Stem

Sinds ik – ondertussen bijna twee jaar geleden – mijn stem weer onder controle moest krijgen, ben ik een pak voorzichtiger geworden.

In 1991 ben ik geopereerd aan mijn stembanden, en zijn er kleine cystes weggenomen. Ik heb toen ook meteen twee jaar zeer intense logopedie gevolgd, en ik heb meteen ook mijn theaterplannen opgeborgen, met ongelofelijk veel spijt in het hart. Onderwijs kon nog net, op voorwaarde dat ik bijzonder stemhygiënisch te werk ging.

Twee jaar geleden ging het opnieuw mis: blijkbaar waren er door de jaren heen opnieuw foutjes geslopen in mijn stemgebruik, en door moe te zijn, verkouden, en in het koor alt te zingen, was ze opnieuw om zeep. Ik heb toen opnieuw een jaar logopedie gevolgd, met goede afloop: mijn stem kan er weer tegen.

Maar september, dat blijft een risicovolle maand. Een stem is een spier, en die is drie maand lang enkel recreatief gebruikt, en nu plots weer zeer intensief. Ik begin het een klein beetje te voelen, en moet dus opletten. Maar het is een hele opluchting: waar ik vroeger soms hees was in de derde week van september, is dat nu niet het geval.

Lang leve de logopedisten. En lang leve een schitterend man. Dank je, Dick De Bruycker, om mijn stem te redden. En dus ook mijn passie.

Familiefeest

Het jaarlijkse septemberfamiliefeest met Barts familie, en jawel, een zeer geslaagde editie.

We dronken aperitief bij de schoonma, ik legde tussen de hapjes door nog even de zoom in van haar rok, en reden toen naar het Muziekbos om er te eten in Bistro Boekzitting.  En dus opnieuw te aperitieven, voorgerecht, soep, hoofdgerecht, dessert, koffie. Ofte:

Cava met likeur van framboos
~
Amuse bouche:
Schotse gerookte zalm met wasabimayonaise
Soepje van ossestaart met Madeira
Quiche van knolselder met pas de bleu
~
Koningskrab uit de Beringzee met citroentijm, blanke boter en limoen
Griekse pasta met tuinkruiden
~
Soepje van gele paprika met crème van bieslook en croutons
~
Chateaubriand met groene asperges en tuinboontjes
Gesauteerde truffelaardappelen met bacon en kruidenkroepoek
Wortelmousseline
~
Sabayon met chocolade en meringue, huisbereid Bourbon vanille-ijs
Gepofte rijstvermicelli
~

Mokka of thee met mignardises

Het was in orde, echt.

IMG_1818

IMG_1820

De kinderen zaten aan een aparte tafel, en konden kiezen van de kaart.

IMG_1828

IMG_1823

IMG_1824

Het hele leuke, naast het lekkere eten, is dus de locatie. Er is buiten voor de kleintjes een uitgebreide speeltuin, en Merel en Liv hebben er zich kostelijk geamuseerd, terwijl Bo een fijne dut deed.

IMG_1825

IMG_1821

En de grote? Die zijn een kamp gaan bouwen in het Muziekbos. Louis had zijn gsm bij, we hoefden hen maar te bellen als het eten er was. Na de maaltijd wilden ze me het kamp perse tonen, en ben ik met de jongens het bos nog even ingetrokken, terwijl zieke Bart nog even op zijn tanden beet, en met Merel op de klimtoren ging.

IMG_1829

IMG_1830

IMG_1832

IMG_1834

IMG_1835

IMG_1836

We waren pas tegen kwart voor zeven thuis, maar niemand hoefde nog eten (enkel een beetje yoghurt), en we hadden een zeer fijne middag gehad.

Met de fiets in ’t stad, en verliefd op een jas. Zo’n dag dus.

Deze morgen begon lekker vroeg – half negen op de muziekschool, jawel – maar was dan ook productief. Maar vooral de namiddag was heerlijk: ik bracht Merel naar een verjaardagsfeestje, stopte Bart onder een dekentje – hij is intussen toch wel behoorlijk ziek – en ging met Wolf de fiets op. Kobe mocht helaas niet mee, die zaagt al dat de 800m naar school te ver zijn…

We fietsten langs het Gaardenierspad, de brug over, en de stad in.

IMG_1784

Daar was OdeGand bezig, en er heerste een ongelofelijk gezellige drukte, met overal muziek.

Eerst haalden we een ijsje, en dat aten we op op de kademuur van de Graslei, terwijl een sitarspeler het beste van zichzelf zat te geven op het waterpodium, en wij keken hoe de kano moede naar zee schoof.

IMG_1787

Daarna wandelden we naar de Cora Kemperman, omdat er nieuwe wollen jassen waren binnengekomen. Ik werd meteen verliefd op een getailleerd prachtexemplaar met grote kap. Duur, dat wel, maar bon, het is een winterjas met alpaca en mohair. En vooral ongelofelijk mijn goesting.

4539_450_675_0

Daarna liepen we nog verder rond, naar de Kouter, om even hoogte te nemen van de Cultuurmarkt (fotoverslag op Gentblogt). We hebben ons er helaas weg moeten haasten: ware het niet dat Bart ziek in zijn bed lag, en we om vijf uur Merel moesten ophalen op dat feestje, we waren veel langer blijven rondhangen.

Maar Merel had zich schitterend geamuseerd bij haar Louis – die ging eerst enkel zijn drie meiden vragen, de onafscheidelijke Merel-Lieze-Flore – en was heel knap geschminkt als ijsprinses.

IMG_1817

IMG_1814

IMG_1816

Enfin, een heel erg fijne namiddag gehad. Ik moet dat vaker proberen doen, zo’n moeder-zoonmoment.

Clubdag in de rugby

Net zoals vorig jaar was er ook dit jaar een clubdag bij de GRFC, of de Ghent Rugby Football Club. Ik was gevraagd om het te presenteren, en eigenlijk zat het wel goed in elkaar. In elk geval minder chaotisch dan vorig jaar :-p

Helaas was er gigantische file rond Erpe-Mere, en zaten blijkbaar nogal wat mensen vast in die file, maar bon. Kwart over zes liet ik de voorzitter aan het woord, daarna de gloednieuwe trainerscoach, en dan stelde ik de ploegen van de -12 jarigen voor en stuurde hen richting veld. Ha ja, de kleintjes hebben toch niks aan al dat gespeech.

Er kwam nog een woordje van de secretaris, de rest van de teams werd voorgesteld, en er volgde een grote gezamenlijke training, mét ouders erbij. Afsluiten deden we met versgebakken frietjes ^^

Eigenlijk was het vooral een bijzonder gezellige boel, mede dankzij het excellente weer natuurlijk. Ik trainde niet mee, ik nam foto’s, terwijl Merel met haar rugbyvriendinnetje Hasse (en haar mama) vrolijk ronddrentelde.  De hele reeks is te bezichtigen op de FB pagina van de rugby, ik geef er hier ook een paar mee.

10628315_10203922156326960_449508762171836547_n

IMG_1678

IMG_1679

IMG_1699

IMG_1701

Hoofdtrainer Michel stond het even uit te leggen.

IMG_1711

IMG_1776

 

Infoavonden

Dat het een drukke week is.

Ik moet zelf nog in het werkritme komen, de kinderen zitten ook nog niet in hun ritme en moeten wennen, en er zijn de info-avonden deze week. Die van maandag van Mereltje heb ik overgeslagen: het is al kind drie in de kleuterschool, en ook de juf ken ik behoorlijk goed, want Kobe heeft ook bij haar gezeten, en in Wolfs klas had ze destijds een vervanging.

Dinsdag was er de info voor Kobe, die nu in het derde jaar zit. Zijn juf lijkt me streng, maar rechtvaardig en vooral ook bij momenten een zot kieken.  Exact wat hij nodig heeft, eigenlijk. Ze gaat ook kijken hoe we zijn “schrijfprobleem” kunnen aanpakken: hij kan pakken beter lezen dan de meesten van zijn klas, en mag dan wellicht in de leesmomenten naar het eerste om daar de woorschrijftechnieken mee te volgen. Kobe ziet dat zelf alvast ongelofelijk goed zitten, want dat schrijven is nog steeds een beetje een handicap.

Deze avond was er de infoavond voor het vijfde, en die kon ik bijwonen door een zieke Bart, die dus in de zetel lag te apegapen en zijn afspraak had afgezegd. Ik moet zeggen, ik heb er veel van opgestoken. Ook hij heeft een fijne juf, die het overvolle programma op zeer aanschouwelijke wijze uit de doeken deed. En ze gaan vooral véél stof zien.

Enfin, druk, maar leerrijk dus, deze week. Ik ben natuurlijk ook twee keer een beetje blijven plakken op de receptie achteraf. Goed voor mijn sociaal leven, want hier in Wondelgem is dat eigenlijk maar magertjes, ik ken misschien twee man en een paardenkop.

Maar goed, een nieuw schooljaar dus. Allons-y!