Acta Diurna de muliere ludenti
Voor Gedichtendag geef ik u vandaag een Oudgrieks gedicht, fragment 31 van de onvolprezen dichteres Sappho. Uiteraard geef ik u er ook een vertaling bij, meer dan eentje zelf. Ik heb helaas de naam van de vertalers niet genoteerd, zodat ik u die schuldig moet blijven. EDIT: het tweede is van Paul Claes, mijn favoriet. …
Vandaag is het weer gedichtendag, maar ik had er nog niet echt over nagedacht toen Marleen belde en me prompt een gedicht bracht, een gedicht uit de Poëziekrant van deze maand. Het is een titelloos gedicht, de nr. 2 uit een reeks van 8 door Hoessain Kakayi gekalligrafeerde gedichten, geschreven door Mawlana Mohamed Djalal ad-Din …
Oi! Ik was de gedichtendag van vorige week zowaar vergeten! Schande over mij! Ik had al op voorhand zitten nadenken over welk gedicht ik zou posten, maar zowat al mijn favorieten zijn de vorige jaren al aan bod gekomen. En toen zag ik het Gent Magazine, en daarin een gedicht over mijn stad van Rhea …
Gedichtendag was eigenlijk gisteren, maar bon, toen had ik het over mijn nieuwe bril en had ik er even niet bij stilgestaan. Ik moest eigenlijk ook wel even nadenken: mijn favoriete gedichten zijn de vorige jaren al aan bod gekomen, en het is niet alsof ik veel poëzie lees, als ik eerlijk ben. Ik heb …
Verdomd! Ik had voor gedichtendag vandaag al iets op mijn facebook gezet, met het idee dat ook hier te posten. Dat bleek Herbstdag van Rainer Maria Rilke te zijn, en laat ik dat nu al in 2015 hier gepost hebben, zeg! Ik vind het dan ook een prachtig ingetogen gedicht, maar ik wist dus niet …
Het is intussen een traditie om hier op gedichtendag ook een gedicht te posten, al ben ik dat blijkbaar vorig jaar vergeten. Vandaag dacht ik er maar aan omdat Wolf een opdracht had rond poëzie, en hij dacht dat hij naar de bibliotheek ging moeten om een bloemlezing. Ik heb hem dan maar wat pletsen …
Voor gedichtendag iets heel eenvoudigs vandaag: een haiku, die wij twintig jaar geleden op onze trouwuitnodigingen schreven, en die intussen ook op de muur geschilderd staat in het toilet naast onze kamer. Gewoon, eenvoudigweg mooi. Als er aan ’t leven een kantlijn is, dan schrijven wij daar verzen in.
Omdat Duits zo’n schromelijk onderschatte taal is, krijgt u dit jaar iets van Rainer Maria Rilke. Lees het voor uzelf voor, en geniet van de klanken. Serieus, Duits is niet altijd blaffend. En het doet me ook sterk denken aan wat ik een aantal jaar geleden postte van Horatius. Herbsttag Herr, es ist Zeit. …