Brandoefening

Ja, de brandoefening van vandaag op school was min of meer aangekondigd. Als in: ergens deze week, dit is het evacuatieplan, dit zijn de richtlijnen. Die ik – ik geef het toe – cursorisch heb gelezen. Tot midden in de les vandaag het alarm afging. Het duurde even tot het tot me doordrong dat het een oefening was, om eerlijk te zijn. Mijn 26 zesdes vonden het bijzonder amusant, en gingen eigenlijk zeer gedisciplineerd naar buiten, gingen staan waar ik hen vroeg te staan, stonden zelfs netjes in twee rijen tot ze geteld waren, en ik ons als present ging aanmelden. En toen bleek ik in al het gedoe compleet vergeten mijn fluohesje aan te trekken. Het ligt nochtans netjes in de schuif vooraan, ik had het maar te pakken.

Maar blijkbaar waren alle 700 mensen op minder dan drie minuten buiten en aangemeld. Ik vind dat eigenlijk niet slecht. Alleen moesten we nog van de speelplaats langs de straat en het wandel/fietspad naar de grote parking achteraan wandelen, omdat we bij geval van echte brand in de weg zouden staan van de brandweerwagens. Op zich niet erg, ware het niet dat ik die morgen getwijfeld had wat ik aan mijn voeten ging doen, en toch maar gekozen had voor de mooie zwarte, maar behoorlijk hoge en eigenlijk niet zo heel comfortabele sandalen. Zeven uur les na elkaar, het is niet dat ne mens dan afstanden doet, nietwaar.

Juist ja.

Maar ik weet nu intussen toch mijn fluohesje liggen, en ik zal het de volgende keer niet vergeten!

Een nieuwe reeks zenoefeningen

Het nieuwe schooljaar is weer gestart, de rugby dus ook, en voor Merel en mij dus ook de picknicks aan de Blaarmeersen.

Vorige week hebben we het wijselijk overgeslagen: Merel was doodop, en na de trainingen zit ze pas na achten in bed, terwijl haar standaard bedtijd half acht is. Bart was op tijd thuis woensdag, en vrijdag konden de jongens mee met iemand anders. Oef.

Maar vandaag was het prachtig weer, en Merel is intussen ook alweer een beetje gewend aan het schoolritme, en dus gingen we picknicken.

We liepen wel eerst mee tot aan het veld, en daardoor waren we een beetje uit ons gewone doen, maar bon, we zijn evengoed geëindigd op de pier, om daar in het zonnetje heerlijk onze boterhammetjes binnen te spelen, en intussen te kijken naar de zwemmers die de pier als startpunt gebruiken. En dan hebben we het niet over gewone zwemmers, maar triatleten die in pak komen trainen in open water. Mooi om zien, eigenlijk.

We waren in het terugkeren zowaar helemaal zen. Missie geslaagd!

Dinsdagmiddagen

Mijn lesrooster in september is op zijn minst speciaal te noemen: op maandag en dinsdag telkens maar twee uur les, de woensdag zelfs helemaal vrij, en dan op donderdag en vrijdag twee volle dagen. Het zorgt ervoor dat ik de donderdag- en vrijdagavond niks moet plannen, maar ook dat ik een heerlijk rustige maandag heb (les is van half drie tot kwart over vier) en dat ik ’s middags tijd heb voor lunch, want klaar om twaalf uur.

Vorige week was het een september en moest ik uiteraard de hele dag op school zijn, maar vandaag heb ik al afgesproken met een vriendin. We doen dat wel vaker, vooral in de examenperiodes, wanneer ik tijd heb om eens samen te eten. Mijn favoriete lunchadres hier vlakbij is gesloten op dinsdag, maar gelukkig is er Mauro delle Puglie, een zeer fijne Italiaan wat verderop. Toen ik zei dat het geen typische bolognaise-gooiende Italiaan is, moest ze lachen, maar ze snapte wel wat ik bedoelde. Hij durft inderdaad een moderne Italiaanse keuken te brengen, en die is wel fijn. En het Italiaans-sprekende personeel is eigenlijk ronduit schattig, zeker als ze dan in het Engels met handen en voeten proberen uit te leggen wat er nu eigenlijk precies op de kaart staat.

Het is er wel iets duurder dan ik me herinnerde: ik nam het lunchmenu (voorgerecht + hoofdgerecht, met klein hapje vooraf) voor twintig euro, zij nam enkel een hoofdgerecht, en we bestelden er elk een half litertje water bij, wat ons bracht op exact 50 euro. Mja. Maar wel zeer lekker, en best wel mooi gebracht.

Voor de koffie zijn we bij mij thuis in de zetel gekropen: Annick had heerlijke speculooscake mee, en mijn latte’s zijn onovertroffen sinds ik dat melkopschuimding heb.

Volgende week dinsdag staat voorlopig nog open, de twee weken daarna zijn al ingenomen. En daarna is het zien hoe mijn nieuwe rooster zal zijn. Maar ik geniet er alvast van!

Retorische technieken

Ik heb dat nog nooit gedaan, een Facebookconversatie overgenomen, maar deze vond ik nu zelf zó interessant, dat ik hem wilde opslaan voor later. In mijn archieven gaat dat reddeloos ten onder in de massa, dus gooi ik het hier op. Zoals iemand in de commentaren ook zei: zelden zo’n fijne discussie gelezen op FB. Weet u trouwens meteen ook waar ik in de zesdes mee bezig ben.

retoriek1retoriek2
retoriek5
retoriek3
retoriek4

Planten

Vandaag heb ik eindelijk tijd gemaakt voor een werkje dat ik eigenlijk in het begin van de vakantie al had moeten doen: mijn kamerplanten aanpakken! Ik had ook alle planten uit de klas meegebracht, en de meeste daarvan waren ook aan een nieuwe pot toe. Maar aangezien ze straks weer allemaal binnen moeten, drong het zich nu echt wel op.

Gelukkig vond ik twee superhelpers, die vrolijk met potaarde, schopjes en potten in de weer gingen.

IMG_8551

Ik kwam wel tot de vaststelling dat ik écht veel planten heb, dat ik daar moeilijk afstand van kan doen, en dat ik de grassen met schildluis écht beter weg gooi… Maar bon, op het eind van de middag stonden er een hoop plantjes vrolijk te wezen in een verse laag aarde rondomrond, en had ik een hoop nieuwe kleine lege potjes. En de missie om maandag naar de Brico of zo te gaan om verse potaarde en een paar echt grote potten voor de ficussen.