Een (half)jaarlijkse controle van de tanden, ik vind dat maar normaal, en de kinderen ook. Ik probeer een tandartsbezoek voor hen op dezelfde hoogte te krijgen als naar de huisarts of de kapper gaan: iets wat af en toe moet, misschien niet altijd even plezant is, maar ook totaal niks speciaals of ergs.
Gelukkig waren we alle vier snel goedgekeurd: niemand met gaatjes, en de kinderen kregen alle drie een complimentje over hun poetsen. Bij mij is er wat tandsteen weggehaald en werden de tanden gepolijst.
Toch waren er helaas een paar opmerkingen, en moet ik met beide jongens naar de orthodontist. Voor beugels is het uiteraard nog veel te vroeg, maar er zijn andere problemen.
Kobe heeft blijkbaar nog een infantiele slikreflex: bij het slikken duwt hij vrij hard zijn tong tegen zijn tanden, waardoor die op den duur naar buiten zouden beginnen staan. Een logopedist kan dat verhelpen, maar het voorschrift daarvoor moet van een orthodontist komen, niet een gewone tandarts. Zucht.
En Wolf? Die heeft nog zijn vier melkhoektanden, en die zitten intussen flink in de weg voor nieuwe snijtanden. Er zou dus een seriële extractie moeten komen: eerst die hoektanden eruit, en later, als zijn snijtanden er zijn en zijn nieuwe hoektanden geen plaats hebben, moeten die snijtanden er uit, of de eerste van de kiezen. Blijkbaar wil ze ook daarvoor de opinie van de orthodontist.
Enfin, eerst dinsdag naar de orthopedist, en dan een afspraak voor de orthodontist. Eén specialist per week is al welletjes.
