stationspoëzie.
Lijstje zomer 2014
Het is grote vakantie, en er is dus weer een gigantische berg werk die op me ligt te wachten. Ik heb alles netjes in kleine hapjes gecompartimenteerd en opgelijst, en het is de bedoeling om elke – niet bezette – dag toch minstens één dingetje te kunnen doorstrepen, en ook elke dag iets van naaitaakje te doen. Want die berg naaiwerk die daar ligt, is ook niet te overzien.
Bon, dit is de stand na een week (en al een paar dingen die ik gedaan heb tijdens de verbeterperiode in de examens). Ik vind dat ik eigenlijk al goed opgeschoten ben ^^ Niet dat ik me de illusie maak dat dit af gaat zijn in september, maar bon. Bij de doorstreepte dingen kan je soms zelfs doorklikken naar de blogpost die daarover gaat.
Living/keuken:
– piano compleet opruimen
– piano stemmen
– verandadak kuisen
– vloer aanpakken, i.e. afschuren en opnieuw opboenen, plank per plank
– rolhouder kopen + installeren
– blikjescrusher ophangen
– kruimeldief ophangen
– berging opruimen richting nieuwe berging
– gordijnrail + gordijn ophangen
– kleine kadertjes ophangen
– bureaukast opruimen en opnieuw opvullen – ben ik al aan begonnen
Toiletten:
– nieuwe planken/rekje
– decoratiestreep wegschilderen met bordverf
– handdoekhouder definitief ophangen
– nieuwe rolhouder boven
– buis wegschilderen/bekisten
Garage:
– alles (zucht)
Kinderkamers:
– gordijnbakken schilderen
– skelet ophangen
– Wolfposter ophangen
– lamp definitief installeren
– tweede lamp installeren
– tochtstrip
– naambordje Wolf
– poster LotR ophangen
– muggennet Merel
– klok Merel
– lampje Merel
– gordijnen voor Kobe maken
Naaikamer:
– opruimen
– naaiwerk
* indianenkostuum Kobe
* bandjes BH veranderen
* knop van jeansbroek herstellen
* manchetten van twee sweaters vervangen
– kasten leegmaken en opruimen
Badkamer:
– kast leegmaken/opruimen
– plafond herschilderen + zijmuur rond kastje
– schuiven kuisen
– deurklink repareren
“Loft”:
– alles bijzonder grondig opruimen en schoonmaken
– kast leegmaken/opruimen
– boeken terugzetten
Diversen:
– kaders ophangen Kobe
– kaders ophangen gang
– foto’s bestellen en ophangen
– fotoboeken maken
– vestiairekast uitkuisen en vullen
– wijnrekken ophangen
– auto laten keuren herkeuren
– Eandis contacteren
– cursus Turks bekijken
– haag laten scheren
365 – 07 juli 2014 – mama
Babypaard in buikzak ^^
Hoe zet je nieuwe manchetten aan een sweater?
Vindt u dat ook zo vreselijk, uw lievelingspull die eigenlijk nog prima is, ware het niet van de manchetten die compleet versleten zijn, met gaten en al, zodat u er niet meer mee buiten kunt komen?
Ik kreeg van een vriendin voor Wolf drie heerlijke sweaters van Ghent University die te klein waren voor haar zoon. Ik heb er zelf zo eentje, en het is effectief mijn lievelingspull. Een van de drie was nog in zeer goede staat, en Wolf draagt hem nu ook bijzonder graag. Maar van de andere twee waren de manchetten versleten, zoals ze ook gezegd had. Maar, zo zei ze erbij, misschien kon ik die vervangen? Losse manchetten kan je namelijk kopen in de Veritas, wist ze me te vertellen.
Het duurde even, maar ik raakte in de Veritas, en kocht donkerblauwe manchetten, omdat die nog het beste gingen passen bij de sweaters in kwestie. Ze zijn gebreid, maar dus niet “vastgezet”: je kan er zo een ladder in trekken, mocht je dat willen, zoals je kan zien op onderstaande foto.
Bon, vandaag ben ik eindelijk eens beginnen uitpluizen hoe je die dingen eraan zet, en ik kwam tot de constatatie dat het verbazingwekkend simpel was. Het losmaken van de kapotte manchette duurt zelfs langer dan het aanzetten van de nieuwe.
Je begint dus uiteraard met het voorzichtig lostornen van de oude manchette.
Daarna schuif je de nieuwe manchette binnenstebuiten over de mouw, aan de goede kant van de mouw, met de twee open kanten netjes op elkaar.
Dit zigzag je zorgvuldig over de rand heen, zodat je alle steken vastzet en ook de drie lagen (een manchette is altijd dubbel) mooi aan elkaar zet. Ik surfileer zelfs twee keer, zodat ik zeker ben dat ik alle steken mee heb.
Het resultaat ziet er dan als volgt uit:
Vervolgens stik je de mouw, zoals ze hier ligt, op een halve centimeter van de rand, mooi rondomrond.
Nu keer je de manchette om, zodat je ziet wat het wordt. Schuif de hele manchette nu over je machine, en stik nogmaals, door de stof van de mouw heen, op ongeveer een halve centimeter. Zorg dat je aan de binnenkant de rand van de manchette mee hebt. Meestal zat daar ook de vorige naad, zodat je netjes in hetzelfde spoor kan stikken.
Succes, en mocht het nog niet duidelijk zijn: stel gerust vragen.
365 – 06 juli 2014 – scout
En toen vertrok hij op kamp, mijn scout.
Sportkamp
Alle sportkampen, net zoals Ideekidskampen en alle andere kampen waar de onze ooit naartoe zijn geweest, moeten blijkbaar eindigen met een “show”, of een toonmoment. Tsja. Die van vorig sportkamp, of die van Ideekids in 2011,
Dus sta je daar dan met een pak andere ouders, netjes om half vier, in de betreffende sportzaal te kijken naar de esbattementen van uw kinders.
Merel deed een dansje, en stond vlak voor mij, zodat ik wat foto’s heb kunnen nemen. Ze deed voor een keertje echt flink mee, want meestal is ze nogal onder de indruk van het volk en verstart ze.
Kobe deed een volksdans, maar was bijzonder moeilijk op foto te zetten (toch met mijn iPhone) omdat hij veel te ver was, en omdat hij uiteraard de hele tijd bewoog.
En voor Wolf gold eigenlijk het zelfde: die toonde een aantal gymdingen die ze geleerd hadden, bouwde een piramide met zes, maar natuurlijk allemaal net aan de andere kant van de zaal. Jammer!
Ach ja… Ze hebben zich vooral meesterlijk geamuseerd, zeggen ze, en dat telt!
365 – 05 juli 2014 – bananenvlindercake
Indianenkostuum
Bloed, zweet en tranen, maar bon, de jongens hun kampgerief is binnen. Dat gaat morgenvroeg al mee met de camion richting Kalmthout, en zondagmorgen vertrekt Wolf met de trein, en dinsdagmorgen Kobe. Op die manier hoeft er niet gezeuld te worden met valiezen en sportzakken.
Ik heb me nog moeten haasten met Kobes indianenkostuum: ik wilde het perse met franjes, de broek ook meteen groot genoeg dat ze nog lang genoeg kan dienen tot Wolf zijn totem krijgt, en met een tekening. Tsja, als ik iets doe, moet het ook goed zijn.
Dat Kobe deze namiddag, toen het kostuum zo goed als af was, met de mededeling kwam dat hij tóch nog in zijn kleuterindianenkostuum kon, deed mijn humeur geen goed. Maar bon, hij heeft nu dus twee kostuums. Zucht. Zal ik me wel opjagen en er tijd in steken!
365 – 04 juli 2014 – Mooie fabriek
Dag drie met vakantiegevoel
Fietsen door de heldere zomerse ochtendlucht, als alles nog fris is en de beloofde warmte nog moet komen, is een van de kleine geneugten waar ik dol op ben.
Edoch.
Fietsen met drie kinderen, waarvan eentje nog echt moet leren in het verkeer fietsen en nog alle kanten uit zwiebelt, valt daar echter niet onder. Geloof me. Wolf reed voortreffelijk voorop, Merel genoot in het stoeltje achterop bij mij, en Kobe… Tsja, Kobe maakte kennis met de goot, knuffelde een paal, en zorgde ervoor dat ik een jaar van mijn leven kwijtspeelde, of zo voelde het toch aan. Over de twee kilometer doorheen de woonwijk, met nauwelijks auto’s onderweg, deden we bijna twintig minuten, zodat we royaal te laat waren op sportkamp. Gelukkig zijn het daar ook geen stipte beginners.
Een en ander zorgde er wel voor dat de koffie thuis, in alle rust, dubbel zo hard smaakte.
Tegen half elf was het uit met de rust: ons ma arriveerde, om gezellig samen, als moeder-dochtermoment, te gaan shoppen in datzelfde Lochristi van gisteren. Missie: een nieuw paar sandalen voor haar, een T-shirt of zoiets voor op haar nieuwe groene rokje van Desigual dat blijkbaar een onmogelijk kleur heeft, en dat was het zo ongeveer. Vrij beperkt, dus.
Het begon eigenlijk al zeer goed: in de eerste schoenwinkel hadden we al prijs. Al duurde het toch wel een klein uur voor ze beslist had welk paar ze nu eigenlijk ging meenemen. Wijven!
Maar omdat een tweede paar sandalen eigenlijk ook nog wel moest kunnen, vond ze, stopten we ook nog bij een resem andere winkels. Helaas. We waaiden zo wel per toeval nog de C&A binnen, omdat die toch naast een schoenwinkel lag, en we kwamen nota bene allebei buiten met een felgroene jas: zij een regenvestje, ik een kort nepleren ding dat ik ongelofelijk wijs vond. Tot zover mijn voornemen niks te kopen.
We waaiden nog winkel in, winkel uit, kochten brol bij de Action, gingen de boogpees in de Decathlon inwisselen voor een korter exemplaar, en togen naar Lochristi Dorp voor een late lunch. Alwaar de ober me vergat te vertellen, bij het bestellen, dat een hammetje toch minstens een half uur wachttijd is. Tegen kwart over twee hadden we alsnog ons eten, en ik moet zeggen: het was het wachten waard. Heerlijk!
Veel winkels wilden we eigenlijk niet meer doen, we hadden het zo wat gehad, en gingen eventueel nog even in Evergem kijken voor een stevige beha voor haar. Maar in het passeren stopte ik nog even in de Cassis/Paprika, en jawel, zelfs twee mooie witte T-shirtachtige dingen voor ons ma op dat fameuze rokje. Score!
Missie geslaagd.
In Wondelgem leende ik fluks een fiets van de immer fantastische apotheker, en troonde ma mee om de kinderen op te halen. Lag het nu aan het feit dat oma mee was of niet, feit is dat Kobe deze keer geen aandrang voelde om palen te knuffelen of iets in die strekking. Hij leert echt snel.
Enfin, drukke dag met totaal geen verplichtingen, en alweer een fijn vakantiegevoel. Dank u, ma!