Stad In Beeld dag 1

Er hing wel enige nervositeit in de lucht, ja: gingen ‘mijn’ fotografen het wel goed doen in de workshop? Aan de ene kant was ik er bijzonder gerust in, aan de andere kant blijft er toch altijd enige twijfel: je wilt niet afgaan tegenover je collega’s en 70 leerlingen.

En dus passeerde ik om kwart voor acht langs de bakker, en zat ik om acht uur met de fotografen aan tafel voor een laatste bespreking.

Een uur later zag ik dat het goed was: de leerlingen luisterden perfect naar de theorie,

IMG_8402

IMG_8408

IMG_8404

IMG_8406

IMG_8405

waren daarna druk bezig de kleine technische opdrachten in de school uit te voeren, en vonden het interessant, de ene puberende schoolmoeë enkeling daar gelaten natuurlijk.

’s Middags gingen we iets eten met de collega’s in de stralende zon,

IMG_8410

verzamelden de leerlingen aan de McDonalds (al minstens dertig jaar het vaste afspreekpunt van de jeugd)

IMG_8411

en verspreidden ons toen over de stad voor de portretopdracht. Ik had voor mezelf en mijn twee groepen de Gras- en Korenlei uitgekozen, en ik moet toegeven: excellente keuze!

IMG_8412

Zeker toen ik besloot dat ook de Hooiaard en de daar tegenoverliggende Damass tot de Gras- en Korenlei behoorden ^^

Enfin, het leven was mooi, en het was een zalige manier om mijn geld te verdienen vandaag, daar op het muurtje aan de Graslei, met een koffie en een hoop fijne leerlingen.

Salutem tibi, ave!

Zoals elk jaar kwamen we vandaag weer met de uitgebreide familie Boghaert samen: de mater familias (92), haar zes kinderen met wederhelften (al konden er twee niet zijn), hun vijftien kinderen (waarvan de meeste met partner) en de momenteel elf achterkleinkinderen. Oh, en haar broer met diens vrouw. Een gigantische bende dus. We hadden het zaaltje in Ursel tegenover het rusthuis afgehuurd, gingen eerst naar de herdenkingsmis van opa (gestorven in 2008, hij zou nu 101 geworden zijn), en deden dan van brunch.

Blijkbaar waren er toch de meeste stemmen – of de luidste roepers – om het toch weer zelf te doen, en dus had iedereen weer een taak. Er was een uitgebreide receptie, daarna brood met veel soorten toespijs, en dan dessert. Er moest afgeruimd en afgewassen worden, maar gelukkig niet meer gedweild en zo, dat lieten ze toch al doen.

Enfin, mede dankzij het goede weer werd het een bijzonder aangename namiddag, met familie die ik doorgaans maar één keer per jaar zie. Meer hoeft dat niet te zijn, maar minder ook weer niet.

Salutem tibi dico, ave!

IMG_8289
IMG_8283

IMG_8286

IMG_8288

IMG_8290

IMG_8293

IMG_8292

IMG_8297

IMG_8302

IMG_8303

IMG_8308

IMG_8310

IMG_8312

IMG_8311

IMG_8314

IMG_8319

IMG_8321

IMG_8320

IMG_8323

Rond een uur of vier was Merel compleet platgevallen, en is Bart (die met haar was achtergekomen, na de mis) met haar naar huis gegaan, terwijl ik met mijn twee broers, ons ma, en de rist kinderen nog naar het Drongengoed ging. Eigenlijk was het best jammer dat Merel niet meer mee was, maar ik had niet bepaald een buggy, en ik had ook geen zin om haar te dragen als ze moe werd. Tsja…

Het werd in elk geval een pracht van een korte wandeling, die eigenlijk vooral bestond uit op een bankje zitten kijken hoe de kinderen zich in het speelbos amuseerden in de grachten, en daarna nog iets gaan drinken op de Drongengoedhoeve. Het was eeuwen geleden dat ik er nog geweest was, van toen ik klein was, denk ik. Ahh, herinneringen!

IMG_8342

IMG_8340

IMG_8344

IMG_8346

IMG_8351

IMG_8355

IMG_8364

IMG_8362

IMG_8367

IMG_8378

IMG_8373

IMG_8379

IMG_8384

IMG_8385

IMG_8386

IMG_8387

IMG_8388

IMG_8389

IMG_8383

IMG_8397

Stad in Beeld

Al voor de derde keer ga ik in de GWP (Geïntegreerde WerkPeriode, ofte projectweek) mee met de vijfdejaars op fotografieweek. Ik moet zeggen: het project ligt me echt wel, de vijfdes is een fijne leeftijd om mee te gaan (16-17 jaar) en ook met de collega’s schiet ik goed op.

Dit keer is overigens de eerste keer dat ik ook echt een dag te organiseren heb: het project is op zich wel volledig uitgewerkt, maar de studenten-fotografen konden zich dit jaar niet vrijmaken voor de workshops op maandag. Ik heb toen maar een oproep op mijn Facebook gezet, en binnen het uur had ik drie professionele fotografen vast, en die konden me ook nog een vierde persoon aanraden. Allemaal mensen, overigens, die al vaker workshops hebben gegeven, en die het klappen van de zweep kennen.

Gisteren heb ik – eindelijk – met hen samengezeten. Enfin, met twee van de vier, want eentje was ziek, en nummer vier kon zich ondanks alles toch niet vrijmaken. Ik wilde met hen de foto-opdrachten doorheen de week overlopen, want met die van de vorige jaren was ik toch niet helemaal gelukkig, en zij bleken dezelfde mening toegedaan.

Na veel gepalaver – niet over de workshops op zich, want dat sprak eigenlijk zowat voor zichzelf – hebben we een evenwichtige opdracht uitgewerkt, denk ik, met portretten, straatfotografie, promofoto, groepsfoto en ‘selfie’.

Ik hoop maar dat de leerlingen het ook goed zullen vinden. Enfin, er zijn er altijd die er tegen hun zin bij lopen en dus maar wat rondhangen, maar ik hoop dat de rest er echt wel iets aan zal hebben. Ik weet dat het mij alvast geholpen heeft, twee jaar geleden.

Zeeklassen – einde

Om zes uur stond ik met Merel paraat aan het station: ze wilde per se mee, want ze had haar grote broer gigantisch hard gemist, zei ze. Nochtans vond ik dat het allemaal best wel meeviel, en dat zij ongelofelijk mooi kan samenspelen met Kobe. Het was in elk geval een pak stiller in huis zonder Wolf, en hij is nochtans de stilste van de drie.

Enfin, de trein kwam eraan, en toen Wolf zich door de massa kinderen en ouders kon wurmen, klampte Merel zich aan hem vast, een stralende glimlach op haar gezicht. En Wolf, die was mooi bruin in zijn gezicht, en precies toch ook wel een beetje blij ons terug te zien.

De kilo’s zand die uit zijn bagage kwamen, wil ik u onthouden. Bij nader inzien had ik ze beter in de zandbak uitgekieperd. Maar bon, hij is terug, en hij heeft er duidelijk van genoten.

Hieronder een paar van de foto’s die door de leraars zijn gemaakt.

9865827_orig

349948_orig

1395120_orig

1107518_orig

3339619_orig

5050882_orig

5429736_orig

5510374_orig

7180572_orig

7534855_orig

8486433_orig

8712903_orig

9166462_orig

 

Koffiestop

Ik ging erover schrijven op Gentblogt, maar helaas, dat staat op een bijzonder laag pitje tegenwoordig: ik heb gewoon veel te veel andere dingen aan mijn hoofd, niet in het minst de verbouwing die maar blijft aanslepen.

Ik heb het dus over de koffiestop in de lagere school, keer op keer een fijn initiatief. Blijkbaar zijn het de zesdejaars die ervoor instaan: er is koffie en chocomelk, ze lopen rond met collectebussen, en vooral: de ouders (of sommige kinderen zelf) hebben van alles gebakken om erbij te eten, met heel veel keus als gevolg.  Je kiest zelf wat je geeft als bijdrage, het gaat naar Broederlijk Delen.

Zo had ik een koffie en een fantastisch stuk chocoladetaart, en de kinderen elk een chocomelk en zelfs twee knabbels de man, voor een euro ’t stuk. Veel, vonden de ‘verkopertjes’, maar hey, ’t is voor een goed doel, en ze steken er bijzonder veel werk en enthousiasme in.

Lang leve de koffiestop!

IMG_0918

IMG_0917