Geplaatst op

Shopping spree

Ook al was het deze morgen serieus aan het druilen, ik moest de stad in vandaag. Ha ja, want gisteren heb ik de winterjassen gewassen, en ik ben niet van plan die opnieuw uit te halen. Maar Merel, het dutske, heeft geen regenjasje. Deze morgen heb ik haar zover gekregen dat ze een jeansjasje aantrok, maar ik had al door dat dat geen wet ging zijn voor de volgende dagen, helaas. En dus moest ik een regenjasje zien te vinden, ook al omdat het kind binnen een dikke week naar school gaat, en ze daar zeker een jasje moet hebben.

Bon. Ooit al eens geprobeerd om voor een tweeënhalfjarige een jasje te vinden dat niet roze of donkerblauw is? Hmm? Ik was eerst nog naar de C&A aan de Wondelgemstraat gereden, maar helaas. Dan toch maar ’t stad in, bleh. Gelukkig was het intussen gestopt met regenen, of ik had helemaal een pesthumeur gehad.

Geparkeerd in de Sint-Michielsgarage, en via de Hoornstraat naar de Veldstraat. Niks in de Zara. Enfin, alleen beige, en ook dat kleur is een no-go, sorry. Niks in de H&M, want enkel roze, en dan nog. Niks in nog wel een paar winkels, ik weet het zelf niet meer hoeveel ik er afgelopen heb. Uiteindelijk heb ik iets gevonden in de C&A: felpaars, met een -jawel- roze giletje erin gewerkt, zodat je ofwel een gevoerd jasje hebt, ofwel twee losse stuks, al naargelang. Het was wel nog een 92, maar een 98 was al niet meer te vinden, en ze kan er nog in, meestal is een 98 zelfs te groot. Enfin, zelf is ze er dol op.

Voor mezelf heb ik dan nog een rood hoedje van 19 euro meegenomen, en vooral ook verse thee en koffie uit de Javana (in de Hoornstraat, naast de Dille & Kamille). Ik had er gekregen van mijn Secret Santa en was er dol op, en ben nu dus verse thee gaan halen. Ik kon ook niet weerstaan aan verse koffiebonen, en een heerlijke meeneemkoffie, een latte, voor 1,60 euro, zeg nu zelf… Ik denk dat ik er een nieuw favoriet adresje bij heb.

Enfin, tegen de middag was mijn humeur toch opgeklaard. Nu het weer nog.

Geplaatst op

Park Claeys-Bouüaert

Een vrije, vrij zonnige en mooie dag, en wat doet een mens dan? Gaan wandelen, tiens. Omdat ik de vorige keer onder mijn voeten had gekregen dat ik mijn ma niks had laten weten, deed ik dat deze keer wel, en dus stonden mijn ouders ons om half vier op de parking van het Claeys-Bouüaert in Mariakerke op te wachten.

Ik heb er een blogpost over geschreven op Gentblogt, maar hier krijgt u van mij nog de familiefoto’s van de dag, want die staan uiteraard niet in de algemene post. Die vindt u overigens hier terug.

park01

park02

park03

park04

park05

park06

park07

park08

park09

park10

park11

park12

park13

park14

Geplaatst op

Filmavond

Sinds de kinderen en ik in de kerstvakantie een Lord Of The Ringsmarathon gehouden hebben, doen we nu vaak in het weekend een filmavond. Dan eten we om half zeven, gaan de jongens hun pyjama aantrekken, en nestelen we ons in de zetel onder een dekentje voor een film. Dat wil zeggen: een stuk op zaterdag en een stuk op zondag. Want een ganse film is te lang voor Kobe, en zou er sowieso voor zorgen dat ze te laat in bed liggen. Ha ja, want hoe dan ook zijn ze om zeven uur weer op, desnoods met een pesthumeur voor de rest van de dag.

Zo hebben we de film  Avatar al bekeken, en zijn we nu bezig met Star Wars. Het is ongelofelijk hoe de kinderen daarvan genieten, en hoe ze mee zijn met het verhaal. En ook: hoe lang dat in hun hoofd blijft spelen. Deze middag kwam Kobe me vragen: “Zeg mama, als Darth Vader eigenlijk Anakin Skywalker is, en dus de vader van Luke, wie is dan zijn mama? Weet jij dat?” Als ik dan antwoord dat hij moet wachten op de volgende reeks films, wanneer Anakin nog klein is, dan grijnst hij, en zegt: “Oké mama, daar kan ik wel op wachten. Lekker spannend!”

Of een paar weken geleden, toen ik hoorde dat ze in hun kamer aan het spelen waren dat ze Toruc Macto waren, uit een film die ze maanden geleden hebben gezien…

Welke films raad je ons nog aan? Liefst fantasy-sci fi, maar wel iets dat ook voor een vijfjarige kan. Dus geen Alien, bijvoorbeeld :-p. De Narnia’s staan ook nog op het programma, bijvoorbeeld.

Geplaatst op

Nood

Soms tref je een leerling in alle staten aan. Vaak merk je snel dat het een storm in een glas water is, doe je ze gewoon binnenkomen in de klas, en weet je dat het wel zal overgaan.Dat je ze gewoon even tijd moet geven, en met rust laten.

Soms merk je echter ook dat het menens is. Zie je de paniek in hun ogen. Dan stuur je je leerlingen naar binnen, neem je de leerling in kwestie even apart, en luister je. Meestal helpt dat al een beetje. Soms kan je hen ook goede raad bieden. Maar soms weet je ook onmiddellijk dat dit boven je hoofd gaat. Dat je maar een pedagoog bent, en geen psycholoog. En dat die paniek gerechtvaardigd is.

Gelukkig heb je dan een meer dan begrijpende directie, met dezelfde prioriteiten. Die, als je hen tegenhoudt wanneer ze eigenlijk al te laat zijn voor een vergadering, toch nog even luistert naar wat je hen snel te zeggen hebt. En dan ook diezelfde paniek detecteert, en toch even terug in het bureau gaat om eventuele eerste maatregelen en beslissingen te nemen. En dan later, midden in diezelfde belangrijke vergadering, besluit om toch even naar buiten te gaan, naar jou aan de telefoon te luisteren omdat het belangrijk is en eigenlijk niet kan wachten, en het nodige doet. En vooral er in slaagt om de betrokken partijen te doen luisteren en te kalmeren.

En dan, dan weet je, zowel als leraar als als leerling, dat je in goede handen bent.

Gelukkig.

Geplaatst op

Gratin van prei en zoete aardappel

Vrijdag zag ik in de Lidl plots van die hele grote, rozige aardappelen liggen: zoete aardappelen. Ik dacht dat dat hetzelfde was als bataten, maar blijkbaar zit daar nog verschil op. Soit, ik ga er niet van wakker liggen, ik wilde ze gewoon eens uitproberen. Toen ik er iets van zei vrijdagavond tegen Nathalie, zei ze dat ze daar een heel lekker recept uit de Colruyt voor had, maar dat zij er nog wel vlees zou bij doen. Ik heb er dan maar nog gebakken kip bij gegeven, en de kinderen (én Bart) vonden het heel lekker. Bij deze krijgen ook jullie dus het recept. Ik heb het niet met verse gember gemaakt, maar met enkel wat gemalen gember, want het is nogal een uitgesproken smaak, en soms nogal straf voor de kinderen. En helaas, macadamianoten, wat volgens Nathalie het lekkerste is van de hele schotel, had ik niet in huis. Tsja…

Ingrediënten voor vier personen

  • 3 stengels preien
  • 2 cm gember (vers)
  • 4 zoete aardappelen
  • 80 g geraspte emmentaler
  • 2 eetl. boter
  • 5 dl melk
  • 3 eetl. macadamianoten
  • 2 eetl. bloem
  • 1 koffiel. mosterd
  • 0.5 koffiel. komijn
  • 0.5 koffiel. paprikapoeder
  • 1 mespuntje nootmuskaat
  • peper en zout

Voorbereiding

– Snij de prei in fijne ringen.
– Schil de zoete aardappelen en snij in fijne schijven.
– Schil de gember en rasp fijn.
– Hak de macadamianoten fijn. Meng onder de geraspte emmentaler en kruid met het paprikapoeder.

Bereiding

(20 min. + 20 min. in de oven)

1. Kook de preiringen en de schijven zoete aardappel gedurende 5 min. in lichtgezouten water. Giet af en laat goed uitlekken.
2. Smelt intussen de boter in een kookpot en bak de komijn samen met de geraspte gember tot die glazig is. Roer er de bloem onder en laat even drogen op het vuur. Roer er de koude melk onder tot u een gladde, gebonden saus krijgt.
3. Kruid de saus met nootmuskaat, peper en zout. Roer er de mosterd onder en laat nog even doorkoken.
4. Schik de gekookte groenten in een ovenschotel en verdeel er de witte saus over.
5. Bestrooi de ovenschotel met het mengsel van emmentaler en macadamianoten. Zet 20 min. in een op 180 °C voorverwarmde oven. Zet de laatste 3 min. de grill aan voor een mooie goudbruine korst.

Een aanrader!