Fiat lux!

In het appartement was er tot hiertoe eigenlijk nog geen licht. Of jawel, maar niet deftig. Er hing in elke kamer wel een peertje, en in de living stond zo’n oude halogeenuplighter van toen wij net getrouwd waren. Niet het meest ideale ding qua energieverbruik, maar wel een aangenaam, dimbaar licht.

Soit, er moesten dus wel degelijk deftige lichten komen. Enkel in de erker konden inbouwspots, de rest heeft gewoon betonnen plafonds en daarin kan je dus niet gaan inbouwen.

Bon, even gezocht en kleine, fijne en hopelijk ook voldoende sterke spots gevonden, twee per lichtpunt. En gewone inbouwspotjes, dat ook.

David, onze elektricien, is ze vandaag definitief komen installeren: elf opbouwspots en 3 inbouwspots. Het voorbereidende werk had hij vorige week al gedaan, hij moest ze enkel nog maar aansluiten vandaag. En ja, ik ben wel tevreden over het resultaat: niet te lomp, niet te zwaar en heel eenvoudig.

Nu moeten er nog ledstrips komen, ook opbouw dus, voor de gangen en boven het keukeneiland. En een hanglamp boven de pooltafel, een lamp voor het toilet en plafondlampen voor de badkamers. Op zich kunnen we die laatste wel zelf, denk ik, maar de ledstrips zijn ook nog voor David.

Bon, beetje bij beetje. We komen er wel.

Zomertruitje nummer 8

Jawel, nog eentje, en ik ben nog niet uitgehaakt.

Peggy wilde er nog eentje in het grijs in de lichte katoen, en daarna nog eentje in hetzelfde grijs in de zwaardere katoen.

Hierbij dus de foto’s, om even te tonen hoe hetzelfde model compleet anders valt bij een andere lichaamsbouw, maar bij allebei eigenlijk even mooi is.

Met dank aan de bereidwillige modellen ^^

Fietspad door het ziekenhuis

Wat ik eigenlijk al altijd geweldig vind, is dat – vooral in Gent, misschien ook elders in Vlaanderen – mensen de meest logische weg kiezen, en dat we ons daar dan ook aan aanpassen.

Neem nu in Gent het fietspad dwars door de terreinen van het Sint-Lucasziekenhuis. Vanuit Wondelgem loopt er een heel mooi fietspad dwars doorheen een stukje natuur, met een eigen fietsbrug en dan zo richting ’t stad.

Alleen… die brug komt eigenlijk uit tegenover de ingang van het ziekenhuisterrein. Je kan als fietser uiteraard rond rijden, maar als je richting Sint-Jacobs wil, dan is de kortste weg gewoon dwars door het ziekenhuis. En dat hebben ze dan ook gewoon gedaan: er staat een fietsroute aangeduid, er staan verkeersborden, en het hek van de nacht- en spoedingang – dat vroeger dicht was en waarvoor je moest aanbellen – is niet helemaal gesloten, maar staat ongeveer een goeie meter open zodat je als fietser altijd kan passeren.

Persoonlijk vind ik dat dus de max, hé! En het neemt onmiddellijk ook een deel van de ziekenhuissfeer weg als daar vrolijk een aantal fietsers passeert.

84

Ons pa werd afgelopen donderdag 84 jaar. Een hele prestatie, zeer zeker, al is hij intussen wat wankel te been, bij momenten nogal afwezig en dus ook niet aandachtig als we iets willen zeggen. Maar dat neemt niet weg dat hij nog steeds graag leeft, met smaak eet, veel leest en af en toe tv kijkt.

Zoals elke zondag kwam hij ook vandaag bij ons eten, en ook Roeland was erbij met de rest van zijn gezin. Door een misverstand was Jeroen helaas niet van de partij, maar dat had er wel voor gezorgd dat de hoop beperkt bleef, zodat ik simpelweg spaghetti met bollekes heb gemaakt zoals ons ma dat altijd deed, en dat er dan taart was en zo.

We zaten buiten, genoten van het heerlijke weer en tetterden honderduit. En ons pa zat erbij, keek ernaar, en vond dat het goed was.

Cachecontrole en een nieuw exemplaar

Vandaag wilde ik er even op uit met de fiets: de gedachten verzetten, wat frisse lucht en wat beweging voor de rug. Enkele van mijn caches waren verdwenen, hadden een vol logboekje of hadden nood aan een nieuw dekseltje. Ik heb dan maar het hele rondje gereden, alle 32 caches nagekeken en eentje toegevoegd. Dat laatste kon nu omdat een andere cache gearchiveerd is en er dus een plekje vrij kwam.

En zoals altijd genoot ik van dat hele mooie fietspad rond Gent, maar ook van het Groenevalleipark en de rest van het rondje.

Nu nog eens tijd en goesting vinden om die nieuwe cache ook aan te maken en te loggen. Allez hup, weer eentje bij.