Vier jaar en al!
Kleine meisjes worden groot, en niet alleen die van ons: ook mijn metekindje en ‘Merels béste vriendin’ groeit als kool. Ze is intussen dus ook al vier jaar, en kreeg uiteraard een bijhorend feestje. We waren erbij, en zagen dat het goed was, mede dankzij het mooie weer, waardoor we op het terras konden.
Er was een enorm buffet – de foto hieronder is maar een klein stukje –
en er was natuurlijk taart, met kaarsjes die moesten uitgeblazen worden, of wat dacht je.
De jongens waren evenwel op groepstocht met de scouts: om negen uur ’s morgens vertrokken met de trein aan de Dampoort, en om half vijf terug, moe, vuil, en zeer tevreden over hun dagje in Deinze. Maar ik had gerust wat langer in Zomergem willen blijven, het was er bijzonder gezellig.
Dank je, Delphine!
365 – 13 april 2014 – prinsessentaart
Latijntweets maart
Soms, als ik eraan denk en er die dag iets memorabels is gebeurd, zet ik op twitter en facebook een weetje over de Klassieke oudheid, in maximaal 140 lettertekens. Die van de voorbije maanden vindt u hier.
* Gisteren, 1 maart dus, was het Romeinse Nieuwjaar. Er waren feesten voor Mars en Juno, en het Vestaalse vuur werd vernieuwd #latijntweet
* 7 maart was voor de Romeinen een van de drie feestdagen ter ere van Vejovis, een hele oude Italische god, waarvan we de betekenis niet weten
* 10 maart: vandaag in 241 BC brengt de Romeinse vloot bij Aegusa de Carthaagse vloot tot zinken, en beëindigt zo de eerste Punische oorlog.
* 15 maart: op de Iden van maart 44 BC werd Caesar door zijn adoptiefzoon Brutus en verscheidene andere senators neergestoken. Hij wilde te veel macht.
* 17 maart: vandaag werden in het oude Rome de Liberalia gevierd, het feest van volwassen worden van de jongens. #latijntweet
* 18 maart: vandaag, maar dan in 37, verklaart de senaat keizer Tiberius’ testament ongeldig, en roept Caligula uit tot nieuwe keizer. #latijntweet
* 19 maart: vandaag was het feest van de Quinquatria, ter ere van Minerva. Hierop nodigde Nero zijn moeder Agrippina uit om haar te vermoorden.
* Op 20 maart -43 werd de Romeinse topdichter Ovidius geboren. Zijn werk wordt nog steeds tot de absolute top gerekend, en terecht. #latijn
* 23 maart was voor de Romeinen het slot van de Quinquatria met het Tubilustrium: een feest en ceremonie om de legers oorlogsklaar te maken
* Op 25 maart vierden de Romeinen de Hilaria, een lente-equinoxfeest ter ere van moedergodin Cybele. De naam drukte vreugde uit. #latijntweet
* 30 maart was de feestdag van Salus, de Romeinse godin van gezondheid, welvaart en veiligheid, zowel persoonlijk als dat van de staat #latijn
365 – 12 april 2014 – de dag dat ik weer een boekenkast had
Langzaam maar zeker raakt ze weer gevuld, met alle boeken die van twee verdiepingen hoog naar beneden worden gehaald.
Het gaat vooruit
Ze zijn hier plots in een hogere versnelling geschoten, heb ik de indruk.
De vloer in de keuken ligt er intussen bijna helemaal, maar moet nog geboend worden: er ontbreekt nog een laatste stukje, vandaar. Maar we zijn echt fan, echt waar.
In de badkamer hangt de nieuwe folie, met de Melopee van Van Ostaijen, en het ziet er goed uit. Alleen is het moeilijk op foto vast te leggen wegens tegenlicht. We hebben er ook een kastje gezet: extra bergruimte voor Bart.
In Barts bureau zijn ze ook volop bezig: de vloer ligt er, de kast is geïnstalleerd, en het bureaublad hangt er voorlopig.
Blijkbaar hebben ze veel meer tijd gespendeerd dan gedacht aan de gordijnbak, want die wilde niet meewerken.
Het was de bedoeling dat zijn bureau af was tegen vrijdagavond. Maar het bureaublad moet dus nog definitief opgehangen worden, de muren moeten nog een laatste laag verf krijgen, en de vloer moet geboend worden. Ze plannen het voor maandag, dan zou Bart erin kunnen. Oef.
In de vroegere rommelberging staat nu een gigantische kast, om alle vroegere, niet eetbare rommel opnieuw op te bergen, zoals kuisgerief, vazen, WCpapier, inpakpapier, enfin, u weet wat ik bedoel.
Intussen is er ook een nieuwe droogkast. De huidige is niet kapot, maar da’s ene met luchtafvoer naar buiten, en boven heb ik geen uitgang, dus moet het ene zijn met condens of warmtepomp. Ik had eerst rondgekeken voor een tweedehands, maar toen dacht ik: liever geen gesukkel en garantie, en dus belde ik rond een uur of drie naar mijn vaste leverancier, AST aan de Albertlaan. Zij hadden de machine staan die ik wilde, aan dezelfde prijs als pakweg een Vandenborre, maar wel met véél betere service. Service als in: “Zijt ge thuis rond een uur of vijf, madame? Want dan kan onze technieker die gerust nog brengen en installeren, dat duurt niet lang”. Effectief, tegen vijf uur stond die mens hier, tien minuten later stond de machine netjes geplaatst op de eerste verdieping, en nog tien minuten later stonden zowel ijskast als diepvries (die ook van bij hen komen) niet langer in de garage, maar netjes op hun plaats in de keukenberging. Ha ja, want die mens heeft het juiste gerief om dat soort dingen te transporteren zonder dat het parket beschadigd raakt. Service, daar doe ik het voor. Een aanrader!
En de tuin, die krijgt alle dagen meerdere keren water, en ziet er fantastisch uit. Ge weet niet half hoe blij ik ben.
365 – 11 april 2014 – showbeest
Zo goed zie je de pokjes helaas ook niet. Er zijn er nochtans genoeg…
Vloer
Eindelijk, ein-de-lijk hebben ze eergisteren en gisteren de vloer gelegd in de keuken. Oef! Na vier maanden op de chape, en dus vier maanden stof en korreltjes, komt er eindelijk een vloer! En ik die dacht dat ze die ook al in december zouden kunnen leggen. Niet dus.
Enfin, dinsdag dus de eerste stukken, en lo and behold, het zag er fantastisch uit! Ik moet zeggen: we twijfelden toch wel wat over de keuze van een stalen vloer, maar die twijfels zijn intussen helemaal weg. Het voelt glad en koud aan, net zoals natuurtegels, maar zodra de zon erop zit, wordt het een bijzonder aangenaam lauw – niet warm – en vooral: het is mooi! De pure ruwe vorm valt mee, maar het is pas écht mooi zodra het geboend is met zwarte boenwas.
Even een impressie, want nog niet alles is geboend, en de tussenstukjes moeten nog gelegd worden: daar zijn malletjes voor gemaakt, en die worden nog op de millimeter uitgesneden.
Maar ge kunt u vooral niet voorstellen hoe blij we hier allemaal zijn dat er een vloer is! Meer foto’s later, als alles er ligt en geboend is.
365 – 10 april 2014 – windpokjes
Het valt dus best mee in haar gezichtje
Windpokken, part three
Na Wolf en Kobe is het nu blijkbaar Merels beurt om de windpokken te hebben. Ach, elk kind moet ze wel een keertje hebben, toch?
Zondag had ik op haar poepje twee rode blaasjes opgemerkt, maar verder niks. Ik dacht al aan een of andere rare infectie, en overwoog naar de dokter te gaan, omdat het toch echt wel serieuze blaasjes waren, en toch een vrij delicate plaats.
Maar maandagmorgen werd het duidelijk: er doken overal op haar lijfje blaasjes op, tot in haar oorschelpen en op haar oogleden toe. Gelukkig is haar gezichtje behoorlijk gespaard gebleven, maar een pokje of vijf. Veel last heeft ze er niet van: ze is wat hangerig en moe, maar heeft geen koorts, en dankzij een soort schuim waarmee ik haar helemaal moet inwrijven, jeukt het ook niet.
Nog die chance.
Maar dat wordt dus een rustige week voor ons, want met een pokdalig kind ga ik nu niet precies de straten gaan afdweilen. AL een chance dat we weten wat gedaan met die verbouwing van ons.