Geplaatst op

Speelplezier

Deze voormiddag ging ik dus Merel ophalen bij Marie-Julie, en die kwam heel liefjes vragen of ik alsjeblief nog een koffietje wilde drinken met mama, zodat Merel nog een klein beetje langer kon blijven… Goh, ja zeker? ^^

Enfin, thuis had Bart dan gekookt, was het na de middag even rustig, en tegen vier uur ging Merel naar de scouts: de Driekoningenstoet hier in Wondelgem. Wolf zag het niet zitten met zijn rug, en Kobe, tsja, had geen goesting, want hij wilde slijm maken met zijn broer.

Maar vooral: na de scouts kwamen Lieze en Janne mee om te blijven slapen! Lieze is het beste vriendinnetje van Merel, en Janne is haar vierjarig zusje. We hadden allemaal een beetje gevreesd dat Janne nogal verlegen ging zijn, en zou beginnen huilen, maar nee hoor: grote zus was mee, Kobe is een van haar speelmaatjes op school, en Merel kent ze ook natuurlijk.

De drie meisjes hebben hier nog zitten spelen, flink gegeten, en Wolf is met hen naar boven gegaan rond acht uur, wat resulteerde in een onaards gebrul, gegiechel, gegibber, gejoel en gegil. Ik ben ze daarna nog netjes gaan instoppen met verhaaltjes en knuffels, want ze sliepen alle drie samen in Wolfs grote bed. Ik vind dat zo super van mijn tiener, dat hij zijn kamer en bed wil afstaan en zelf dan maar in Merels bed gaat slapen. En ’t is niet dat we moeten aandringen, hij biedt dat zelf aan.

Erg lang hebben ze niet meer liggen babbelen, maar Merel was dan ook erg moe van gisterenavond bij Marie-Julie, toen het vlot elf uur was geworden…

Maar ze heeft er blijkbaar intens van genoten!

IMG_3682

Geplaatst op

Een dag van geocaches tussendoor

Om half elf moesten Wolf en ik in Gentbrugge staan, voor een sessie acupunctuur bij nonkel Jan. Ik gooide Wolf af en reed meteen een eindje terug naar de Fordgarage, want mijn rechter dimlicht had al een tijdje geleden de geest gegeven.

IMG_1339

Een half uurtje later reed ik gezwind een klein eindje verder naar Melle om daar een cacheke op te pikken, en toen wilde ik het toch eens proberen bij De Porre, ook al staat die al een tijdje als onvindbaar. Inderdaad, ik heb hem ook niet gevonden, maar heb wel een prachtig wijkparkje ontdekt. Knap, en meteen was mijn cachetocht toch geslaagd, vond ik. Ik geocache namelijk vooral omdat ik nieuwe plekjes wil ontdekken al wandelend.

Ik haalde Wolf op, en hoorde dat hij ook een deeltje cupping had gekregen. Euh, het zal wel, zeker?

IMG_1346

We reden binnendoor – langs een cache, uiteraard – terug naar de ring, vervingen een kleddernatte eigen cache, en reden toen naar huis. Daar had Kobe intussen op mijn vraag al rijst gekookt, zodat ik enkel nog de zelfgemaakte vol au vent moest opwarmen, en we quasi onmiddellijk konden eten. Win!

Tegen drie uur haalde ik mezelf weer uit de zetel, en bracht Merel naar Zomergem. Ha ja, Bart en ik wilden ’s avonds naar The Last Jedi met de jongens, maar da’s niks voor Merel, en dus mocht zij een namiddagje en vooral ook nachtje bij Marie-Julie gaan spelen en slapen. Ik zette haar af, bleef eerst nog gezellig koffie drinken en kletsen met Delphine, en haastte me toen nog nog even naar de oude jongensspeelplaats achter de Messink voor een wel zeer verzopen en dus onlogbare cache.

IMG_1347

Soit, ik reed door naar Mispelare omdat ik deze keer wél een magneet aan een lange koord meehad, logde een cache, en vervolgde mijn weg naar de Westbekesluis. Intussen begon het te schemeren, maar ik vond toch nog probleemloos de bonuscache van een reeds in maart gelopen cacheronde, met de mooie Foto van de Dag tot gevolg.

Het was donker tegen dat ik thuis was: net op tijd om nog even te gaan liggen, te eten, en dan naar de film te vertrekken. Hoe de film was? Goh, Star Wars he, met vele reminiscenties aan de oude films, een cliché verhaaltje, spectaculaire CGI en VFX, en schattige beestjes.

En de rug, die hield het zowaar uit…

Voorwaar een fijne dag, jawel!

Geplaatst op

Slijm

Dat er tegenwoordig links en rechts al eens slijm werd gemaakt, dat wist ik, maar dat het zo’n rage was? Dat had ik in de verste verte niet durven denken, nee.
Mocht u niet weten wat ik bedoel met slijm: dat is het spul dat je vroeger kon kopen in de winkel in een potteke, lekker groen van kleur: een taai, rekbaar goedje op basis van lijm dat echt aanvoelt als, ja, slijm.

Tegenwoordig word je dus verondersteld dat zelf te maken, in alle vormen en kleuren en texturen. Alleen… Vind maar eens de juiste lijm zeg! Kobe had een slijmboek gekregen van tante Delphine voor kerstdag, en ik was dus vorige week al op zoek gegaan naar knutsellijm. Vergeet dat dus maar: Action, Wibra, Zeeman, Dreamland, Colruyt, Delhaize, Carrefour, zelfs Atita: niks meer! In de Atita wist men me te vertellen dat ze de vraag aan geen kanten konden bijhouden: de lijmproducenten hadden hun productie verhoogd met 40%, maar dat was nog niet de helft van de vraag. Juist ja.

Ik had dan maar houtlijm meegebracht met dezelfde bestanddelen, maar dat bleek toch niet te werken. Ik had ook al op Facebook gevraagd of iemand nog ergens lijm wist staan, maar helaas.

En toen kreeg ik dinsdagavond een berichtje van Renzo: dat er blijkbaar massa’s lijm was binnengekomen in de Action. Zijn dochter Elena is intussen een zelfverklaard slijmexpert, en volgens haar is die lijm de beste, samen met lenzenvloeistof uit het Kruidvat (maar Action mag ook). Woensdagvoormiddag lukte het niet meer om er nog om te gaan, maar in de namiddag vonden we fluks nog een half schab lijm (van de 7 dozen die er de avond voordien stonden). Enfin, nieuwe lenzenvloeistof gekocht, en eenmaal thuis moest er blijkbaar onmiddellijk geëxperimenteerd worden. En jawel, Elena’s tips bleken goud waard!

Maar intussen hadden we al een lijmworkshop bij Elena thuis afgesproken. Ik bracht eerst Wolf naar Arwen – alweer – en bracht daarna Kobe en Merel naar Elena, die al zat te popelen. Blijkbaar had de mama verwacht dat ik ook ging blijven om te slijmen, maar dat zag ik écht niet zitten.

In de plaats daarvan ben ik eerst nog even gaan zoeken naar een cache vlakbij – tevergeefs – en heb ik braafjes in de zetel gelegen.

En dat slijm? Daar zijn ze echt wildenthousiast over: verschillende kleuren, texturen, met glitters of zonder glitters… Slijmballen!

 

Geplaatst op

Nieuwjaar

Nieuwjaarsdag begon, zoals altijd, zeer gezapig. Tot ik me, in slaapkleed bij het ontbijt, realiseerde dat ik van plan was om naar de Geocache Nieuwjaarsevent te gaan op de Kouter! Om elf uur… En het was kwart over tien, ik moest nog douchen, aankleden en naar ginder rijden. Tsja… Ik was er tegen twaalf uur, miste net de speech, maar zag dat er wel een goed gevulde kiosk was. Het was mijn allereerste eventcache, en het was eigenlijk wel leuk om al die andere cachers te zien. Velen van hen kwamen van een behoorlijk eind ver, en in de parkeergarage stond het vol met geocache auto’s. Wat is dat dan? Wel, bij het geocachen zoek je niet alleen verstopte locatiecaches, er zijn ook trackables: kleine voorwerpen die van cache tot cache reizen, en die je kan “spotten” door de code in te geven. Sommige trackables kan je niet meenemen, enkel spotten, zoals auto’s dus :-p Dan staat er in ’t groot achteraan een geocacheteken met een code.

IMG_1312

Tegen kwart na één was ik weer thuis, had Bart gekookt, en luierden we allemaal samen gezellig wat.

Tegen zes uur stonden we dan in Zomergem, net zoals vorig jaar: wij zorgden voor (simpele) hapjes, Jeroen had de drank meegebracht, en Roeland zorgde voor brood, kaas en hesp voor croques uit het vuistje.

De ene was al wat frisser dan de andere, maar de grootste uitgaander was blijkbaar… ons pa! Zijn gezelschap van vorige jaren had verstek laten gaan, en dus had hij zelf maar iemand uitgenodigd, van wie hij wist dat ze ook alleen zat. Hij had voor hapjes gezorgd, Sint-Jacobsschelpen in de oven als voorgerecht, en dan had hij zowaar zelf konijn klaargemaakt! In de snelkoker, met een lekker sausje, witloof en gebakken patatjes. Zij had dan het dessert meegebracht, en blijkbaar was het half vier geworden. Wie had dat ooit gedacht van ons pa? Zelf uitnodigen, koken, opruimen, het huis gezellig… Ik in elk geval niet, en ik denk dat ons ma ook haar ogen niet zou kunnen geloven… Enfin, hij kan er maar deugd van gehad hebben ^^

Wij waren allemaal net op ’t zelfde moment toegekomen, en het was dus meteen bakske vol.

IMG_3632

En uiteraard waren er nieuwjaarsbrieven…

En toen waren er warme hapjes, en croques, en bijzonder gemoedelijk gebabbel. Eigenlijk nog nooit zo goed overeengekomen met mijn broers dan sinds ons ma dood is. Iets dat ons verbindt, zeker?

Op u, ma. Ge zoudt ervan genoten hebben, van al uw volk.

 

Geplaatst op

Vriendinnen onder elkaar

Toen we in december kort gaan ontbijten waren, hadden Gwen en ik meteen een dag in de vakantie uitgeblokt: ik zou naar haar komen. Deze morgen rond een uur of negen belde ik dus: hoe ze het precies zag? Ha ja, want afgesproken bij ons is afgesproken, en de details zijn voor later. Ze had ons voorzien tegen een uur of elf, met een harirasoep, en Erik ging verse moussaka maken. Ik liet Bart weten dat ook hij tegen half een mocht langskomen, en eigenlijk werd het ferm gezellig. Alleen voor de jongens viel het wat tegen: Wolf heeft de indruk dat Ernest hem wat vermeed: hij deed in elk geval niet bijzonder sociaal. Elly en Kobe, da’s sowieso wat lastiger, maar Merel en Lena-Mare speelden prachtig samen.

IMG_1324

En Gwen en ik, wij tetterden erop los, terwijl we samen de soep maakten, en Erik over zijn moussaka gebogen stond.

Na het eten maakten we nog een wandeling – het begon toch wel net te regenen zeker! -naar het Campo Santo om een korte multicache op te pikken, maar de eindlocatie was onbereikbaar wegens werken. Tsja… We hadden er sowieso al eentje opgepikt in Oostakker in het passeren, geen nood.

En toen, toen was er chocoladefontein ^^

IMG_1332

Ik had in elk geval een zeer fijne namiddag, en meer moet dat niet zijn.