Eind maart, gasten, eind maart.
Nix.
Ik had beter gezwegen, een paar dagen geleden.
Maar wie denkt er nu ook dat het eind maart nog zo zal sneeuwen en zo koud zal zijn? Toen het rugbytoernooitje voor de jongens hier in Gent uitgesteld werd van begin februari (ook al wegens de sneeuw) naar gisteren, zag ik dat al helemaal zitten: lekker warm(er), en aangenaam om te staan kijken. Yeah right.
Hier ligt er trouwens een centimeter of vier, en hoewel ze op het voetpad vrij snel wegsmolt, ligt er voor de rest toch een behoorlijk pak. En blijft het blijkbaar ook toch min of meer vriezen, getuige daarvan de ijspegels aan het houtafdakje.
Meh.
Ik wil toch wel echt lente hoor. Echt waar.
365 – 24 maart
For the record: dit is wel degelijk vandaag, 24 maart, getrokken, en geen oude foto. Vier centimeter, jawel.
Hmpf.
Het had een fijne dag moeten worden.
Ik was van plan om te zorgen dat ik met de jongens tegen kwart over negen aan het rugbyveld stond, waar hun tornooi om tien uur van start ging gaan. Intussen ging Bart zorgen dat de jongens ingeschreven raakten in de sportkampen van Stad Gent (wat niet zo evident is, want de servers zijn altijd overbelast), boodschappen doen, en dan achterkomen met Merel. Ook oma en opa, Roeland of Sarah met Nand, en Dirk en Ilse gingen komen kijken.
Helaas. Het liep een beetje in het honderd.
Om te beginnen voelde ik me allesbehalve goed bij het opstaan rond acht uur. Ik had slecht geslapen, maar ik was eigenlijk gewoon misselijk. Dat gevoel werd even later bevestigd toen ik niet alleen serieuze buikloop kreeg, maar ook nog moest overgeven, en uiteindelijk amper op mijn benen kon staan. Tot zover de rugby voor mij. De kinderen waren intussen aangekleed, en Bart ging ze dan maar afleveren aan het rugbyveld. Mereltje mocht mee.
Intussen probeerde ik de kinderen in te schrijven voor de kampen, me met enige moeite rechthoudend voor de PC. Wolf was als allereerste binnen, om een minuut over negen. En toen kwam Kobe aan de beurt: “Prijshoek is niet ingevuld” en ik kon niet inschrijven. WTF? Ik belde meteen naar Delphine (van Marthe), en ook bij haar lukte het niet. Ze had nochtans Briek zonder problemen voor datzelfde kamp kunnen inschrijven. (En intussen is het uiteraard volzet 🙁 )
Enfin, toen kwam er een telefoontje binnen dat het toernooi voor Kobe was afgelast wegens geen teams. Wolfs toernooi ging wel doorgaan, alleen was er niemand van organisatie in het clubhuis. Na een hoop heen-en-weergebel bleken er ondanks de sneeuw toch teams aanwezig, en werd er gespeeld. Ik had de familie al op de hoogte gebracht dat Kobe niet ging spelen, nu kon ik berichten dat Wolf er wél ging zijn.
Bart, Kobe en Merel kwamen terug naar huis, oma en opa gingen naar de match kijken, op de valreep kwam Sarah nog toe met Nand, en Dirk had de tijd een beetje verkeerd ingeschat. Maar bon, Wolf was tevreden van zijn match, hoewel hij doorweekt was.
Bart kookte voor oma en opa en het gezin, en ik bleef zieltogend op de zetel liggen. Alwaar ik in de namiddag tegelijk met Merel een megatuk heb gedaan tot kwart voor zeven, terwijl Bart intussen ging jureren bij @appsforghent.
Wolf nam vervolgens naadloos de paparol op zich, zette de tafel, smeerde boterhammen voor zijn broertje en zusje (een klein beetje geholpen door mij) en ruimde nadien de tafel ook weer volledig af. Echt een superzoon, die oudste van me.
En toen kwam Bart weer thuis, stak de kinderen in bed, en liet me opnieuw crashen in de zetel.
Poeh. Niet bepaald hoe ik me de dag had voorgesteld.
Morgen beter.
365 – 23 maart
Laatste dag les voor de vakantie
“Hoe?” zal u nu wellicht zeggen. “Er is toch nog een week?”
Ja hoor, maar bij ons op school is die laatste week traditiegetrouw de GWP-week, ofte de Geïntegreerde WerkPeriode.
Onze eerstes zitten in de Ardennen, de vierdes op sportproject in Tsjechië, en de zesdes gaan naar Italië, en vertrekken morgenvroeg al, in alle vroegte. Tweedes, derdes en vijfdes hebben een thuisproject, en ik ben ingedeeld bij het fotografieproject van de vijfdes.
Concreet houdt dat in:
– maandag: workshops rond diverse technieken, en in de namiddag foto-opdrachten in Gent.
– dinsdag: Antwerpen: rondleiding in het fotografiemuseum, en in de namiddag opdrachten in de zoo.
– woensdag: Rijsel: opdrachten rond gebouwen fotograferen
– donderdag: een soort fotozoektocht (ze moeten foto’s herkennen en natrekken) en andere opdrachten
– vrijdag: verzamelen van foto’s, en in hun groepen de beste foto’s eruit halen. De winnaars krijgen cinematickets en zo.
Het is het eerste jaar dat ik trouwens zelf een degelijk toestel heb, en ik ben vast van plan het één en ander op te steken en zelf uit te proberen volgende week.
Maar ik kan u verzekeren dat lesgeven vandaag geen sinecure was. Niet alleen hebben ook de leerlingen er genoeg van, na die lange periode, en werkt het weer ook hen op het systeem, ze zijn helaas ook al half in vakantiemodus, zeker de zesdes.
Pech. Ik heb dan maar mijn bitch-modus opgezet en heb in de meeste klassen stevig doorgewerkt. Laatste dag of niet.
Maar man, ik kijk uit naar die vakantie…
365 – 22 maart
Koffiestop in Wondelgem
Geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt. Waar anders? Voor een ganse reeks foto’s moet u overigens ook daar gaan kijken, ik ga ze er hier niet tussen zetten.
Vandaag is blijkbaar een speciale dag: het is niet alleen de eerste dag van de lente – al is daar niet veel van te merken – het is vooral een dag om actie te voeren. Aan Sint-Jacobs was er deze namiddag de Gentse Lente, in het kader van de Dag tegen Racisme, en het is ook de dag van personen met het Downsyndroom. Wellicht is er ook nog een aantal andere initiatieven waar ik nu even niet op kan komen.
Kleuter- en basisschool Mariavreugde in Wondelgem vond het het uitgelezen moment om hun jaarlijkse koffiestop te houden, ten voordele van Broederlijk Delen. Wie wil, kan een bekertje koffie krijgen met iets van zoetigheid erbij, tegen een vrije (en hopelijk gulle) bijdrage. Alle zesdejaars hebben deze voormiddag in de schoolkeuken cakes, muffins, brownies, pannenkoeken en andere snoeperijen gebakken, en om drie uur deze namiddag stonden ze paraat op de speelplaats met collectebussen en thermossen hete koffie. Nog een geluk dat het niet regende, maar erg druk was het helaas niet, daar stak de kille temperatuur van amper 6° een stokje voor.
Dat mocht het enthousiasme bij de leerlingen echter niet drukken. Getuige daarvan de volgende fotoreportage (en het zijn veel foto’s omdat iedereen zichzelf graag herkent) Edit: maar dus te vinden op Gentblogt zelf, en wel hier.
365 – 21 maart
Twintig minuten heeft ze geschenen, de zon vandaag. En ik ben zelfs speciaal naar buiten gelopen om een foto te nemen en een dapper bloempje vast te leggen. Want er was misschien wel zon, maar ook zo’n 3 graden. Hmpf.
Quousque tandem…
Deze zag ik daarstraks op Twitter passeren, en ik vond die zó goed dat ik het jammer vond dat ik er zelf niet was opgekomen.
Quousque tandem, nix, abutere patientia nostra?
(Vrij naar Cicero, en vertaald: “Hoe lang nog, sneeuw, ga je op onze zenuwen werken?”)
Want ja, het geeft perfect mijn gemoedsstemming weer. Als het nog lang zo’n rotweer blijft, met regen en daarstraks zelfs wat sneeuw, dan ga ik op een bepaald moment beginnen roepen. En dan hebben ze voor vrijdag en zaterdag zelfs weer échte sneeuw voorspeld, die gaat blijven liggen en al.
Echt serieus, mensen. Morgen moet het lente zijn. Dit kan toch niet? Ik. Wil. Zon.
Grrrr.