Onverwacht fantastische dag in Puyenbroeck

Wolf had een tijd geleden fietsexamen op school, onder toezicht van de politie. Blijkbaar was hij daar de beste van de klas, en mocht hij naar de finale vandaag in Puyenbroeck. Ik had hem dus ingeschreven, maar ik vond dat ze wel heel erg weinig info hadden gegeven. We wisten enkel dat we er om negen uur moesten zijn, en dat het tot half twaalf ging duren, zijn praktische en theoretische test.

Bon, ik daar met de drie kinderen naartoe, met het idee om met de andere twee wat rond te lopen en te spelen. Bleek er bij aankomst vanalles te doen te zijn: we kregen elk een dagkaart voor Puyenbroeck, met daarin – normaal voor negen euro per persoon – een zwembadbeurt, ticket voor het treintje (hele dag), de minigolf, de fietsenverhuur, de roeivijver, petanque of krulbol en (in juli en augustus) het verkeerspark. Môh. Daarnaast had de politie zelf verschillende standen opgezet, was er om vijf uur een demonstratie van acrobatisch fietsen, en om half zes de prijsuitreiking. Wij vielen uit de lucht, en toen ik de organisatie erop aansprak, bleek dat de brief die wij gekregen hadden, eigenlijk nog een achterkant had moeten hebben, met alle uitleg. Juist ja.

We bleven even kijken naar Wolfs praktische proef, en terwijl hij daarna theoretisch examen aflegde, gingen wij drietjes op het treintje, het hele park door. Man, dat is daar groot!

Ik liet beide “kleintjes” nog even op de speeltuin, en daarna pikten we Wolf op, die meteen ook nog even op het klimrek wilde. En toen zat er niks anders op dan naar huis te rijden, daar te eten, het zwemgerief te pakken, en terug te rijden. Nog een chance dat we niet de andere kant van de provincie wonen, maar het is toch wel een klein half uur rijden. Maar bon, we hebben ons schitterend geamuseerd in het zwembad, stelden vast dat het toch nog net te koud was voor het buitenzwembad, haastten ons bij het afdrogen, speelden een half spelletje minigolf, huurden dan fietsen omdat mijn voet echt wel pijn begon te doen en het toch wel een eindje was naar het evenementeneiland, en waren net op tijd voor de prijsuitreiking.

Kobe pikte het prijzenpakket van Lucas op (die wist ook van niks en zat inmiddels op een familiefeest), Wolf was 47ste op 122, en wij zagen dat het inmiddels prachtig weer was, en dat we nog drie kwartier de fietsen hadden. En dus maakten we nog een prachtig fietstochtje over een stukje van het domein, met elk een aangepaste fiets en voor Merel een aanhangfiets aan de mijne.

Merel was dan ook compleet uitgeteld op het einde.

Maar wat hebben we hieruit geleerd? Dat, als er nog eens een mooie dag komt deze zomer en we verder niks te doen hebben, dat we ’s morgens al gaan vertrekken, vier van die dagkaarten gaan kopen, en onze picknick meenemen. En dat we er een ganse, prachtige dag van zullen maken, met een roeitochtje en een volledig spelletje minigolf erbij. Zeker weten.

Een stevig gevulde dag

Deze morgen was ik al paraat op school iets over half negen: klassenraden van zes en vijf. Tussendoor probeerde ik nog wat examens van de vierdes te verbeteren, die deadline ligt pas op zondagmiddag.

Enfin, stevig gedelibereerd, alle prijzen vastgelegd voor de proclamatie (en er stevig in gesnoeid), een broodje gegeten, verder gedelibereerd, en tegen vijf uur klaar om even naar de voetbal van de leraars tegen de zesdes te gaan kijken. Ik wilde echter nog wel even langs huis, want de kinderen waren intussen thuis, en vanavond ben ik er ook al niet… Tot mijn grote verbazing was het intussen buiten schitterend weer geworden, en ik ben heel even blijven hangen, en heb mijn fototoestel in de handen van een leerlinge gestoken. De match van de mannen heb ik daarentegen wel nog volledig gezien.

Het verslag, met de foto’s, vindt u zoals altijd op de website van de school, ik ga het geen twee keer schrijven :-p

Na de voetbal reed ik netjes terug naar school met een auto vol leerlingen, want -alweer een traditie- het was tijd voor de zowat enige barbecue op een jaar voor mij: die van de zesdes. Het was andermaal een zeer fijne, gezellige bedoening, vooral ook dankzij het weer waardoor we in de binnentuin zaten.

Verslag staat hier.

En toen… Toen heb ik me laten overhalen voor de start van een tweede traditie, na vorig jaar: de ‘I love Summer’ in jeugdhuis ’t Choseken. Toen was het na de proclamatie, nu dus na de barbecue. Omdat alle toenmalige vijfdes me toen gezien hebben, vonden ze dat ik nu ook moest komen. Ik heb dan maar Dawn opgebeld, omdat ik vreesde dat ik daar alleen ging staan, en die lag tam te wezen in haar zetel, maar zag het wel zitten als ik haar ophaalde. Enfin, ik dus op de fuif, en ik heb me andermaal echt goed geamuseerd, vooral dan met de leerlingen van vorig jaar die me toen hadden meegesleept. Het was nota bene drie uur tegen dat ik in mijn bed lag. Dansen zat er deze keer niet in wegens een nog steeds behoorlijk pijnlijke voet, maar dat mocht de pret niet drukken.

Soms slaagt ne mens er nog onverwacht in zich jong te voelen op zijn 44ste…

Garageperikelen

Het verbeteren geraakte vandaag weer geen meter vooruit: ik ben afgeleid door elke hond met een hoedje op.

Enfin, tegen de namiddag moest ik met de auto in de garage zijn: onderhoud voor keuring, en eindelijk die afgebroken spiegel eens laten repareren. En ginder valt er niet veel te doen behalve dan verbeteren, dus ik had mijn werk mee. En nee, ik ging NIET een fiets vragen om intussen in ’t stad te gaan.

Dat het leven aan de durvers is, werd nog maar eens bewezen. Het was – eindelijk – stralend weer, en ik zat binnen in een neonverlichte garage te koekeloeren, tussen de geur van nieuwe auto en slechte koffie. Ik ben dus maar gaan vragen of er niet toevallig een plekje was waar ik buiten kon zitten, bijvoorbeeld waar het personeel ’s middags zit. De dame aan de balie schudde haar hoofd: “Nee, jammer genoeg niet”.

Twee minuten later – ik ben net geïnstalleerd met rode pen, examens en slechte koffie – komt er een van de mannen op me toegelopen: waar ik wilde zitten? Hij ging dan wel het tafeltje buiten zetten. Ik schoot in de lach, maar accepteerde dankbaar, en dus werd er voor mij buiten op de parking – oergezellig, maar gelukkig dus wel buiten – een tafeltje gezet, met stoel en alles erop en eraan. Ik heb er zitten bakken, dat ook. Maar ik heb er ook de nieuwste versie van de Mustang zien leveren, en man, wat een pracht van een auto!

IMG_1796

Het verdict van de garage was helaas minder rooskleurig: koplamp vervangen, de nodige filters vervangen, spiegel vervangen, de voorbanden vervangen, helaas ook de uitlaat vervangen… Ze hadden niet alle stukken binnen en ik moet volgende week nog terugkomen, maar het zal vooral een dure lol worden: wellicht rond de 1300 euro. Slik. Nog een chance dat ik op ’t gemak buiten zat vandaag…

Belgian Girl Geeks: gamestorming

Eindelijk nog eens een girl geek evenement in de buurt! Want, ik geef het toe: het onderwerp mag nog zo interessant zijn, ik rij niet even heen en weer naar Genk of Hasselt. Maar Deinze, dat zag ik wel zitten, en dus reed ik fluks naar de prachtige locatie van Point Virgule in een industrieterrein alginds. Point Virgule, dat is een merk van upscale kookgerief, vooral veel in blank hout en bamboe. Ik kende het merk al, omdat ik in 2009 een bakvorm van hen opgestuurd had gekregen, en daar immens tevreden over was.

Ik was dus wel al enigszins nieuwsgierig naar hen, maar vooral eigenlijk naar wat Annelies De Meyere (@endimi) en haar companen van Co-Learning te vertellen hadden. Annelies ken ik al jaren, en reken ik tot mijn verre vriendinnen of betere kennissen. Ik was eigenlijk wel al curieus naar wat ze precies deed, sinds ze haar vorige job opgezegd heeft en zelfstandige is geworden. En dat blijkt dus onder andere Innovation Games® en Gamestorming technieken te zijn. We hebben een aantal van deze technieken in groepjes uitgeprobeerd, concreet toegepast op het merk van Point Virgule, zodat ook zij er iets aan hadden: “How to improve customer acquisition and retention through digital channels?”. Ik moet toegeven: ik heb er echt wel iets uit geleerd, en ik zou het vooral willen aanraden aan de verschillende directies uit de scholengroep, want het leert je echt wel beter en vooral gerichter vergaderen en brainstormen. Annelies heeft het samengevat hier op het BEGG blog.

Maar beginnen deden we met een stevige portie raw food, iets wat ik compleet over het hoofd gezien had, waardoor ik thuis al de nodige boterhammen naar binnen had gespeeld. De wraps heb ik dus links laten liggen, maar van de lichtjes fantastische salade – ook voor het oog – ben ik zelfs nog gaan bijhalen. Serieus, maat, die Julie kan er echt wel wat van, en op voorhand leek het idee van raw food me nochtans niks.

En toen moest de taart nog komen: veganistisch, glutenvrij, suikervrij, en desondanks jammer dat er geen tweede stuk kwam!

IMG_1792

Met heel veel dank aan organisator Kel, en ook aan de leveranciers van de goodie bag:

IMG_5162

Vooral de snijplank van Point Virgule is een voltreffer ^^.

Taartdag

De traditie van de taartdag is ook dit jaar in ere gebleven, zo blijkt. Ik geef het toe: het is niet elke week gelukt, en ik had er eigenlijk zelf ook niks mee te maken, maar ik vond het wel fijn, zowel in de zesdes als in de vijfdes. Het heeft toch wel iets…

Ik ben ook vaak vergeten een fotootje te nemen, maar bij deze krijgt u ze alsnog. De laatste ‘samenvatting’ was van vorig semester, u krijgt nog de baksels van dit semester van me.