Stadsgids
In januari heb ik eens een voormiddag samen gezeten met de mensen van uitgeverij Luster en een handvol echte stadse Gentenaars, om samen van gedachten te wisselen over wat nu eigenlijk alle beste plekjes van Gent waren: parkjes, Italiaanse restaurants, monumenten, hipste kledingwinkels, beste pralinewinkels, zowat alles passeerde de revue, en er werd hartelijk en druk over gediscussieerd.
Ze gingen namelijk met ingeweken Belg Derek Blyth een boekje uitgeven, The 500 Hidden Secrets of Ghent, in navolging van zijn gidsjes over Brussel en Antwerpen.
Deze avond, toen Bart thuiskwam, had hij het mee voor mij, dat bewuste boekje. Ik moet toegeven: ik ben het niet altijd eens met wat erin staat, maar ik ben er best wel trots op. Want Gent, dat is toch wel dé stad voor mij, ondanks al zijn kleine kantjes.
Ge moogt het altijd eens lenen als ge het braaf vraagt, of beter nog: ge kunt het gaan kopen. Ik krijg er geen cent voor, maar had een fijne ochtend met andere Gentenaars, een heerlijk ontbijt en lunch in het Paard van Troje, en dus de eer van dat boekje. Meer moet dat niet zijn.
365 – 12 juni 2014 – proper
Zalig om zo thuis te komen ^^
Heftig dagje
De voormiddag begon rustig, met koffie en wat verbeterwerk. Maar tegen elf uur – ik stond zelfs nog in de winkel – arriveerde Vallery, om gezellig te kletsen en samen te koken.
Om kwart voor één konden we allemaal samen aan tafel, buiten in de zon.
Het witbord had op beide meisjes een ongelofelijke aantrekkingskracht:
Tegen vier uur – en een zangexamen van Wolf later – gooide ik beide dames buiten, want om vijf uur moesten we bij de tandarts staan. Wolfs bovenste melkhoektanden hebben namelijk geen zin om plaats te ruimen voor de definitieve versies, en moesten dus een handje geholpen worden. Een kwartier later stonden we alweer buiten, met twee proppen in Wolfs mond. Die er al vrij snel serieus bloederig uitzagen.
Enfin, veel last had hij er niet van, maar hij mocht wel niet gaan rugbyen van de tandarts: het zou opnieuw kunnen beginnen bloeden.
Omdat het prachtig weer was, en ik eigenlijk wel zin had in picknicken en Kobe toch moest gaan trainen, reden we alsnog naar de Blaarmeersen. Kobe werd afgedropt op het veld, en wij wandelden verder naar het grasveld/strand.
Ik had, om eerlijk te zijn, niet gedacht dat het water zo warm ging zijn. Ik had dus wel een handdoek bij om voeten en zo af te drogen, maar geen echt zwemgerief. Geen nood, Wolf kon in zijn boxersshort zwemmen, en Merel had heel toevallig een pop bij, die ze zelf een onderbroekje had aangetrokken. Reserve-onderbroek dus ^^
Er was ook strandspeelgoed mee, en ze hebben zich de max geamuseerd, heb ik de indruk. Alleen ging Merel kopje onder op een bepaald moment, en was het gedaan met zwemmen voor haar.
Enfin, tegen zeven uur ging ik Kobe halen op het veld, en kon hij mee zijn boterhammetjes opeten. Ik had speciaal van die zachte broodjes gekocht zodat Wolf geen probleem zou hebben om te eten.
Door het gras sleften we terug naar de auto, en Merel viel in slaap op de achterbank. Het was misschien al na bedtijd, maar het was wél een heerlijke dag!
365 – 11 juni 2014 – prinsesbeer
Van examens, tonijn en konijnen.
Zo’n dagje, dus ^^
Eerst was er een hele voormiddag mondeling examen afnemen.
Daarna stond me er nog een overschotje van gisteren te wachten: verse pasta, met overheerlijke tonijnsteak, de overschot van de boontjes van zondag, en een nog veel betere salade. Met de groeten van mijn ventje.
En toen had ik nog een uurtje voor mezelf, voor de jongens thuiskwamen. En ik eindelijk met hen naar Mariakerke reed, naar de Game Mania. Kobe kreeg namelijk een nieuw spelletje voor de Nintendo 3DS voor zijn communie, maar we waren er nog altijd niet geraakt.
Daar stond een van de Raving Rabbids, en daar moesten uiteraard poses bij gemaakt worden.
Nu we toch in Mariakerke waren, pikten we meteen ook nog een Shrek DVD via Freecycle op, een pull van KAM van vorig jaar, en waren we ook nog gestopt voor brood en bij de schoenmaker. Bezigheid dus.
Enfin, het was alweer na zessen toen we thuis waren, de namiddag was er alweer aan voor de moeite, maar na zo’n voormiddag intens examen afnemen, ben ik toch niet veel meer waard.
365 – 10 juni 2014 – grafitto
Een hele mooie stencilgraffito op de zonneschermen van lokaal zeven. Elke keer opnieuw vind ik ze prachtig.
Garnier Miracle Skin Cream
Een tijd geleden werd me via Insiders deze gezichtscrème opgestuurd om uit te proberen. Anti-ageing, en een hoop andere voordelen. Het ziet eruit als een aangename gekleurde fond de teint, om eerlijk te zijn, maar het is een dagcrème. Het kleur past zich aan aan je natuurlijke teint, beweren ze, en dat doet het ook. Al merk je natuurlijk wel dat je een kleurtje op hebt: mijn velletje is normaal gezien niet zo egaal ^^, maar verder zie je er echt niet als een schminkdoos uit, wat bij gewone fond de teint wel vaak het geval is.
Om kort te gaan: ik ga me morgen een nieuwe tube halen, aan 12,95 euro. Zegt genoeg, zeker?
365 – 09 juni 2014 – paardje
Larpavond
Het is niet altijd een gans weekend, zo’n larp: dat vraagt immens veel voorbereiding.
Daarom wisselt Poort af met een “in-game”, ofte een namiddag/avond, die dan rond een uur of vier in de namiddag begint, en zo’n twaalf uur later weer eindigt.
Quasi even leuk, maar uiteraard veel korter, en da’s jammer. Al zat er nu nog veel spijtiger nieuws aan te komen: het huidige scenarioteam en crew ziet het niet meer zitten. Ze doen het al veel te lang, hebben er de tijd niet meer voor, en doen het liever niet halfslachtig. Dan maar niet, hebben ze besloten. En dus zou Poort het na 39 weekends voor bekeken houden, helaas. Tenzij er natuurlijk een nieuw team opstaat die overneemt, maar ik zou niet zo direct weten wie.
Ongelofelijk spijtig, want ik hou van dit evenement, ik hou van de wereld, ik hou van de mensen, en ik hou van het personage dat ik speel.
Ik duim dus keihard. Dat iemand met meer tijd dan ik het kan overnemen. Want zelf, zelf kan ik het er echt niet meer bijdoen, helaas.