41 euro bijgekregen.

Dus ja, het was de moeite waard.

Annick en ik hebben dan nog gegeten in het restaurant van de Bijenkorf (waar om het even welk warenhuisrestaurant overigens een puntje kan aan zuigen)

Bijenkorf2

een dessertje genomen, en zijn toen maar naar huis gereden.

Bijenkorf3

Een stommiteit? Ja, misschien wel. Maar ik zou het wel opnieuw doen :-p En dank je, Annick, voor de uitnodiging!

Pannetje met kalkoen en groenten

Nu ik dat nieuwe boekje heb (de uitleg daarover heb ik vorige zaterdag al geschreven) wilde ik dat goed gebruiken ook, en dus zocht ik zondag nog een recept dat makkelijk te maken was (Bart was ziek, vandaar) en dat de kinderen wel lekker gingen vinden.

Mijn oog viel op het Pannetje met kalkoen en groenten. Omdat er de dag voordien al kalkoen was, heb ik die maar vervangen door kip, maar voor de rest heb ik het recept voor een keertje nauwgezet gevolgd. Dik in orde, overigens, nog eentje voor het lijstje dus.

groentenpan

Wat zit erin? Voor vier personen: 400 gr champignons, 400 gr kipfilet, 1 gele paprika, 500 gr wortels, 800 gr aardappelen, peper, zout, olijfolie, 200 ml groentebouillon, 2 eetlepels bloem, 3 eetlepels lichte room, 1 eetlepel verse gehakte kruiden (lang leve de peterselie, basilicum en bieslook uit de tuin) en wat nootmuskaat.

Het resultaat mag er zijn, en heb ik dinsdag met plezier meegenomen naar school, met verschillende jaloerse blikken van collega’s tot gevolg. Oh ja, en voor de puntentellers: amper 8 pp per portie!