Wolfs kamer, eindelijk.
Ik had het hem al lang beloofd: ik zou zijn kamer herschilderen en herinrichten, naar een heuse tienerkamer. Alleen: het werd voortdurend op de lange baan geschoven. De verbouwingen boven duurden langer dan gedacht, en eerst moest dus Kobes kamer af zijn. En tijdens de werkweken is schilderen ook al niet zo opportuun.
De eerste week van de vakantie kon ik mezelf er niet toe brengen, maar bon, ik heb uiteindelijk toch de koe bij de horens gevat, het laatste beetje rommel uit zijn kamer gesleept, en ben eraan begonnen.
Wolf heeft geholpen, uiteraard: hier is hij trouwens de spinnenwebben aan het verwijderen.
Zijn bed werd afgedekt met een oud laken, en ik kon beginnen plamuren. Deze foto’s zijn gewoon even om te tonen hoe de kamer er eerst uitzag. Ik vind de kleuren trouwens nog steeds mooi, maar blijkbaar niks voor een jongen van tien, en daarin kan ik Wolf geen ongelijk geven.
365 – 16 april 2014 – odorama
De geur overstijgt de visuele waarde met hopen en kilo’s, en ik vind het sowieso mooi om zien…
Efkes weg. Gewoon efkes.
Ik heb het al zowat gehad met deze vakantie: de twee jongsten maken geregeld ruzie, en ik heb nog een pak werk dat ik niet afkrijg. De chaos in mijn hoofd is een pak minder tijdens de werkweken: dan is alles tenminste netjes geregeld, en heb ik tijd voor mezelf tussendoor.
Maar vandaag kwamen mijn ouders langs: die wilden de verbouwingen nog wel eens zien, want het was een serieus tijdje geleden dat ze hier nog waren geweest. En ik, ik zag mijn kans schoon: ik gaf mijn vader koffie en soesjes, liet hem bij de kinderen (+ 1, want neefje Alexander was ook meegekomen, tot groot jolijt van de jongens) achter, joeg mijn ma in de auto, en reed fluks naar de Sint-Michielsgarage. Zij had namelijk geklaagd dat het al zo lang geleden was dat ze nog eens in ’t stad was geweest, en dat het voorzekers serieus veranderd was in de winkelstraten. Kopen gingen we niet doen, nee hoor.
En toen keek ze haar ogen uit in de Desigualwinkel – “Moh, sinds wanneer is dat hier? Zo wijs! Ik draag dat al van sinds dat dat nog niet bekend was, meegebracht uit Spanje, jaja.” – en kreeg ze voor haar Moederkesdag-verjaardag een groen rokje van mij, waar ze beeldig mee staat.
Het was dik na zessen toen we weer thuis waren, maar dat kon me niet schelen: de kinderen hadden goed gespeeld, mijn pa had ze intussen morse-oefeningen gegeven, en ik, ik was een paar uur weg geweest van hun gezaag.
Thuis zijn als uw kinderen thuis zijn: het is een echt gemak, maar soms niet goed voor de mentale gezondheid. Geloof me maar.
365 – 15 april 2014 – mijn Gent
Rondcrossdagje
Dat het weer een van die noodzakelijke rondcrossdagjes was.
Het was nochtans rustig gestart, met een koffietje, terwijl de kinderen naar de dagelijkse Ketnetfilm keken. Maar daarna hesen ze zich in hun kleren, en aansluitend in de auto, op naar Lochristi-Oostakker.
Wolf kreeg een echte zonnebril – een duur ding – omdat hij evenveel last heeft van licht als ik. Hij is gewaarschuwd: hij krijgt er maar eentje. Als hij die kwijtspeelt/beschadigt, worden het weer goedkope supermarktmodelletjes.
Aansluitend kreeg Kobe nieuwe schoenen uit de Brantano, want de vorige waren echt versleten – lees: gaten in de zolen. Ach ja, ik heb me er intussen al bij neergelegd dat hij niet langer met een paar doet dan een maand of twee. Gelukkig waren er nog de bonnen van VISA, waardoor er toch weer tien euro korting was.
En toen hadden ze honger, en lonkte de Pizza Hut. Alwaar we allemaal het buffet namen, en Merel niet hoefde te betalen omdat ze maar één stukje had gegeten. Chique van die mannen, echt waar.
Er sloeg al enige vermoeidheid toe, zeker bij Merel die nog wat met de pokken in het kleine lijfje zit, maar onversaagd togen we naar de Decathlon voor een nieuwe lange sportbroek voor Wolf, en reden daarna door naar de Zeeman om te kijken of ze er toevallig goeie wol hadden voor de punnikset. Helaas, maar Merel kreeg wel een aantal nieuwe leggings, en vooral ook een schattig knaloranje Dorakleedje. Had ik haar niet tegengehouden, ze had het ter plekke aangetrokken. Wat ze overigens wel deed met haar nieuwe roze petje. Een kinderhand, nietwaar.
Enfin, geen wol gevonden, dus richting de Veritas. Daar hadden ze ook niet de gewenste wol, maar gelukkig wel de nieuwe manchetten voor de gekregen, en aan de manchetten versleten fleecetruien voor Wolf. Zalige truien van ’t unief, en hij wil ze graag dragen op school.
Toen was iedereens pijp uit, en vegeteerden we allemaal een uurtje in de zetel thuis. Maar no rest for the wicked: om vier uur zaten we alweer in Mariakerke bij de orthodontist. Niet dat we al aan beugels toe zijn, maar Wolfs melkhoektanden zitten in de weg voor zijn definitieve, en de orthodontist bevestigde dus het vermoeden van de tandarts: ze moeten eruit. Volgende week afspraak maken bij de tandarts dus. Ook Kobe kreeg een onderzoek en een voorschrift: infantiel slikpatroon, iets wat een logopedist kan wegwerken.
Enfin, vermoeiende dag, en dat noemen ze dan vakantie…
365 – 14 april 2014 – orthodontist
Vier jaar en al!
Kleine meisjes worden groot, en niet alleen die van ons: ook mijn metekindje en ‘Merels béste vriendin’ groeit als kool. Ze is intussen dus ook al vier jaar, en kreeg uiteraard een bijhorend feestje. We waren erbij, en zagen dat het goed was, mede dankzij het mooie weer, waardoor we op het terras konden.
Er was een enorm buffet – de foto hieronder is maar een klein stukje –
en er was natuurlijk taart, met kaarsjes die moesten uitgeblazen worden, of wat dacht je.
De jongens waren evenwel op groepstocht met de scouts: om negen uur ’s morgens vertrokken met de trein aan de Dampoort, en om half vijf terug, moe, vuil, en zeer tevreden over hun dagje in Deinze. Maar ik had gerust wat langer in Zomergem willen blijven, het was er bijzonder gezellig.
Dank je, Delphine!
365 – 13 april 2014 – prinsessentaart
Latijntweets maart
Soms, als ik eraan denk en er die dag iets memorabels is gebeurd, zet ik op twitter en facebook een weetje over de Klassieke oudheid, in maximaal 140 lettertekens. Die van de voorbije maanden vindt u hier.
* Gisteren, 1 maart dus, was het Romeinse Nieuwjaar. Er waren feesten voor Mars en Juno, en het Vestaalse vuur werd vernieuwd #latijntweet
* 7 maart was voor de Romeinen een van de drie feestdagen ter ere van Vejovis, een hele oude Italische god, waarvan we de betekenis niet weten
* 10 maart: vandaag in 241 BC brengt de Romeinse vloot bij Aegusa de Carthaagse vloot tot zinken, en beëindigt zo de eerste Punische oorlog.
* 15 maart: op de Iden van maart 44 BC werd Caesar door zijn adoptiefzoon Brutus en verscheidene andere senators neergestoken. Hij wilde te veel macht.
* 17 maart: vandaag werden in het oude Rome de Liberalia gevierd, het feest van volwassen worden van de jongens. #latijntweet
* 18 maart: vandaag, maar dan in 37, verklaart de senaat keizer Tiberius’ testament ongeldig, en roept Caligula uit tot nieuwe keizer. #latijntweet
* 19 maart: vandaag was het feest van de Quinquatria, ter ere van Minerva. Hierop nodigde Nero zijn moeder Agrippina uit om haar te vermoorden.
* Op 20 maart -43 werd de Romeinse topdichter Ovidius geboren. Zijn werk wordt nog steeds tot de absolute top gerekend, en terecht. #latijn
* 23 maart was voor de Romeinen het slot van de Quinquatria met het Tubilustrium: een feest en ceremonie om de legers oorlogsklaar te maken
* Op 25 maart vierden de Romeinen de Hilaria, een lente-equinoxfeest ter ere van moedergodin Cybele. De naam drukte vreugde uit. #latijntweet
* 30 maart was de feestdag van Salus, de Romeinse godin van gezondheid, welvaart en veiligheid, zowel persoonlijk als dat van de staat #latijn