Barbecue

De barbecue van de zesdes, het is een traditie, en het is er eentje die ik toch echt wel probeer te eren. Vorig jaar was ik er niet – ik was gaan quizzen, denk ik – maar ging later toekomen, en toen was het al gedaan. Meh.

Dit jaar zegde ik de quiz af en ging naar de barbecue, en dat heeft me niet gespeten. Wat ik een beetje vreemd vind, is dat de collega’s altijd samentroepen aan één lange tafel, terwijl de leerlingen apart zitten. In mijn hoofd is het toch de bedoeling om nog een laatste keer contact te leggen met je leerlingen voordat je ze uitzwaait?

Ik ben dan ook bij de jongens van mijn zesde gaan zitten – netjes gevraagd en ze leken het niet erg te vinden – en toen zijn we helemaal de geeky toer op gegaan: over boeken en dan vooral fantasy, over Lego, over Star Wars enzovoort, maar toen we het over verschillende types dobbelstenen begonnen te hebben en de verschillen soorten tabletop roleplay, is een aantal van een andere klas toch ergens anders gaan zitten. Ik moest lachen, maar het waren wel heerlijke gesprekken, en het is jammer dat ik pas nu, op het einde van het schooljaar, echt contact heb gelegd met een wreed wijze kerel uit de Wiskunde-Wetenschappen die blijkbaar ook een verwoed fantasy lezer is. Ik heb hem in elk geval al alle Brandon Sanderson boeken doorgegeven, en een tip voor het Calibre programma waarmee je ebooks kan opslaan en converteren.

Ook leuk: ik heb met mijn klein groepje zesdekes afgesproken om ergens in augustus, als ze allemaal thuis zijn, bij mij thuis nog eens taartdag te houden. Gewoon omdat het kan en omdat het zo’n fijn groepje was.

Moet kunnen, toch?

Uitvaart

De titel klinkt wat omineus, maar eigenlijk is dat gewoon de naam van de 100-dagenviering bij ons op school, al sinds jaar en dag. Kobe zat deze keer mee in het team en stak er wel wat tijd in. Maar er is één van de zesdes die er ongelofelijk veel werk heeft ingestoken om alles te filmen en te editen. En met filmen bedoel ik dan ook echt verschillende camerastandpunten en al. Die jongen wil filmschool gaan doen volgend jaar, en dat snap ik. Al is de consensus momenteel onder de leraars dat we hem een C-attest geven, zodat hij volgend jaar opnieuw kan filmen.

Ook al sinds een jaar of tien – als het niet langer is – ben ik de leerkracht die die Uitvaart een beetje bij sta. Als in: praktische informatie doorgeven, dingen regelen met directie, dat soort dingen. Over de inhoud ga ik niet, die wil ik ook op voorhand niet eens weten.

En – ik geef het toe, ik was er niet helemaal gerust in want het ging precies niet vooruit – het was uiteindelijk een van de beste uitvaarten van de laatste jaren. Ik heb me ziek gelachen met een bepaald filmpje dat niet online komt, maar ook met de rest van de overval heb ik meer dan smakelijk gelachen. Serieus, gasten!

Nieuwsgierig? Alles staat hier online, op de schoolwebsite.