Vaderdag

Eigenlijk heb ik het vorig jaar al gezegd, zo op vaderdag. Maar het kan hoegenaamd geen kwaad om dat nog even te herhalen, wat ik toen zei:

Omdat er toch drie vaders echt een warme plaats in mijn hart hebben:

– mijn eigen vader, ondanks het feit dat hij een koppige ezel is, en ik qua karakter veel te veel op hem lijk om goed te zijn

– mijn schoonvader, een heel erg warme mens voor wie nooit iets teveel is, en die we hopelijk minstens honderd zien worden

– de vader van mijn kinderen, de man van mijn leven, die ik hopelijk nooit zal moeten missen

Ik zie jullie graag!

De kinderen hebben dit onderstreept met hun cadeautjes en versjes, en papa kreeg een uitgebreid ontbijt.

vader1

vader2

vader3

Gandalf

We zijn er allemaal zot van, en met dat nieuwe fototoestel zijn er meer foto’s van dan ooit. En geef toe, wat is er nu schattiger dan een klein katje? Zeker als het zo’n prachtig grijsje is…

gandalf01

Ik heb een grijze krabpaal met slaapding bij gekocht, in hetzelfde kleur als de poes, en hij ligt erop te slapen als de kinderen thuis zijn, en hij met rust wil gelaten worden.

Gandalf02

wolf1

gandalf5

Gandalf6

Katten en dozen, het is toch iets speciaals. Zelfs kleine katten en kleine dozen.

Gandalf7

En toen zat hij gebiologeerd naar de gerbils te kijken. Die catproof zijn gemaakt, overigens.

gandalf03

Maar slapen is toch belangrijker.

366 – 9 juni

365-160

Na serieus lange tijd toch weer de oude PC vanonder het stof op zolder gehaald, gerepareerd en in de living geïnstalleerd. Internet zit er niet op, maar ze kunnen wel hun Putput en Freddie Fish-CDtjes spelen.

Fototoestel – in de praktijk

Ik ben dat nieuwe toestel nog aan het verkennen, ik geef dat toe. Ik heb nog niks uitgeprobeerd met sluitertijden of zo, dat komt later nog wel eens. Voorlopig kijk ik wat het doet op automatische setting, op de voorgeprogrammeerde settings, hoe snel de flits afgaat, wat de belichting is, tot hoever die standaard lens zoomt, dat soort dingen dus.

Ik heb er toch al een aantal dingen mee gefotografeerd die met mijn kleine toestelletje niet zouden gelukt zijn.

bloem

Wat trouwens mijn favoriete bloem is qua kleur en vorm :-p

portret1

Ook Wolf is druk aan het experimenteren met het nieuwe toestel. Ik heb hem de basiswerking uitgelegd, en nu fotografeert hij te pas en te onpas, ganse reeksen na elkaar. Hij probeert de flits uit, maakt reeksen met telkens net iets meer ingezoomd, dat soort dingen. En ja, er zitten geregeld mooie foto’s tussen. Alleen kadreren, daar heeft hij het echt lastig mee. De helft van de tijd ontbreken er voeten of kruinen, oren of poten, dat soort dingen dus. Oefenen, oefenen. En dat doet hij ook. Ik heb al meer dan 400 foto’s die hij getrokken heeft…

Hieronder dus een paar foto’s van Wolf.

wolf1

wolf2

wolf3

wolf4

wolf5

wolf6

wolf7

Een dagje Antwerpen

Noodgedwongen, dat wel: ik moest me om half elf aanbieden in een pand recht tegenover het Centraal Station, voor een controle voor mijn stem. Niet dat die mens – hij had de titel dokter, maar zag eruit en sprak als een Antwerpse student, met afgewassen hoodie en jeans en ongewassen krullebol – ook maar één seconde naar mijn stem heeft gekeken of geluisterd. Hij wilde het papierwerk zien, mijn motivatie horen, en besloot dat mijn stemproblemen effectief beroepsgerelateerd waren en dus in aanmerking kwamen als beroepsziekte. Allez gij.

Ik had ons ma meegenomen voor de gelegenheid, omdat het effectief maar eventjes ging duren, en we dan even goed er een dagje Antwerpen van konden maken. Zij wilde nog binnen in de A.S. Adventure, en eventueel kijken voor een zomerbroek en een kleedje met iets van mouwtjes, en ik hoefde niet perse iets te hebben, maar wilde wel eens kijken in die Desigual winkel. Ik wilde haar vooral ook trakteren voor haar verjaardag nu zondag: je wordt niet alle dagen zevenzestig (nog die chance).

Via Twitter en Facebook had ik een resem adresjes gekregen, zowel voor te eten als om te winkelen. Toch zijn we eerst gewoon langs de Meir gepasseerd, en hebben voor haar die broek (en voor mij een wit kanten topje) gevonden in de M&S.

Daarna zijn we iets gaan eten in Horta, omdat we allebei wel vrij grote fan zijn van die architect en de Art Nouveau in het algemeen. Mooi gebouw, dat wel, maar man, zo’n air en arrogantie zeg! Het eten was overigens wel best ok, gelukkig maar!

horta

Daarna zijn we door de straatjes van de wijk ‘De Wilde Zee’ gaan dwalen, hebben ons vergaapt aan menig etalage, had ik bijna een grote rode hoed gekocht, hebben we de ganse Basta van onder tot boven bekeken en niks gekocht, en zijn we via de Meir (we moesten die A.S. Adventure nog hebben) naar het station teruggekeerd. Het was intussen beginnen regenen, en we hadden het allebei wel gehad na drie uur shoppen zodat we de trein van 16.24u terug namen. Ruim op tijd dus om de jongens uit de opvang te vissen.

Yup. Fijn dagje gehad. Maar man, ik snap écht niet die vrouwen (of mannen, for that matter) die elke week gaan shoppen, of dat een ganse dag volhouden en dat nog graag doen ook! Respect…

Uitersten

Het was weer zo één van die dagen van uitersten.

Stevig doorgedaan (eigenlijk zonder stress) deze morgen om de jongens op tijd af te zetten en zelf op tijd op school te zijn om examens af te nemen.

Dan toezicht. Geloof me: er zijn weinig dingen zó saai als examentoezicht in een grote zaal. Tachtig leerlingen die zich focussen op hun papieren, en jij die daartussen moet rondlopen, zo stil mogelijk zijn, en vooral goed kijken of ze geen verboden dingen uitspoken. Dat eerste uur, dat valt nog mee. Maar daarna begint het aftellen. En af en toe koffie halen, want in zo’n grote zaal sta je natuurlijk niet alleen. Zen…

En dan plots weer de rush om de jongens op tijd van school af te halen. Ha ja, want anders zitten ze hongerig te wezen in de opvang. Ik vond het trouwens te laat om te koken, dus zijn we McDonalds gaan halen. Een slaatje zag ik niet zitten, maar een wrap zal hopelijk toch nog beter zijn dan een echte burger. Soit.

En dan een rustige namiddag, met puntenschema’s voorbereiden, examens sorteren en dat soort onzin. En winkels: Delhaize, bakker, bibliotheek, Aveve… Wolf, die initieel niet graag las, leest nu vlot zijn vijf boekjes per week uit. ’s Avonds, in zijn bed, dat wel. Maar eerlijk gezegd vind ik dat niet erg: zolang hij leest, ben ik content.

En dan is er weer de avondspits, waarin ze alledrie tegelijk aandacht en eten willen, en dan ook nog tegelijk in bed moeten.

En daarna? Rust. En Diablo :-p