Nog maar eens Blaarmeersen
Ik beloof het, ik ga niet elke keer dat ik met Merel tijdens de rugbytraining naar de speeltuin ga, mijn fototoestel meenemen. Maar vandaag was dat dus wel nog eens het geval, en dit zijn de foto’s.
Aan de Leiearm die net naast de Blaarmeersen loopt.
Merel wou per se met haar vlechtjes op de foto.
En dit zou bijna kunnen dienen als een communiefoto…
Intussen was het al iets frisser geworden, en had ze haar jasje aan.
Maar ik hoef gelukkig haar handje niet vast te houden bij het spelen: ik kan zitten lezen.
Tegen half zeven gingen we naar het water, om daar op het boordje onze boterhammen op te eten. Er kwam een eendenkoppel aangelopen, die dat blijkbaar kennen. Hij hield gereserveerd afstand, maar zij had blijkbaar honger, en kwam de broodkorstjes uit mijn handen eten. Grappig gevoel, overigens, zo’n snavel aan je vingers.
Daarna moest er duidelijk verder gespeeld worden.
En toen ging langzaam de zon onder, en werd het donker. Met een klein kwebbelend meisje aan mijn hand.
365 – 14 maart 2014 – Blaarmeersen
Verbouwing, zei u?
Jawel, we zijn nog steeds aan het verbouwen, helaas…
Niet dat er nog echte verbouwingswerken zijn, het zijn eerder schilderwerken en zo, maar het werkt wel gigantisch op mijn systeem. Alles had eigenlijk al lang moeten klaar zijn. Er blijven dus werkmannen over de vloer komen, helaas.
1. De badkamer boven is af. En in gebruik. En goed bevonden, inmiddels. Want er was iemand de kranen en afvoeren komen aansluiten, en toen bleek het – alweer – niet waterdicht. Enfin, het euvel was snel opgelost, maar toch. Het resultaat mag er gelukkig wel zijn.
Het glas gaat nog voor een stukje gematteerd worden. Zelfbewuste tieners en zo.
Er hangen intussen dus handdoekstangen voor de badhanddoeken, een kapstokje voor de pyjama’s, en een haakje voor de gewone handdoeken.
2. De gang is volledig geschilderd. Volgende week komen ze de trap afschuren en opnieuw vernissen.
Beneden in de gang is de schoenenkast intussen ook volledig in gebruik, en een groot gemak!
3. Ze zijn begonnen aan de afwerking van het raam in de oude badkamer: het rolluik is weg, en daarmee ook de bak. Ze hebben dat netjes uitgewerkt, en nu beplakt met kurk. Nu de rest nog, zoals de folie, de vensterbank, en het kastje opzij.
4. De wasplaats begint er eindelijk ook zo uit te zien. Alleen is het nog wachten op een nieuwe sifon, want zoals die nu staat, kan de wasmachine niet op haar plaats staan. Dan kan ik eindelijk boven wassen, en komt er plaats vrij in de garage.
Beneden in de keuken is er niet veel veranderd, omdat alles eigenlijk al af is, behalve dan de vloer. Die zou hopelijk volgende week moeten komen.
5. Barts bureau
Daar gaat het vooruit: het glas is al een tijdje geleden geplaatst.
Intussen zijn de lichten ook geïnstalleerd, en is alles netjes uitgeplamuurd. Volgende stap is het schilderen, en plaatsen van de radiator. De folie moet ook nog aangebracht worden, en dan de maatmeubels. Nog bezigheid dus.
Maar er is vooruitgang, gelukkig.
Ik ga zó ongelofelijk blij zijn als die vloer er ligt, ge kunt het u niet voorstellen!
365 – 13 maart 2014 – zandbak
Dokter
Ik loop nu al drie weken te snotteren, en de laatste week waren daar serieuze hoestbuien bij gekomen. Ik vond het allemaal zo erg niet, maar kreeg toch af en toe het gevoel dat ik, als ik niet oplette, mijn longen eens in mijn handen ging hebben. Maar eergisteren en gisteren begon ik me mottig te voelen. Ik ben wel gaan lesgeven, en heb zelfs de klassenraad volgehouden, maar het ging toch niet allemaal meer van harte. En met de nodige medicijnen.
Bart vond het gisteren welletjes, en verplichtte me vandaag naar de dokter te gaan. Hij heeft me zelfs gewoon laten slapen deze morgen!
Bon, verdict van de dokter: een enthousiaste sinusontsteking, en een ernstige bronchitis. Helaas mag ik de meeste verlichtende medicamenten voor die sinusitis niet nemen door mijn glaucoom, en zal het wat uitzieken worden. Ik heb van haar stevige antibiotica gekregen (amoxicilline), een puffer, neusspray, hoestsiroop, en daar bovenop opnieuw mijn maagmedicatie, want die gaat wellicht wel reageren op de rest van de medicatie.
Bon.
Ze ging me ook thuisschrijven tot het weekend, maar dat zag ik niet zitten: ik verlies zo al gigantisch veel lessen door uitstappen links en rechts, dat ik het me eigenlijk niet kan permitteren nóg extra lessen te missen. Mijn leerplan volgen zal zo al een heikele onderneming zijn. En ik voel me al bij al redelijk, dus waarom niet?
Zolang ik volgend weekend maar op de been ben!
365 – 12 maart 2014 – Amaryllis
Latijntweets februari
Soms, als ik eraan denk en er die dag iets memorabels is gebeurd, zet ik op twitter en facebook een weetje over de Klassieke oudheid, in maximaal 140 lettertekens. Die van de voorbije maanden vindt u hier.
Februari was blijkbaar geen drukke maand bij de Romeinen.
* 4 februari: vandaag in 211 sterft keizer Septimius Severus in Eboracum (York) tijdens de voorbereidingen voor een veldtocht vs de Caledoniërs (Schotten)
* 11 februari 55: Britannicus, de zoon en erfgenaam van keizer Claudius, sterft in mysterieuze omstandigheden, waardoor Nero écht keizer wordt
* Een dag later, op 12 februari, zou diezelfde Britannicus nl. 14 geworden zijn en kon hij zijn keizerstitel opeisen van regent Nero.
* 14 februari: gisteren, vandaag en morgen werden in Rome de Lupercalia gehouden, waarbij quasi naakte jongemannen door de straten liepen als wolf verkleed
* 15 februari, de laatste dag van de Lupercalia, was voor de Romeinen ook het feest van Februa of Februatio, de rituele lentereiniging
* Op 17/02 werden in Rome de Quirinalia gevierd, ter ere van de Oud-Romeinse oorlogsgod Quirinus. Hij had ook zijn eigen priester, de Flamen Quirinalis
* 24 februari: vandaag werd in Rome de Regifugium gevierd, de herdenking van de vlucht van de laatste Romeinse koning, Tarquinius Superbus, in 510 AC.
365 – 11 maart 2014 – kater?
Stadswandeling
Elk jaar maken de vierdes voor geschiedenis een stadswandeling door Gent, rond een bepaald thema dat in hun lessen aan bod komt. Omdat mijn nieuwe collega geschiedenis nog een jonkie is, en een hele fijne oudleerling, had ze wel een extra begeleider nodig om de groep van 29 in goede banen te leiden. Ondergetekende mocht dus mee: zo kon ik naar de uitleg van de leerlingen rond Keizer Karel luisteren, extra weetjes opsteken, en vooral gigantisch genieten van het goede weer. Ik had dan ook mijn fototoestel mee, en heb de toerist uitgehangen. De foto’s met uitleggende leerlingen zal ik u besparen, maar u krijgt van mij wel de cliché-toeristenfoto’s. Gewoon om nog even héél duidelijk te maken dat Gent toch wel de mooiste stad van Vlaanderen is. En wat mij betreft, van de hele wereld. Zeg dat ik het u gezegd heb!
Gentenaars: ge kunt zien dat ge elk plekske herkent!