Eindelijk larpen!
Het was niet meteen de meest ideale timing, zo het eerste weekend van het nieuwe schooljaar.
Maar bon, ik moest enkel in de voormiddag lesgeven, we konden hier dus rond een uur of twee afspreken en dan rond een uur of drie vertrekken. Mijn wagen werd nota bene gevuld met en door jonge gasten: het jongste Vosje Jarne reed mee, en Jesse ook nog. En ik had de tank – aka. mijn Ford S-Max – ook nog ter beschikking. Maar best, want het ding zat ei- en stampvol.
Zelf voelde ik me niet bijzonder lekker, geef ik toe: doodop van de wisseling van vakantie naar lesgeven en een rug die dat niet fijn vond. Tsja.
We reden fluks naar Antwerpen om er Mireille op te vissen en reden dan door naar Nederland, naar een hele fijne locatie net over de grens. En jawel, stralend, maar echt stralend weer! Klein chanceke, precies!
Maar het was een klein beetje op, geef ik toe. Ik ben hallo gaan zeggen op ’t strand bij de tenten, aan spelkot en dergelijke, en tegen dan had Jarne onze spullen uitgeleegd. De auto werd geparkeerd, en ik ook. Als in: ik ben een uur in mijn bed gekropen vooraleer het spel in te gaan. Een paar mensen van spelleiding protesteerde daartegen, maar Lorre kent me meer dan goed genoeg: één blik op mijn gezicht was voldoende om me richting bed te sturen.
Ik heb diep geslapen, geloof ik, en daarna lukte het echt wel weer. Aankleden, schminken – vooral dat – en het spel in. En deugd dat dat deed, ge hebt er geen gedacht van!
365 – 03 september 2021 – we vertrekken op larp!
Cantandum
Yep, we zijn er – opnieuw – aan begonnen, aan ons koor! Het deed wel raar, na al die tijd… Ha ja, in de eerste lockdown gingen we uiteraard plat, en daarna hebben we een aantal keer kunnen zingen, maar met mondmaskers en afstand en zo, de lol was er een beetje af.
En toen ging de boel, begrijpelijkerwijs, weer dicht. Ja, zo’n koor, dat is niet bepaald coronaveilig, als je eerlijk bent. Iedereen zit er vollen bak te zingen en dus aerosolen te verspreiden.
Eind juni mochten we in principe nog een paar repetities doen, maar daar was bijzonder weinig animo rond en het nut was ook zeer beperkt.
Maar vandaag, vandaag mocht het weer. We waren met niet bijzonder veel – nogal wat volk is met vakantie, zo buiten de schoolvakanties – maar het deed wel enorm deugd. En dat programma voor dat concert op 30 januari, dat komt helemaal goed.
365 – 02 september 2021 – gelukkig ook dit weer
Eerste schooldagfoto’s
Het is hier een traditie om elk jaar op 1 september de eerste-schooldagfoto’s te posten. Het is dan ook een uitgelezen moment: je vergeet het niet én je krijgt een prachtig overzicht van hoe ze gegroeid zijn.
De jongens waren wel een beetje aan het grommelen: ze moesten speciaal voor mij wat vroeger opstaan, en gingen dan maar balorig op blote voeten staan. Voor mij niet gelaten, als ik maar die foto heb. Want ik heb een vermoeden dat het wel eens de laatste keer zou kunnen zijn dat ik ze alle drie samen heb: volgend jaar gaat Wolf naar ’t unief…
En geef toe, het overzicht van de jaren is toch prachtig? Het is enorm hoe sterk ze veranderen, hoe volwassen Wolf er intussen uit ziet, hoe ook Merel een echte tiener aan het worden is, en hoe Kobe toch wel gegroeid is. Al is dat ook gezichtsbedrog: hij en Wolf zijn momenteel even groot, het is gewoon een kwestie van perspectief op die foto.
365 – 01 september 2021 – obligate foto
Koffiemomentje en cachemomentje
Gwen en ik hebben elkaar in deze vakantie weer bijzonder weinig gezien, helaas. We zijn begin augustus bij hen gaan barbecueën en dat was toen supergezellig. En toen werd het – enfin, bleef het – slecht weer, en begonnen onze roosters opnieuw.
Vandaag besloten we om er alsnog werk van te maken, en spraken we om vier uur af in ’t stad voor een koffietje. Bart heeft blijkbaar aandelen bij Izy, en daar was ik nog nooit geweest, dus dat was ideaal, al zeker omdat ik nog in de Curb moest zijn, de skateshop daar in de straat. Schitterend fietsweer, overigens ^^
En toen kwam er ’s avonds nog een extra cache van Stefanie uit, langs de Buntstraat, de fietsweg naar school voor mij.
Ik sprong fluks de fiets op en reed naar ginder, waar ik, tot mijn gigantische verbazing, een park ontdekte waar ik al jaren gewoon langsfietste en nooit het bestaan van had vermoed. Ja, ik had al dat stukje grasland met struiken gezien, maar aangezien er links en rechts huizen staan, dacht ik dat dit nog onbenutte bouwgrond was of zo. Niet dus: achter die huizen, langs de R4, ligt een heus park! Compleet met weggetjes, brugjes, mountainbikepad, alles erop en eraan. Ik was zeer gecharmeerd en haalde zelfs ook nog een FTF. En nam eigenlijk een hoop foto’s voor mezelf.
Een mooie afsluiter van de vakantie, zowaar.
365 – 31 augustus 2021 – koffietje?
Opgestart…
Eigenlijk was ik al wel wat eerder opnieuw opgestart met school. Theoretisch gezien hebben we twee maanden vakantie, maar praktisch is dat ietsje minder, al hoor je me absoluut niet klagen.
Op 16 augustus had ik al een herexamen afgenomen: de jongeman in kwestie werd een paar dagen later geopereerd en kon zijn examens niet afleggen op de reguliere dagen. En sinds half augustus is ook de website weer actief, ik ben dus alweer eventjes bezig, zij het absoluut niet voltijds, uiteraard.
Vorige week waren er ook al de herdeliberaties, en deze voormiddag was er algemene personeelsvergadering, waarbij we officieel kennis maakten met onze nieuwe adjunct-directeur en een pak info kregen, dan volgde een barbecue, en tegen twee uur waren er klassenraden voor de leerlingen met speciale noden.
Ik heb toen samengezeten met de nodige mensen om mijn dubbele rooster samen te stellen, en ik weet echt niet of ik dit ga volhouden. Ik vrees dat het een beetje te zwaar zal worden, maar bon.
Al was het maar omdat september ook voor de website en communicatie zowat de zwaarste maand is.
Miep.