Geplaatst op

Moestuintje

Begin augustus ben ik met een mini moestuintje begonnen. Omdat je niet echt veel meer kan zaaien op dit moment van het jaar, had ik zes slaplantjes, zes broccoliplantjes en drie rijtjes radijsjes gezaaid.

moestuintje

(foto van 15 augustus)

De sla was geen lang leven beschoren: de duif die in onze boom woont, zag die perfect zitten, ondanks het plastiekzakje dat er hing te wapperen. Meh.

De broccoli deed het wat beter: de kleine plantjes waren stevig aan het groeien, en toen kwamen er slakken. Gisteren ben ik om korrels gegaan en heb ik korrels gestrooid, maar ik vrees dat twee van de zes planten het niet meer zullen halen.

De radijzen daarentegen zijn laaiend enthousiast. De rijtjes stonden zodanig dik dat de plantjes elkaar verstikten, en ik dus meer dan driekwart heb uitgetrokken om de rest plaats te gunnen. Jammer, maar die plantjes zijn zodanig teer dat je ze blijkbaar niet kan verplanten.

Ach, we zien wel. In elk geval ligt mijn uitgeplante munt nog niet dood, ondanks het weer.

Geplaatst op

Zomer

Ik had geen echte plannen vandaag, behalve dan boodschappen doen en dergelijke. Nog een chance, want geef toe, vandaag was _eindelijk_ een zomerdag. En wat doet ne mens op een zomerse zaterdag?

* Ik heb knuffels gewassen, en die waren aan de waslijn op een paar uur droog.
* Bart heeft met de jongens de zandbak schoongemaakt. Die was gewoon, dank zij het prachtige weer van de voorbije maanden, nog niet eens open geweest. En ze hebben in hun blootje in het zand gespeeld, met een kuip water erbij. En een babybadje met warmer water.
* Merel heeft eindelijk buiten kunnen zitten op een dekentje. Ze keek voortdurend naar alle bewegende groene dingen, maar was zelf niet al te zot van het gras.
* We hebben buiten gegeten. Zelfs.
* Ik heb een grote kom fruitsla gemaakt, en die in de ijskast gezet tot die door en door koud was. Man, dat smaakt, zo in de zomer.
* Ik heb in een ligstoel liggen lezen. En ben zelfs naar binnen gegaan omdat het te warm was in de zon. Stel. U. Voor.
* Toen de kinderen in bed zaten, ben ik een fietstochtje gaan maken. Door Evergemse woonwijken, zo’n achttal kilometer.
* Ik ben buiten blijven zitten lezen tot het te donker werd, en ook wat klammig.

Ik zou bijna gedacht hebben dat het zomer was vandaag. Maar één zwaluw maakt toch geen lente? Maakt één zomerdag dan een zomer? Het moet bijna wel.

Geplaatst op

Dansen in het Park

Oorspronkelijk had ik vandaag afgesproken met een koppel vrienden, om dan samen naar Dansen in het Park te gaan. Helaas moesten zij afzeggen, maar ik bleef wel met het idee van dat park rondlopen, en dus gingen de jongens en ik, na uitgebreide boodschappen, een onverwachte lunch met papa erbij, richting Sint- Amandsberg. De rest van het verslag is eigenlijk geschreven voor Gentblogt, en kan je dus hier lezen.

Tegen half zeven waren we weer thuis, maar eigenlijk is dat dus voor herhaling vatbaar. Volgend jaar zijn de jongens alweer wat groter, en kan ik wellicht wél rustig een initiatie meedoen. Iemand kandidaat om mee te gaan? Editie 2012?

Geplaatst op

Kortrijk

Deze morgen moest ik heksen, een donderdagse constante deze vakantie, in Heule bij Kortrijk. De jongens waren mee deze keer, en draaiden een sessie mee in het kamp. Het heksen zelf viel goed mee deze keer, een fijne sfeer en veel vragen. En ontzag op de gezichtjes :-p

Kortrijk, mja… Niet echt een grootstad, en dus ook niet heel veel te zien. We zijn naar de markt gereden, hebben daar gegeten bij de Pizza Hut (ze hebben daar zeer lekkere salades, vandaar), en zijn daarna beginnen rondlopen. Eerst tot aan de toeristische dienst die iets verder uit het centrum ligt, bij het Museum 1302. Voor kinderen is dat gratis, voor leraars ook, en ook al was het lekker weer buiten, we hebben het museum even doorlopen. Er is een kinderzoektocht, maar die is eigenlijk nogal minimaal. Een aanraakmuur, waar ze sporen mogen vastnemen, een helm, een maliënkolder, maar dat kenden de mijne eigenlijk al. Een soortement puzzeltje, een doolhofje op papier, en dan de mogelijkheid om papieren bloemen te knutselen voor prinses Filippina, de dochter van Filips de Schone, wier beelden daar stonden. Niet echt spectaculair, maar de jongens vonden het toch wel fijn, had ik de indruk.

We zijn even gaan spelen op het Plein, langs het water tot aan de Broeltorens gelopen (waar je uitzonderlijk in kon door een kunstproject, nog een chance, want het begon net te gieten) en verder terug tot aan de markt. Daar stond een draaimolen, en omdat ze flink waren geweest, heb ik ticketjes gekocht. En trok Kobe de tros, zodat ik nog een ticketje bij kocht. En trok Wolf de tros, maar toen mochten ze allebei nog eens gratis.

Soit, tegen half vijf zijn we terug naar huis gereden: Kobe begon moe te worden, en eigenlijk was er, behalve winkels, niet veel meer te zien. En daar hebben kinderen doorgaans niet veel boodschap aan.

Geplaatst op

Stoverij, maar dan voor WW

Ik had vroeger al eens mijn recept voor stoverij gepost, en toen ik het onlangs uitrekende qua aantal Propoints van de Weight Watchers, bleek dat enorm goed mee te vallen. En ze is vooral super lekker. Bij deze dus nog eens het recept, maar dan met de nodige PP erbij. Per portie heb je 6 pp.

Hier ten huize wordt er enorm graag stoverij gegeten. Het recept heb ik zowat overal vandaan, maar nee, er zit geen peperkoek met mosterd in, en ook geen bier, daar hou ik niet van. Wat dan wel?

Ingrediënten (voor vier man):

– 480 g mager stoverijvlees (16 pp)
– een doosje gerookte spekblokjes van 100 g (7 pp)
– een grote doos champignons (0 pp)
– een half potje zoetzure zilveruitjes (0 pp)
– 4 eetlepels Balade room 3% (1 pp)
– bindmiddel zoals maïzena (meestal niet nodig)
– twee laurierblaadjes
– kruiden, zoals tijm, rozemarijn, peper en zout, maar doe vooral uw goesting

Werkwijze:

– neem uw snelkookpan (als ge die niet hebt, duurt het stoven een heel pak langer) en bak de spekjes aan. Meestal komt er genoeg vet uit om geen bakboter nodig te hebben.
– kiep de spekjes op een bord, maar zorg dat het vet in de pan blijft. Bak daarin nu op een hoog vuur uw stoofvlees aan, zodat het een bruin kleurtje krijgt. Roer af en toe om, zodat het korstje op de bodem niet aanbakt.
– snij intussen uw gewassen of geborstelde champignons in schijfjes of blokjes. Zodra het vlees aangebakken is (niet: aanbakt!), doet u de spekjes er terug bij, samen met de champignons, de uitgelekte uitjes, de laurier en de rest van de kruiden naar smaak. Giet er een half glaasje water bij, en sluit de pan.
– laat een half uurtje stoven, de snelkookpan op twee en uw vuur op het laagste. Geen idee hoe lang dat zou zijn in een gewone pan…
– laat de druk af, en open uw pan. Vis de laurierblaadjes eruit, roer goed om, schraap het aanbaksel los, en giet er de room bij. Laat opkoken, en doe er dan naar believen bindmiddel bij.

100 g frieten geeft je 8 pp erbij, en je serveert het het best met groene sla met wat lichte vinaigrette (1 pp.)

Geloof me, 15 punten voor een lekkere deftige portie stoverij met frieten, dat valt echt goed mee 🙂 Zeker als je dan wat fruitsla en een yoghurtje genomen hebt als ontbijt (1 pp), zodat je nog maar aan 16 punten zit en er dan nog 13 over hebt voor ’s avonds 🙂

Geplaatst op

Instrument

instrument1

instrument2

Dit instrument heb ik gekocht als student, toen ik het zag liggen in ‘Rommelandtje’ (sic), voor 3000 frank. Dat was veel voor een arm studentje, maar ik vond het zo mooi…

InstrumentInstrument

Ik weet echter aan geen kanten wat het dus precies is. Het vel is echt dierenvel, ik vermoed gemzenleer of zoiets, en de snaar is duidelijk ook dierlijk. Er zijn geen frets, en het lijkt me zelfs moeilijk te bespelen door het houtsnijwerk. Ik vraag me dus zelfs af of het wel een echt instrument is, en niet zomaar een sierstuk.

Iemand enig idee?

Edit: Xavier kon me het antwoord geven: het is een gusle. Nu nog eens op zoek gaan naar zo’n strijkstok.

Geplaatst op

Stoomcentrum Maldegem

Mijn ouders hadden al lang gezegd dat ze met onze kinderen naar het Stoomcentrum wilden. Dit weekend was het dan nog feestweekend, en dus trokken we – oma, opa, Wolf, Kobe, neefje Alexander en ik – naar Maldegem. Die stoomlocomotieven zijn ronduit zalig! Ik had er nog nooit eentje in het echt gezien, maar bij deze is dat dus dubbel en dik goedgemaakt.

stoomcentrum1

En een heerlijk geluid dat die maken!

Eerst zijn we twintig minuutjes met een verschrikkelijk rammelend maar oergezellig smalspoortreintje gaan rijden, zo eentje als er gebruikt wordt in pakweg de Efteling of Plopsaland. De jongens konden het niet laten van lekker onnozel te doen, natuurlijk.

stoomcentrum3

stoomcentrum4

stoomcentrum5

stoomcentrum6

stoomcentrum7

Daarna zijn we met de stoomtrein vanuit Maldegem naar Eeklo gereden, en meteen weer terug. Die oude treinstellen zijn overigens wel de max 🙂

Daarna hebben we grondig de Bebert kunnen bekijken, tot en met de vreselijk zwarte en enorm hete binnenkant, en met deskundige uitleg van de roetzwarte machinist, die die dingen herstelt in zijn vrije tijd.

stoomcentrum2

stoomcentrum8

stoomcentrum9

Daarna zijn we binnen verschillende oude treinen gaan bekijken, een modelbouwtreintje, een interieur van de Orient Express, een oud tramstel, enzoverder. En toen we net op het punt stonden om door te gaan, bleek het smalspoortreintje nog eens te vertrekken, en wilden de jongens per se nog eens mee. En wie zijn wij dan om te weigeren?

Zoals mijn ma lachend opmerkte: we hebben vandaag drie uur op de trein gezeten. Voor de lol :-p

Geplaatst op

Volk over de vloer

Eigenlijk was ik van plan geweest verschillende vrienden van ons met hun kinderen uit te nodigen om te komen barbecuen in de loop van de zomer. Nu, de barbecue is het tuinhuis nog niet uitgeweest, zoals bij velen. Mja.

Ik was dat stilaan beu, dat wachten op goed weer, en heb dus toch maar vrienden uitgenodigd voor taart en broodpizza.

koen1

We hebben ons een kriek gelachen met de Kinect, hebben gekletst, lekker gegeten, en dat was dat.

koen2

Koen3

Fijne dag gehad, meer moet dat niet zijn. Al was een stralende zon, 25 graden en een barbecue nog beter geweest, natuurlijk.

Geplaatst op

’t Boneryck

Door gisteren te schrijven over mijn lunch in ’t Boneryck, viel mijn euro dat ik eerder deze ‘zomer’ een bespreking had geschreven voor Gentblogt, maar dat ik die nog niet hier had gezet. Bij deze dus.

Dit artikel is eerder geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt.

Wondelgem mag dan misschien niet Gents meest hippe deelgemeente zijn, er is wel een aantal goeie dingen te vinden. Een schitterende patisseriebakker bijvoorbeeld, of de enige echte Driekoningenstoet met reuzen en al, of Gents enige openluchtzwembad.

Wat er sinds een paar jaar ook te vinden is, is het Boneryck. Een ietwat bizarre naam voor een restaurant misschien, maar hij heet Derycke, en zij heet Boone, heb ik me laten vertellen.

Mijn man en ik hadden afgesproken om twaalf uur, en de zon was onverwacht toch aan het schijnen, zodat we ons buiten op het terras installeerden. Vrijwel onmiddellijk kwam men ons de kaart brengen, en een klein rechtopstaand kaartje met daarop het lunchmenu. We besloten om allebei dat menu te nemen (15 euro), en enkele ogenblikken later kwam men de bestelling opnemen. Het is duidelijk dat het Boneryck veel klanten over de vloer krijgt van de nabije industriezone, die amper een uur lunchtijd toegemeten krijgen: alles gaat enorm vlot vooruit. Samen met een half litertje lichtbruisend water (3 euro) kwam een bordje op tafel met een mooi viskroketballetje, in een klein beetje pikante saus. Lekker, en onverwacht!

Boneryck[+]

Amper een goeie vijf minuten later werd ons koude voorgerecht al op tafel gezet: Slaatje met kersen uit St-Laurent, paté en Serranoham . Het alternatief was blijkbaar een gazpacho, maar daar zijn we beiden niet zo fan van. Het bordje zag er heel knap uit, zeker voor een lunchmenu dat snel op tafel moet komen, en smaakte ook zeer lekker: een goed doorsmakende paté, rijpe kersen, maar ook kleine toefjes rodebietenmoes, tomaatblokjes, een streepje balsamico, en vooral ook de ham.

Een tiental minuten na het afruimen verscheen ons hoofdgerecht. Pladijsfilet met kruidenkorst, aardappelmousseline en spitskool klonk zeer lekker, maar toch opteerden we beiden voor Parelhoenstick met rösti-aardappelen, boontjes en kersttomaatjes.

Boneryck[+] (Sorry voor de crappy foto, de batterijen van mijn fototoestelletje hadden het begeven).

Ook hier was het zoals het moest zijn: een perfect gebakken parelhoen, niet te droog, met een torentje van röstischijfjes waarin ook spek zat verwerkt, en warme tomaatjes nog steeds aan het steeltje.

Het restaurant is eigenlijk een gewoon huis, waarvan de volledige benedenverdieping omgebouwd is tot restaurant met semi-open keuken. De kleuren zijn chocoladebruin en limoengroen, en de muziek is loungy. De bediening is hartelijk en attent, en vooral, wat belangrijk is, met de glimlach. Het fijne terras waar we zaten, bevindt zich aan de zijkant van het huis, met een flink aantal tafeltjes, mooi verzorgd en in een groene omgeving. Alleen jammer dat je wel voortdurend het voorbijrijdende verkeer van de Zeeschipstraat hoort, maar waar in Gent hoor je het verkeer niet?

Op drie kwartier tijd hadden we gegeten, zonder ook maar een moment het gevoel gehad te hebben opgejaagd te zijn of zo. Het eten was lekker, voldoende, aangenaam voor het oog, en fair qua prijs: we betaalden 33 euro voor ons beiden, het flesje water inbegrepen, en dat is, gezien de huidige marktprijzen, niet teveel. Het zat er overigens ook vol (men kwam ons vragen of we gereserveerd hadden, maar het bleek geen probleem te zijn omdat ze niet op het terras hadden gerekend), en dat is meestal een goed teken.

Het Boneryck
Houtjen 18, 9032 Wondelgem
09/324 75 25
www.boneryck.be
Lunch op woensdag, donderdag, vrijdag en zondag tussen 11.45u en 14.00u
Diner op vrijdag en zaterdag tussen 18.30u en 22.00u

Geplaatst op

Lunch

Heel af en toe gaan Bart en ik samen lunchen. Het moet al passen: hij moet in Gent zijn en tijd hebben, en ik moet toevallig thuis zijn en geen kinderen rond mijn oren hebben. Vandaag lukte dat, en spraken we af in ’t Boneryck, hier vlakbij.

boneryck4

Ik ben er al langer fan van, en als je ziet wat je voor 15 euro op je bord krijgt, mag dat wel:

een hapje van focaccia met pesto van ietske dat ik niet meer weet maar wel lekker was

boneryck1
Carpaccio van courgette met tonato

boneryck2

Thaise kip met mie en koriander

boneryck3

En dat alles met de glimlach geserveerd, en aan een tempo dat je binnen de drie kwartier weer buiten kunt zijn. Knap!