Als je goed kijkt, zie je ze staan in het midden: de eerste krokusjes!
Alweer ziek
Niet ik, maar Merel.
Net zoals twee weken geleden kreeg ik gisteren in de namiddag een telefoontje: dat Merel 38° koorts had, hangerig was, en of ik haar kon komen halen. Net als twee weken geleden mocht ik gerust nog mijn les afmaken: juf Femke had een stagiaire, en Merel was niet echt lastig.
Het was vier uur toen we thuis waren, en vijf minuten later lag ze in bed. Het kind heeft geslapen tot acht uur ’s morgens, begot. Ja, ze is om half drie wakker geweest, en toen heb ik haar een flesje melk en een verse pamper gegeven. En om vier uur wilde ze een glaasje water, en dat was dat.
Bart had zijn agenda zo kunnen regelen dat hij in de voormiddag thuis kon blijven, terwijl ik gaan lesgeven was. Maar Merel was wakker rond acht uur, voelde zich blijkbaar kiplekker, keek wat tv, en vroeg uiteindelijk zelf of ze naar school mocht, omdat ze zich begon te vervelen.
En dus kon Bart opnieuw naar kantoor, kon ik met een gerust hart op school blijven, en kon ik in de namiddag – op vrijdag ben ik klaar om 12.05u – zelfs nog naar de Ikea om Wolfs meubels te bestellen. Hij krijgt een grote kleerkast van 200x236x58, en diezelfde komt beneden in de traphal als schoenen- en hoedenkast.
Daarnaast krijgt hij ook nog een eenvoudig wit dubbel bed met grote lades onder. Op zich heeft hij dat dubbele bed niet nodig, maar hij wilde het zo graag, en er is meer dan plaats genoeg in zijn kamer.
Enfin, het bestellen van de meubels op zich duurde niet zo lang, maar er was behoorlijk wat volk, en aan de kassa heb ik niet minder dan 25 minuten moeten staan wachten. Aan de transportservice – want zo’n grote kasten ga ik niet zelf transporteren, en zelfs ook niet zelf in elkaar steken – was ik nog eens een dikke twintig minuten kwijt, en ik was verdorie nog net te laat op school ook, de kinderen zaten net in de opvang.
Maar bon: de meubels zijn besteld, en hopelijk worden ze over een week of drie ook geleverd.
365 – 07 februari 2014 – English Day
Latijntweets januari
Soms, als ik eraan denk en er die dag iets memorabels is gebeurd, zet ik op twitter en facebook een weetje over de Klassieke oudheid, in maximaal 140 lettertekens. Die van de voorbije maanden vindt u hier.
* In Rome begon het nieuwe jaar officieel op 1 maart, maar het politieke jaar begon op 1 januari met de indiensttreding van de consuls.
* Op 2 januari 366 staken de Alemannen de bevroren Rijn over, en vielen het Romeinse Rijk binnen
* 2 januari: vandaag werd in 106 AC Marcus Tullius Cicero geboren, een van Romes grootste politici, en vooral een van de beste redenaars aller tijden
* 9 januari: vandaag werd in Rome een van de Agonalia gevierd, een obscure feestdag voor meerdere goden, wellicht ingevoerd door koning Numa Pompilius
* 10 januari: vandaag in 49 AC sprak Caesar de woorden “Alea iacta est”, stak de Rubicon over, en begon zo een burgeroorlog.
* 11 januari: vandaag was de eerste dag van het tweedaagse Carmentaliafestival voor de godin Carmenta, patrones van vroedvrouwen en geboorte.
* 13 januari: in 86 AC stierf vandaag de popularis Gaius Marius, 17 dagen ver in zijn 7de consulaat. Hij is bekend door de burgeroorlog tegen Sulla.
* 15 januari: vandaag in 69 grijpt Otho de macht in Rome, roept zichzelf uit tot keizer, maar pleegt drie maanden later zelfmoord #vierkeizersjaar #latijn
* 16 januari: vandaag in 27 PC krijgt Gaius Julius Caesar Octavianus van de senaat de titel Augustus, meteen ook het begin van het Romeinse Keizerrijk.
* 17 januari: 2052 jaar geleden scheidde Octavianus (de latere Augustus) van zijn vrouw Scribonia, en trouwde meteen met Livia Drusilla
* 18 januari: vandaag in 52 AC werd P. Clodius Pulcher vermoord, wellicht door Milo, wiens verdediging Cicero op zich neemt in de schitterende Pro Milone.
* 24 januari: in 41 wordt de excentrieke, despotische keizer Caligula vermoord door zijn eigen Praetoriaanse garde, waarna ze zijn oom Claudius verkiezen.
* 25 januari: na een lange nacht van onderhandelen accepteert de Romeinse Senaat op 25 jan. 41 de licht fysiek gehandicapte Clau-Clau-Claudius als keizer.
* 27 januari: vandaag in 98 sterft keizer Nerva en volgt zijn adoptiefzoon Trajanus hem op. Onder hem zal het Romeinse Rijk haar grootste gebied beslaan.
365 – 06 februari 2014 – lokaal 2
Mijn werkplek :-p
Canneloni met ricotta, geitenkaas en courgette
Ik had nog canneloni liggen, en wilde daar eindelijk iets mee doen. Een paar zoekwoorden op internet brachten me bij het volgende recept: simpel, vrij snel klaar (als je de oventijd niet meerekent), en superlekker. De kinderen waren er verzot op!
Ingrediënten (voor vier personen):
– een doos canneloni, minstens 12 (maar ik had er meer nodig want ik had vulling over)
– sjalot naar smaak
– twee gewone courgettes
– een koffielepel olijfolie
– 100 gr. ricotta
– 100 gr. zachte geitenkaas (genre Chavroux/Chevridoux)
– eventueel wat in stukjes gesneden gekookte hesp
– oregano
– peper en zout
Voor de tomatensaus:
– ajuin naar smaak
– een doos gepelde tomaten in stukjes
– koffielepel olijfolie
– peper en zout
– een lepel rode wijnazijn
Hoe ga je te werk?
– snipper de sjalotjes en fruit ze in de olijfolie.
– rasp de courgettes (dat gaat ongelofelijk snel en gemakkelijk, geloof me) en stoof ze mee met de sjalotjes. Laat wat afkoelen.
– meng de geitenkaas met de ricotta, roer er dan de sjalotjes en courgettes onder, en kruid met peper, zout en oregano.
– als je er graag wat vlees bij hebt, kan je er wat gekookte hesp onder mengen.
– vul de canneloni met de mengeling. Ik kook de canneloni niet op voorhand, want ik vind het zo al een gepruts als die dingen nog hard zijn. Het verschil is dat ze gekookt maar 20 minuten in de oven moeten, en ongekookt minstens een half uur tot 40 minuten.
– maak de simpele tomatensaus: fruit de gesnipperde ajuin in de olie, voeg de tomatenblokjes toe, en laat sudderen. Voeg naar smaak peper en zout toe, eventueel nog andere kruiden. Je kan er optioneel de wijnazijn en zelfs twee lepels suiker aan toevoegen, maar voor mij hoeft dat absoluut niet.
– schik de canneloni in een ovenschaal, overgiet met de tomatensaus, dek af met zilverpapier, en schuif in een op 200° voorverwarmde oven.
– ik heb na een half uurtje het zilverpapier eraf gehaald, een restje geraspte kaas erover gestrooid, en nog tien minuutjes laten staan.
Voor de Weight Watchers: zonder de hesp moet je zeven propunten rekenen voor een portie van drie rolletjes. Dat lijkt weinig, maar was meer dan genoeg.
Smakelijk!
365 – 05 februari 2014 – prikkeldraad!
Toch een van de meest effectieve waarschuwingsbordjes, vermoed ik. Van op de grond zie je het volgende:
Deurenkomedie
Ik had u gisteren een apart verhaal beloofd wat die deuren betreft dus.
Momenteel zijn ze dus in onze oude keuken aan het werken, waar de nieuwe voordeur zit, de hal komt, en Barts bureau. Voor alle veiligheid en vooral ook voor het stof hebben ze de glazen deur die vandaar naar de living loopt, netjes afgeplakt en dichtgetimmerd. Op die manier is er geen risico dat ze per ongeluk beschadigd wordt, wij moeten daar toch niet zijn, en de mannen kunnen binnen en buiten langs de voordeur. Win-win, dus.
Omdat er wel degelijk nog een doorgang moet zijn van de garage en berging naar het leefgedeelte, maar die niet langer in Barts bureau mag uitkomen, moet er dus een nieuw deurgat gemaakt worden naar mijn bureau. Ik had al nachtmerries van heelder stofwolken, maar ze hebben dat prachtig opgelost. Oorspronkelijk was mijn bureau er namelijk niet, en was dit een buitenmuur. Mijn veranda is er tegen gezet, en afgewerkt met gyproc. Nu hebben ze dus eerst de binnenmuur weggehaald, daarna de buitenmuur, hebben ze extra steunbalken ingemetst, en toen stond er enkel nog de gyprocplaat, de perfécte stofwand dus ^^ Wel frisjes, moet ik toegeven.
Maar bon, dinsdag hebben ze dan netjes ook de gyproc uitgesneden, zodat ik een volwaardig deurgat heb. Intussen hebben ze ook de oude deur van de berging naar de voormalige keuken er uitgehaald en voorlopig netjes afgedicht, ook al voor stof en dergelijke.
Toen dinsdagmiddag de planner langskwam – ik was aan het werken – toonde de werkman vol trots zijn mooi afgedichte deuren. Omdat de nieuwe deur voor het nieuwe deurgat er nog niet is, had hij de oude deur genomen, in het deurgat gezet, en alles overal afgedicht met PU-schuim.
Waarop de planner even keek, en toen fijntjes opmerkte: “En de mensen slapen vannacht in hun garage?”
Niet-begrijpend keek de werkman hem aan. En toen zag je op zijn gezicht dat langzaam zijn euro begon te vallen: hij had namelijk elke toegang tot het huis afgesloten!
Ha ja, via de voordeur lukt niet, want de glazen deur naar de woonrkamer is stofvrij dichtgetimmerd. En via de achterdeur lukt het ook niet meer, want de vroegere doorgang naar de oude keuken is weg, en in het nieuwe deurgat had hij de oude deur vastgezet.
Volgens de planner heeft hij toen een serieuze Turkse vloek uit zijn botten geslagen, heeft eens diep gezucht, en heeft toen de deur weer losgesneden, de chambrans – die hij gelukkig netjes opzij had gezet en niet in de container had gekieperd – erin gezet, en de deur erin gehangen. Het heeft geen zicht, maar het is maar voor even, en we kunnen tenminste binnen.
Al blijkt die “voor even” ook weer relatief: woensdag had de definitieve deur er moeten zijn, maar we zijn intussen quasi een week verder, en er is nog steeds geen echte deur. Tsja…
365 – 04 februari 2014 – roze
In het kader van “Maak eens uw dochter blij”: ze had me vanmorgen verteld dat haar muts eigenlijk ambetant was omdat ze niet goed bleef zitten, en inderdaad, eigenlijk is ze te klein geworden.
Ik ben vandaag dan maar om een nieuwe geweest, met bijpassende sjaal en wanten: nog veel feller roze dan de vorige keer, maar Merel vindt het prachtig…
Work in progress
De titel was helaas vorige week nauwelijks van toepassing: er was geen schilder in velden of wegen te bekennen. En na een dag of twee ook geen mensen van de aannemer meer. Blah.
Ze waren maandag nochtans goed begonnen: tegen de woensdag was de hele keuken leeg, zelfs de vloer en het plafond waren er uit.
Er werden deurgaten afgesloten en gekapt (een apart verhaal), en dat… was dat, blijkbaar.
In de berging werden de sokkels weggehaald, en toen ze ook het kleine lavabootje in de hoek wilden weghalen, bleek het afsluitkraantje kapot te zijn, zodat ze niet verder konden. Dat laatste namen ze letterlijk: geen kat meer gezien.
Donderdag kwam de electricien al het overbodige weghalen en afsluiten, en de nieuwe leidingen leggen, zodat donderdagnamiddag de schilder/afwerker het plafond kon steken, zodat ook de vloer verder kon aangepakt worden en de afmetingen van de glazen wand konden vastgelegd worden tot op de millimeter.
Helaas, geen schilder gezien, terwijl hij eigenlijk al vanaf maandag verwacht was om het kleine stukje in de keuken/living nog af te werken, en boven verder te doen. Vrijdagmorgen kreeg ik een smsje dat hij ziek was, maar zeker op zaterdag ging komen. Zaterdag heb ik zelfs geen smsje meer gehad…
Enfin, vandaag stonden ze er toch: het plafond werd aan sneltreinvaart gelegd, de ledrail is ingewerkt, er is geschilderd hier in de keuken (maar helaas is het nog niet af wegens moeten drogen en zo) en ook boven wordt er verder gedaan.
Morgen gaan ze nog eens het vochtgehalte opmeten, en hopelijk kunnen we dan Kobes kamer verder afwerken, en komt er ook schot in de vloer hier.