365 – 06 juni 2018 – mijn zesdekes
Onderzoekscompetenties
Jawel, het einde van het schooljaar is in zicht, en dus zijn er ook de onderzoekscompetenties. Ik had maar 17 leerlingen dit jaar in het zesde, dus maar acht competenties te beoordelen, maar er zaten wel verdomd fijne bij.
Een duo wilde het hebben over SOA’s bij de Romeinen, maar daar was eigenlijk toch te weinig info over te vinden, en dus deden ze het over seksualiteit in het algemeen, en de maatschappelijke visie over die seksualiteit. Interessant en vlot geschreven, echt.
Een ander werkje, zeer knap uitgewerkt, ging over het politieke en economische stelsel bij de Romeinen in vergelijking met de wereld nu. Uiteraard in grote lijnen, want hierover kan je ganse thesissen schrijven, maar wel heel boeiend om te lezen.
Een derde groepje gaf meer uitleg rond de drie grootste feestdagen/festivals bij de Romeinen, en ook dat gaf me echt wel meer informatie. Alleen jammer dat de vergelijking niet altijd even grondig uitgewerkt was.
Er waren ook de klassiekere onderwerpen, zoals muziek, reizen, het huwelijk of sport, maar ook die waren deftig uitgewerkt.
De origineelste was echter wel het gebruik van het Latijn in de spellenreeks Final Fantasy. Ik heb een die hard FF speler en een Japanfreak in de klas, en die hebben elkaar gevonden in dit thema: maar liefst 60 pagina’s schreven ze vol over zowel namen (personages, streken, wapens, spreuken, …) als vooral ook de teksten van de gebruikte muziek in het Latijn. Vreemd om vast te stellen hoe ook Japanse spelontwikkelaars toch naar dat Latijn blijven grijpen. En nog vreemder om vast te stellen was dat iemand uit een zesde Latijnse vlotjes 32 dt-fouten kan schrijven in zo’n werkje. Verder geen fouten, overigens, tenzij de occasionele typfout. Ik heb hen gewaarschuwd: volgend jaar – hogeschool of unief – wordt dat verticaal klassement voor zoiets, hoe goed de inhoud ook is.
Tsja.
Weer veel bijgeleerd dit jaar. Netjes.
Lieverdjes
Toen ik een week of zo plat lag, kreeg ik een berichtje van een van mijn zesdes: hoe het met me was, en of ik het zag zitten dat ze met een aantal even langs gingen komen.
Ja hoor!
De vrijdag voor de vakantie stonden er hier dus vijf knappe dames met een grote glimlach en een doos pralines. We hebben heerlijk zitten tetteren, en kwamen tot de constatatie dat Bednet ook voor leraars zou moeten bestaan. Allez, toch voor de zieke leraars zoals ik, die eigenlijk perfect zouden kunnen lesgeven als het lichaam zou meewillen.
Het gesprek ging alle kanten uit, terwijl ik rustig in de zetel lag en genoot van de levendigheid. Goh, dat mis ik dus enorm.
En nee, ik ga dus nooit voor directie gaan of zoiets, ik zou het lesgeven zelf, en mijn leerlingen, veel te hard missen. Serieus.
Bedankt, dames, ik heb er echt intens van genoten!
365 – 06 oktober 2017 – appeltaart. Want er waren te veel appels…
365 – 26 juni 2017 – barbecue van de zesdes
366 – 07 oktober 2016 – zesdekes
366 – 24 juni 2016 – schoolbarbecue
Uitvaart 2015
Toen ze in het begin van het schooljaar vroegen welke leerkracht de uitvaart (100 dagen in het katholieke net) wilde begeleiden, gaf ik me op. De leerkracht die het vroeger deed, was in zwangerschapsverlof, en ik zag dat wel zitten. En dus bleef ik regelmatig op maandag over de middag op hun vergaderingen, monitorde ik zo’n beetje de FBgroep van de uitvaart, bestelde ik het podium en dergelijke, en probeerde zo min mogelijk inhoudelijk te weten te komen. Want ja, die show is maar leuk als je er niet te veel van gezien hebt.
De show zelf was… braaf, vond ik. Knap in elkaar gestoken, veel filmpjes, dansjes, en een stevige rode draad, maar heel erg lief tegenover leraars en vijfdejaars.
In elk geval ben ik blij dat hij achter de rug is, want ik heb er woensdagmiddag gezeten met Merel, ben gisterenavond gebleven tussen vijf en negen, heb er deze voormiddag nog aan meegeholpen, en hield toezicht bij het opruimen. Al was dat eigenlijk niet eens nodig, want zó snel en grondig heb ik het nog nooit geweten: op een half uur tijd – I kid you not – was het podium afgebroken en opnieuw gestapeld, alle panelen op hun plaats, alle techniek netjes opgeborgen aan de andere kant van de school, alle stoelen weg, alle parafernalia opgeruimd, de zaal compleet leeg en zelfs uitgeveegd. En ook in de kleedkamers zag je niet meer dat die gebruikt waren. Chapeau.
Enfin, de foto’s en een iets gekleurder verslag zijn te vinden op de schoolwebsite. Ne mens moet zich toch érgens mee bezig houden, newaar!