Een curve uit mijn laatste les filosofie. Wie enig idee heeft waarover ik het heb, mag het posten in de commentaren ^^
Volwassen
Soms merk ik echt dat ik ouder word, en volwassen en zo.
Neem nu de examens. Vroeger moest ik vaak tot een kot in de nacht werken om ze op tijd af te krijgen, en werkte ik keihard tegen de deadline aan. Want ja, ik had uiteraard tijd genoeg gehad, maar was blijven uitstellen en procrastineren.
Nu waren ze gewoon twee dagen op voorhand volledig klaar. Zelfs Bart was verwonderd.
Idem voor het verbeteren: in het begin vond ik altijd dat ik nog zeeën van tijd had, en toen moest ik ook de laatste dagen keihard doorwerken, soms ook tot vier uur ’s nachts, met de moed der wanhoop. Vorige examenperiode had ik nog tijd over, was alles netjes op tijd binnen dus.
Ik vermoed dat dat ‘volwassen’ heet, zeker? Of misschien gewoon, dat ik door het bestieren van een huishouden met drie kinderen, mijn chaotische zelf heb achtergelaten? Heb moéten achterlaten?
Wat er ook van zij, ik vind het wel makkelijk zo. Veel minder stress. Lekker volwassen en zo.
Lekker poeh!
365 – 02 juni 2014 – schutkleur
Latijntweets mei
Soms, als ik eraan denk en er die dag iets memorabels is gebeurd, zet ik op twitter en facebook een weetje over de Klassieke oudheid, in maximaal 140 lettertekens. Die van de voorbije maanden vindt u hier.
* 1 mei was het feest van de Bona Dea: een vrouwenfeest waarbij geen mannen toegelaten waren. Clodius bracht zichzelf zo in zware problemen.
* 9 mei: vandaag hielden de Romeinen de eerste van de drie Lemuria: feesten waarbij de kwade geesten van de doden werden verdreven met bonen.
* 13 mei: dag drie van de Lemuria: het gezinshoofd stond op om middernacht en liep blootsvoets rond het huis, terwijl hij bonen over de schouder wierp. De incantatie was: “haec ego mitto; his redimo meque meosque fabis”. Mei was door dit dodenritueel niet geschikt voor huwelijken.
* 15 mei was de Mercuralia: het grote feest ter ere van Mercurius, waarbij handelaars zichzelf, hun schepen en handelszaak besprenkelden.
* Op 23 mei vierden de Romeinen de Rosalia, of het Rozenfeest, waarbij ze met rozen de doden eerden.
* Op 24 mei 15 AC werd generaal Germanicus geboren, achterneef van Augustus, adoptiefzoon van Tiberius, vader van Caligula, broer van Claudius
* Op 28/05/585 AC is er een zonsverduistering, voorspeld door de Griekse filosoof Thales. Dit wordt een spildatum voor tijdsrekening.
365 – 01 juni 2014 – buiten eten
Belgian Girl Geeks #1
Toen Clo na 63 edities ophield met het organiseren van de Brussels Girl Geek Dinners, vond ik dat doodjammer, maar zeer begrijpelijk: er kruipt serieus wat tijd in.
Groot waren dan ook mijn verbazing én vreugde, toen behoorlijk snel de Belgian Girl Geeks ontstond. Ik had geluk, ik was er snel bij, en kon vandaag dus vrolijk op de Antwerpse Meir gaan lopen. Dat was trouwens bijna niet gelukt wegens een vent in San Francisco en dus drie kinderen in het kielzog, maar ze mochten met de kinderen van een vriendin bij dier wederhelft en zijn ouders in Kruibeke gaan spelen. Zalig, gewoon! Zij een supertoffe dag, en wij eigenlijk ook.
De pop-up winkel – god wat haat ik dat woord! – van de Hello Bank gaf ons de locatie, en er was uitgebreid ontbijt voorzien. De mensen van Nexen hadden voor ons een hoop beacons opgezet, en het was de bedoeling om zo snel mogelijk alle tien de voorziene beacons op te sporen met je smartphone, je dan terug aan te melden op het hoofdkwartier, en hopelijk een van de vele prijzen in de wacht te slepen.
Helaas, driewerf helaas.
Die vermaledijde beacons wilden niet registreren bij mij, en zo te zien niet bij mij alleen. Mijn telefoon voldeed nochtans aan alle vereisten: zwaar genoeg, de juiste versie van de app, en ik heb zelfs ter plekke nog de allernieuwste versie van het OS gedownload, ook al was de vorige versie eigenlijk ook goed genoeg. Het mocht helaas niet baten: geen beacons voor mij 🙁 Annelies had een verouderd OS staan, en helaas niet genoeg plaats meer – haal al die foto’s er dan toch eens af, mens! – om ter plekke te upgraden. Het resultaat was dat we gefrustreerd rondliepen omdat we intussen wel al alle beacons wisten staan, maar er niks mee konden aanvangen. We hebben dan maar wat rondgelopen, winkels gekeken, en andere girl geeks geholpen met de nodige tips.
Na afloop – we deelden in de dolle pret en het gecross van de anderen – was er een heerlijke broodjeslunch voorzien met dank aan Weight Watchers, en kwam dus de prijsuitreiking. Een heuse smartphone van Samsung, twee overnachtingen met ontbijt en alle faciliteiten in het Crowne Plaza, en een hoop shopping bons, van 25 tot zelfs 200 euro: nog meer frustratie dus. Tsja.
Maar eigenlijk moet ik nergens over zagen: ik heb een hele fijne voormiddag gehad, met fijne mensen, lekker eten, en een hele positieve sfeer. Dank je dus, Kel! Ik kijk al uit naar de volgende!
365 – 31 mei 2014 – rhodondendron
San Francisco
Helaas niet voor mij, nee. Deze morgen om zeven uur heb ik Bart afgezet aan station Sint-Pieters, en ik zal hem volgende vrijdag pas behoorlijk laat terugzien, als alles goed gaat.
Hij gaat dus naar San Francisco, op uitnodiging van Google. Business class, all-in, en een druk programma. Al moet ik zeggen dat het af en toe toch serieus meevalt: de eerste namiddag gaat hij al gaan zeilen, en er wordt duidelijk ook afgesproken met de vroegere Netlashcrew die nu in Silicon Valley en omstreken zit.
Tsja.
Ik wou dat ik meekon, uiteraard. Maar ik ben vanzelfsprekend niet het targetpubliek voor Google, en daarbij, het is niet alsof ik vrijaf kan nemen. Leraar: mooi beroep met veel vakantie, maar ge kunt die helaas niet kiezen.
En dus tel ik de dagen tot hij terug thuis is, en warm ik me intussen aan een kersenpitje. Al knuffelt dat niet zo makkelijk.
365 – 30 mei 2014 – ijsjesdag
Communie!
We waren er al weken mee bezig, keken er volop naar uit, en om half tien zaten we effectief in de stampvolle kerk, en popelde Kobe toch wel wat zenuwachtig. Maar alles liep voorbeeldig: Kobe las voor, Merel zat geduldig op mijn schoot – en anderhalf uur is lang voor een driejarige – en Wolf zat bij zijn vrienden. Oma en opa stonden achteraan in de kerk, er was helaas niet genoeg plaats. Maar Kobe werd voorbeeldig “een kindje van Jezus”, zoals hij het zelf uitdrukte, en was daar zeer blij om. En wij dus ook.
Daarna reden we naar huis, waar de kookploeg al druk bezig was, en de gasten vrij snel arriveerden.
De kinderen kregen macaroni met hesp, kaas en champignons, op uitdrukkelijke vraag van Kobe, en vonden het ongelofelijk lekker.
Wij kregen iets meer en iets verfijnder, en eigenlijk ook bijzonder lekker. Vond ik toch.
Er kwam uiteraard ook een toost op de communicant:
En intussen hadden we ongelofelijk veel chance met het weer, en werd er warempel buiten gezeten en gestaan, zowel voor het aperitief (met massa’s hapjes) als voor het dessert.
Er werd enthousiast een ijslam geslacht, dat helaas aan het smelten was, en niet alleen de kinderen wilden er een stukje van. Maar de ‘grote mensen’ kregen ook nog een “kolonel”: sorbet met wodka en citroen. Blijkbaar ook zéér lekker.
En toen had Bart zelfs nog voor taart gezorgd, waarvan er, zoals altijd, veel te veel over was.
De kinderen amuseerden zich rot, vooral eigenlijk met de fatboy.
En Dirk nam even een gezinsfoto. Of twee.
Het was dik na zessen toen iedereen naar huis was, en dat zegt eigenlijk al bijzonder veel. Jawel, het was een fijn feestje.