Nieuwe luster

In 2010 had ik er samen met Bart een lange zoektocht opzitten naar een nieuwe luster voor de woonkamer. Onze living was verbouwd en heringericht, en ik was de vorige lamp kotsbeu. Helaas, we vonden maar onze goesting niet, en uiteindelijk koos ik voor een goedkope, maar bijzonder wijze zwarte kitchluster.

Nu, drie jaar later, is gebleken dat het ding vooral veel diffuus licht geeft, maar geen geconcentreerd licht op de grote tafel, wat eigenlijk wel nodig is. Daarnaast is het een onding om af te stoffen: je blijft voortdurend haken in de ringetjes, en je kan er gewoon niet deftig aan.

Een tijdje geleden zag ik toen plots een ledlamp in de Ikea die eigenlijk wél was wat ik zocht: simpel, strak, sober, en helder. Negenennegentig euro, ook dat was nu niet direct een struikelblok. Alleen heeft ze toch wel een maand in de garage gelegen, want ik kwam er maar niet toe om ze op te hangen. Ik ging het dan in de vakantie doen, maar toen was ik ziek, enzovoort. Procrastinatie, iemand?

Gisteren en vandaag heb ik dan de koe bij de horens en de lamp bij de draad gepakt, en ben aan de slag gegaan. Het had nog enige voeten in de aarde (nieuwe gaten boren, gyprocpluggen gaan kopen, en vooral bijzonder stugge elektriciteitsdraden die ik nauwelijks in de klemmetjes kreeg), maar uiteindelijk brandde de lamp, en was het effect nog beter dan ik gehoopt had.

Enfin, oordeel zelf.

lamp1

lamp2

lamp3

lamp4

Keukentoestellen: do’s en don’ts?

Nu de verbouwing en vooral de nieuwe keuken wat realistischer lijken te worden, moet ik ook beginnen nadenken over nieuwe toestellen.

De vaatwas en de grote koelkast blijf ik houden, die zijn vrij nieuw en perfect in orde, en vooral ook perfect inpasbaar in de nieuwe keuken.

Mijn fornuis is helaas een losstaand geval, en dus niet meer bruikbaar, hoewel het nog perfect werkt, en ik grote fan ben van de uitstekende oven. Ik ga het doorgeven aan mijn ma, wier keramische kookplaten niet meer deftig functioneren. Al bij al is het fornuis ook al uit 1995, toen we net gingen samenwonen. Damn, we worden oud!

Enfin, nu is mijn concrete vraag: welke merken raden jullie aan, en vooral: wat raden jullie af? Een gasfornuis is buiten de kwestie, want hier in huis liggen er geen gasleidingen, het is zelfs niet aangesloten. Maar verder:

– fornuis
– oven
– microgolf
– dampkap
– kleine inbouwkoelkast

Ik dacht aan inductie, ik heb daar één keertje op gekookt bij Electrolux, en was daar meteen compleet fan van. Maar ik zou graag jullie meningen horen, en dan ook vooral waarom jullie bepaalde toestellen NIET zouden aanraden.

Klassenraden

Dat het soms druk is, zo van die klassenraden. En eigenlijk vooral veel wachten.

Neem nu gisteren: lesgegeven tot half vier, naar huis gereden om de jongens op te vangen, en om half vijf startten de klassenraden. De eerste klassen waren onder andere de humane wetenschappen en de economische richtingen, zodat ik me kon permitteren tegen vijf uur aanwezig te zijn (en dan nog drie kwartier moeten wachten).

De jongens had ik meegenomen, met hun iPads, en die gaven dus geen ene kik, wat me wel wat bewonderende en egostrelende woorden van mijn collega’s achteraf opleverde.

Merel moest ik tegen half zeven ophalen, maar helaas, alles verliep wat trager dan gedacht, en ik stond pas tegen tien voor zeven op de crèche, die ik uiteraard wel verwittigd had, en die daar voor die ene keer geen probleem van maakte. Soms heb ik echt de max van een kinderopvang!

Enfin, gisteren dus klassenraden, vandaag klassenraden, en donderdag nog eens. Het zijn lange en vermoeiende dagen op die manier, geloof me.

Wolfs rapport van februari

Wil je geloven dat ik dit gewoon vergeten was? Maar ik weet dat de grootouders dat met aandacht bekijken, en dus krijgen ze hier van mij alsnog Wolfs rapport van de krokusvakantie. En ja, ik ben best wel tevreden, al kan het hier en daar toch beter.

rapportfeb2012

Artichaud

De jaren gaan snel. Voor ik het eigenlijk goed en wel besefte, zaten we weer met de hele familie van Barts moeder in de Artichaud, voor Stafs verjaardag.

artichaud03

artichaud02

artichaud04

Het restaurant blijft zijn goede reputatie bevestigen: opnieuw was het eten lekker, de service snel en vriendelijk, en vooral de houding tegenover de kinderen prachtig.

Die kregen net zoals wij een hapje vooraf, maar waar het bij ons om amuses ging, kregen zij een schaal met gefrituurde hapjes zoals loempia en scampi. Het eten van de twee peuters kwam zeer snel: kip in kleine stukjes, met frietjes en een kommetje appelmoes. Iets later kregen de kinderen hun voorgerecht, en een paar minuten later – net op tijd om ons toe te laten de kaas- en garnaalkroketten te snijden – volgde ons voorgerecht. Idem eigenlijk met de hoofdgerechten. En als dessert kregen de kleintjes een potje Mega Mindy-ijs, en de grotere een echt ijsje, met parapluutje, en bolletjes en slagroom en al. Met andere woorden: alles opnieuw perfect op maat, en met genoeg ruimte voor de kinderen om te zitten spelen.

artichaud1