Poppenmoeder

Het is niet alsof we hier in huis een typisch voorbeeld zijn van rolbevestigende activiteiten: Bart doet de boodschappen en kookt (in het weekend), ik doe de klusjes en alle technische dingen.

Maar blijkbaar zit dat zorgende toch in meisjes: Merel doet niks liever dan zorgen voor knuffels en poppen. Deze week was ze schooltje aan het spelen, en deze middag moest Lisa duidelijk bad. Duidelijk.

Dinoweekend

Merel was dit weekend op scoutsweekend met als thema “Dinosaurussen”.

Ze kwam thuis met een hoop vuile kleren, een pak verhalen, en een ei. Niet zomaar een ei natuurlijk, maar een dinosaurusei, zo eentje dat je in het water moet leggen, en waar dan een een dino uit komt die verder groeit. Ze was mega curieus, en dus lag het ei al meteen in een glas. Het was mooi om de evolutie te zien, en ze vond het prachtig.

Ik heb nu dus een gele glibberige dino in een kommetje. Tsja.

Fietsjesplezier

Ik heb vanavond het koor afgezegd: het was me een beetje te veel vandaag.

De ochtend was rustig begonnen, met wat opruimen en zo, en dan om twaalf uur een uurtje lesgeven. Dan wat foto’s nemen op school, en rond half twee passeerde ik even langs de Kringwinkel in Mariakerke. Geen idee waarom, dat was maanden geleden, maar nu had ik daar plots zin in: karma, zeker?

Want ik liep daar rond, en plots viel mijn oog op een fietsje. Een mooi, roze meisjesfietsje, precies de maat die Merel nodig heeft. Ze kan nog steeds niet echt zelfstandig fietsen, en Bart had het gisteren nog gezegd dat ze dringend een nieuwe fiets nodig had, want dat haar huidige fietsje toch echt wel te klein was om deftig op te fietsen.

Ik nam een foto, reserveerde de fiets, legde thuis het dilemma voor aan mijn dochter die meteen wildenthousiast reageerde, reed naar de klassenraad, volgde twee klassen, reed in de tussenpauze (andere klassen) om de fiets, keerde terug, zette me wat te lezen en rapporten te maken, deed verder met de klassenraad, en was thuis tegen kwart voor zeven.

En toen liet mijn rug weten dat het welletjes was. Hij doet al de hele week lastig, sinds ik zondag te ver ben gegaan, en die klassenraden zijn nu ook niet meteen ideaal. Enfin, zo erg zal het ook weer niet zijn, voor die ene keer het koor te missen? Gjeilo kan wel even wachten…

Wandeldagje

Merel had vandaag een dagje boerderij, maar omdat bussen zo gruwelijk duur zijn, hadden de juffen en meesters gevraagd of het niet per auto kon. Nu, ik moet niet lesgeven op maandag, en dus stond ik rond negen uur met drie dikke vriendinnen in Drongen op de Campagne. Aangezien ik daar nu toch was, kon ik meteen in de vrieskou een wandeling maken, vond ik.

Maar eigenlijk was ik nog niet uitgewandeld, en dus ging ik nog even in de Vinderhoutse bossen, op zoek naar een cache. Helaas, geen cache, wel een drie kwartier gezonde boslucht opgesnoven.

Ik reed naar huis, ging nog even liggen, en tegen kwart voor twaalf stond Véronique hier. Samen gingen we eten in de VIP-school, waar twee keer per maand op maandag de leerlingen eten serveren aan de leraars + gasten die dat willen. We waren met niet veel, maar het was wel gezellig: Franse dag. De menuutjes waren in het Frans, de tafel was zeer Frans gedekt, en er speelde een ‘valse musette”. We kregen zelfs, zoals het hoort, de bediening in het Frans, zij het een beetje stuntelig. Maar het eten was wél lekker: een stukje quiche als voorgerecht, daarna vol au vent met frietjes, en een schitterende tarte tatin als afsluiter. Een zeer Escheriaans gebouw, overigens.

Daarna wandelden Véro en ik rustigjes richting STAM om daar een superleuke multicache rond het museum te doen. Kort, maar heel leuk, veel bijgeleerd, en supermooi gedaan.

Tegen drie uur repte ik me alweer naar Drongen, om daar een zeer vrolijke, maar ook wel vermoeide Merel op te pikken.

En dan was er ’s avonds nog logo, waardoor ze al helemaal pompaf was, en ik ook. 14.599 stappen, goe gedaan!