Elke vakantie moet ik zo mijn projectje hebben. Korte vakanties tellen doorgaans niet mee, maar in dit ben ik zo stomweg gerold door de Zuiddag.
Eén van mijn leerlingen had geen job, en toen heb ik ze maar de berging laten aanpakken. Die zag er echt niet uit, en was het laatste stukje van ons huis dat echt nog een grondige aanpak vereiste. Zelf had ik eerlijk gezegd niet de moed om eraan te beginnen, maar het was ideaal om Laura te laten doen. De vorige eigenaars hadden er een vuilgrijs behangpapier gehangen, en er stond nog een lavabootje in de hoek. Dat was nu wel al weggehaald, maar de tegeltjes hingen er nog.
De kinderen hadden er eerder al het meeste behangpapier afgehaald:
Intussen stond er een witte muurbrede kast, en had ik iets in elkaar geknutseld voor het wijnrek, maar daar was ik helemaal niet tevreden van.
Elke keer dat ik er passeerde – en dat is nogal wat, want het is de doorgang naar de garage, – ergerde ik me aan de berging.
Laura begon met al het overblijvende papier eraf te halen, en de tegeltjes weg te kappen. Wat eronder zat, vroeg een stevige laag plamuur, helaas.
Die heb ik er zelf opgezet, en intussen verfde Laura het plafond (dat al eerder geverfd is geweest, en dus geen grondlaag meer hoefde) in het felgroen.
Het geeft een enorm warm gevoel in die voorheen kille ruimte.
De week voor de vakantie heb ik nog wat door kunnen werken, zijnde de muren zo effen mogelijk krijgen, afschuren, en het plafond een nieuwe laag geven. En toen werd ik ziek, en lag alles stil.
Maar halverwege de vakantie ging ik er weer voor:
En na de grondlaag werd het dit:
Een dikke laag verf later kon ik nieuwe rekken ophangen, en de wijnrekken installeren. De planken die ik ging afzagen, bleken uiteindelijk toch niet heel erg te storen tegen de deur, en dus heb ik die maar asymmetrisch gelaten. Tsja.
De vroegere kapstok uit de gang hangt er nu voor fietsgerief en scoutsjassen:
Afgewerkt komt het hierop neer:
Het blijft een berging, maar het ziet er tenminste proper uit nu! Alleen de deur moet nog herschilderd worden, maar da’s voor een volgende vakantie, medunkt.
