Geplaatst op

Uitvaart 2016 (100-dagen)

Oef, hij zit er ook weer op, die Uitvaart. En ik moet het toegeven: hij was best geslaagd!

Ik heb er gisterenavond nog tot acht uur gezeten, bij de leerlingen, en ook deze morgen was er generale repetitie. Daar heb ik een stuk van gezien, maar ben halverwege weg gegaan, want blijkbaar ging ik erin voorkomen. En wat ik had gezien, was gestructureerd en in orde, en dan ging de rest ook wel zo zijn.

Enfin, daar heb ik toch het grootste deel van de ochtend aan gespendeerd, ben me dan thuis gaan omkleden in chiquere kleren – het thema was galabal – en dan was er natuurlijk de show. Daar kan u foto’s van bekijken en een verslagje van lezen op de schoolwebsite. En ook dit jaar werd er zonder morren, met man en macht gewerkt om alles zo snel mogelijk proper te krijgen, en was alles netjes weg tegen vier uur. Chance voor mij, want ik wilde voor vier uur op de lagere school zijn, want daar organiseerden de zesdes hun koffiestop voor Broederlijk Delen. Dat had ervoor gezorgd dat ik gisterenavond om half negen Wolf nog instructies stond te geven hoe hij twee cakes met chocoladestukjes moest maken. Ha ja, want ik was niet eerder thuis. Toen ik opperde dat hij het toch ook aan Bart had kunnen vragen, keek hij me stomverbaasd aan. Zo ver had hij gewoon nog niet gedacht, want dat soort dingen komt altijd bij mij terecht. En nochtans is Bart de kok hier in huis…

Enfin, geslaagde Uitvaart, geslaagde koffiestop, net op tijd bij de kinesist om half vijf, en tegen zessen netjes met picknick in de rugby. En dan eindelijk tijd om eventjes adem te halen.

Geplaatst op

GPS-tocht doorheen Gent

Al jaren organiseer ik samen met een aantal collega’s een projectweek voor school. Al voor de vijfde keer is dat een fotoproject voor de vijfdes, maar met een wijziging op maandag. In de voormiddag is er nog steeds de workshop met professionele fotografen, zodat ze leren omgaan met een fototoestel, en vooral leren kijken.

In de namiddag kregen ze tot hiertoe een plein toegewezen, waarop ze dan een aantal opdrachten moesten uitvoeren, zoals portretten. Maar uit de feedback bleek dat ze dat te lang vonden, anderhalf uur op hetzelfde plein. En eerlijk gezegd, ik begreep ze wel.

Dit jaar had ik dus het plan opgevat om eindelijk eens iets te doen met de GPS-toestelletjes van school, en werkte op papier een tocht uit van net geen vijf kilometer langs Gentse wateren, met zes controleposten/foto-opdrachten. Alleen moest ik wel nog de coördinaten van de verschillende controleposten gaan bepalen. Deze voormiddag was het prachtig weer, ideaal dus voor een fietstochtje langs de route.

Alleen… mijn fiets was nog binnen voor reparatie, maar ging deze voormiddag klaar zijn. Ik bracht eerst de kinderen naar school, en reed daarna met Barts auto naar de garage voor een reparatie. Daar kreeg ik net dezelfde wagen ter vervanging, en reed meteen naar de fietsenmaker, om 9.15 uur. Alleen ging die pas open om 9.30 uur. Terug naar huis dus, en nog wat papierwerk. Tegen tien over tien reed ik opnieuw richting fietsenmaker, met het idee om dan direct richting stad te rijden, zodat ik nog wel wat speling had qua tijd. Hmpf. De fietsenmaker hing net mijn fiets in de haken, hij moest er nog aan beginnen. Ik heb op die mens zijn vingers staan kijken – en wel wat bijgeleerd ook, over het uitlijnen van spaken bijvoorbeeld – en kon pas om tien over elf vertrekken. Oef! Want ik moest wel degelijk in de namiddag lesgeven.

Ik heb me dus gerept van punt naar punt, heb overal de coördinaten berekend en genoteerd, en snel wat foto’s genomen, snapshots eigenlijk, om de fotografen een idee van de locaties te geven. Sommige foto’s zijn echt goed gelukt, andere zijn inderdaad schots en scheef. Maar bon, u krijgt er hier toch wel een paar, want het was eigenlijk echt een mooie dag.

En die les? Ik was net op tijd, en had ook nog snelsnel kunnen eten.

Missie geslaagd! En nu die 12 tochten langs het parcours uitwerken…

Geplaatst op

Onze eerste eigen geocache

Het was eigenlijk maar een kwestie van tijd, voor we onze eerste eigen geocache zouden aanmaken. Wolf had het logrolletje al maanden geleden gemaakt, we wisten ook al waar we hem wilden verstoppen, maar ik geef het toe, het was er gewoon nog niet van gekomen.

Vandaag zag ik dat om een of andere reden wél zin in.

Ik had een stevig potje van ontschminkdoekjes, we printten een officieel geocacheblaadje af, en terwijl Kobe naar de muziekles was, wandelden Wolf, Merel en ik naar een parkje hier wat verderop, helemaal verscholen in een hoekje. Ik ben er zeker van dat 90% van de inwoners van Wondelgem niet eens weet dat het bestaat.

IMG_1611

Met mijn telefoon en met een GPS-toestelletje van school bepaalden we de coördinaten van een mooi plekje, staken het ding weg, en dienden het voorstel van cache in op www.geocaching.com. Er staat dat het wel een aantal dagen kan duren vooraleer het goedgekeurd wordt, maar kijk, een paar uur later stond de cache al online, en jawel, nog een paar uur later waren al een paar cachers er bovenop gesprongen. Ha ja, het is een prestatie om de eerste te zijn bij een nieuwe cache!

Ik geef toe, ik was eigenlijk wel trots, ja. Zeker toen we van een van de cachers een favorietpunt kregen omdat de coördinaten echt tot op de meter juist waren, en dat voor een allereerste cache.

Wolf en ik zijn van plan er wel nog een pak meer weg te steken. Zo willen we een multi maken (= een met meerdere coördinaatpunten, en dan op het einde de stash) in de Lange Velden, want ook dat park is behoorlijk onbekend. Misschien wel een leuk projectje voor de Paasvakantie?

Geplaatst op

Uitvaart (aka. 100 dagen)

Da’s nog zo een van die dingen waarmee ik bezig ben: de uitvaartshow van onze zesdes. Toegegeven, ze plannen het voor het grootste deel alleen, en bij de meeste vergaderingen wílde ik zelfs niet aanwezig zijn om de verrassing niet te bederven, maar toch: het is iets waar ik regelmatig de dinsdagmiddag bij aanwezig was, en waarmee ik nu nogal volop in mijn kop zit, tussen al de rest door.

Zal het oké zijn? Zal Stad Gent het bestelde podium leveren? Is de muziek en de installatie oké? Gaan ze niet over de schreef in de proefjes met vijfdes en leraars? Enfin, gewoon organisatorische beslommeringen, de inhoud trek ik me niet aan. Maar toch: als die niet in orde is, zal ik degene zijn die de vragen zal krijgen van de collega’s.

Vorig jaar zijn we daar een dure farce mee tegengekomen: de vrijdagavond hadden de leerlingen het podium, zijnde de platen en de steunen, netjes buiten gestapeld. Toen Stad Gent die op maandag kwam ophalen, bleken er tien platen verdwenen. Foetsie. 1000 euro meteen ook foetsie.

Deze keer gingen we geen risico nemen, en was er gepland dat de platen woensdag geleverd werden, in de namiddag tot podium opgebouwd, op vrijdag afgebroken en in de gang gestapeld, en op maandag buitengelegd en opgehaald. En toen bleken er plots gisteren al podiumplaten op de speelplaats te liggen, terwijl de zaal pas vrijkomt op woensdagnamiddag. Bon, er is deze keer niks gepikt, en we hebben ze vandaag binnengelegd, want gisteren waren al de leerlingen al weg.

Soit, het zal toch ook weer een pak van mijn hart zijn als de Uitvaart voorbij is.

Geplaatst op

Werk. Te. Veel. Werk.

Ik heb het zelden zo druk gehad als de voorbije weken, en deze week zal niet zoveel beter zijn, denk ik.

Op school zitten we met een herneming van de doorlichting, waardoor er nog stapels papier en documenten in orde gebracht moeten worden. Extra vergaderingen galore.

Daarnaast is er een nieuwe directie, waardoor er eindelijk ook een nieuwe wind waait, en er na twintig jaar stagnatie eindelijk ook veranderingen komen. Maar elke verandering brengt uiteraard een hoop werk met zich mee.

Vorig jaar heb ik op den bots zowel de website als de infobrochure veranderd, gewoon omdat het zo eigenlijk gewoon echt zo niet verder kon. Die website, dat doe ik echt wel graag, maar daar kruipt gigantisch veel extra tijd in, vrijwilligerswerk dus. Die infobrochure, daarvan dacht ik in al mijn naïviteit dat dat één keer een groot werk was, en daarna gewoon bijwerken. Helaas, we hebben een enorme vernieuwing in onze eerste graad doorgevoerd, en dus ging die brochure plots van 12 naar 16 pagina’s. En wie mocht die schrijven? Juist ja.

In het begin van het jaar moesten we ons trouwens allemaal opgeven voor een werkgroep. Het leek me, gezien de website, de facebookpagina en de brochure, maar bijzonder logisch dat ik in de werkgroep externe communicatie ging zitten. En daar bleek dan ook nog alle recrutering onder te vallen, inclusief infoavond en openschooldag. Ook die recrutering was aan een nieuw kleedje toe, en de infoavond moest dringend hervormd worden. Ik ben toen plots met een idee op de proppen gekomen, heb dat op papier uitgewerkt, maar doordat alles plots samenkwam, kon ik niet meer volgen. Echt serieus, ik zit er ver door, ik geef dat eerlijk toe. Gelukkig heb ik een schat van een collega die ook in de werkgroep zit, die alles gewoon zonder boe of ba heeft overgenomen en eigenlijk gans die infoavond op poten heeft gezet. Toen ik zijn eerste mail daarover zag binnenkomen met een werkverdeling, viel er echt een gans pak van mijn schouders. Die infoavond was vorige week, en het was dik in orde ook. Oef. Veel volk trouwens.

Maar er moest uiteraard ook reclame gemaakt worden voor die infoavond, en aangezien we door de privacywetgeving geen adressen meer kunnen krijgen, moest er geflyerd worden. Waarvoor er flyers moesten ontworpen worden, besteld en afgehaald.

Ik ben absoluut geen grafica, maar ik vind dat mijn flyer best wel goed gelukt is. Op het einde heeft onze in-huis-grafica, aka. lerares techniek, er nog even haar oog over laten gaan, hoewel ze eigenlijk ziek was, en hier en daar nog wat kleine verbeteringen aangebracht. 20 op 20 cm, op stevig papier, en bijzonder betaalbaar.

Flyer voorkant jpg

Flyer achterkant

Enfin, massa’s vergaderingen om alles goed te krijgen, vooral dan de inhoud van de brochure – een paar posts geleden heb ik die hier gezet – maar ik ben wel tevreden met het resultaat. Vorige week was er dan op donderdag de infoavond, op vrijdag de quiz, en deze week zijn er elke dag klassenraden, en volgende week nog het oudercontact. Tussendoor moet ik nog de GPS-tocht doorheen Gent voor het fotoproject van de vijfdes uitwerken. Die start op 21 maart, zoveel tijd is er nu ook weer niet meer. Wanneer ik dan de rest van mijn werk ga doen, laat staan mijn huishouden, daar heb ik geen idee van. Ik vermoed dat ik geen enkele avond voor achten zal thuis zijn.

Maar bon, er is licht aan het eind van de tunnel. Alleen ben ik misschien wel te moe om dat nog te halen :-p