Merel had het al eerder gezegd: ze wilde graag een simpele witte trui met recht ingezette mouwen. Eigenlijk wilde ze een trui zoals eentje die ons ma nog voor mij had gebreid toen ik zelf nog een tiener was. Die trui vindt ze zalig om te dragen, alleen kriebelt de wol nogal. Die trui is ook zwart met blauw, en ze wilde een witte.
Ik zocht hier naar nog oude breiboeken, keek bij ons pa thuis, maar vond er geen meer. Toen ging ik maar op zoek naar een gelijkaardig patroon, maar met de afmetingen van de oude trui erbij. Vorige zaterdag bracht Bart de nodige wol mee uit de Zeeman in Ronse – excuus: 80% acryl, 20% wol – en ging ik aan het werk. Moeilijk was het niet: opzetten, rechtdoor breien, een klein beetje afzetten rond de kraag, schouders. De mouwen: opzetten, wat meerderen, recht afzetten. En dan wel met rondbreinaalden de kraag er nog aan gebreid, zoals bij de oude trui niet dubbel maar rechtopstaand.
Zowel Merel als ik waren een beetje bang voor het resultaat, want ging het wel zijn zoals de oude, zoals ze het in haar hoofd had?
Vandaag breide ik de laatste stukken en zette alles in elkaar, morgen moet ik nog alle draadjes instoppen. Maar het resultaat is helemaal wat ze wilde, en aangezien ze hem graag wilde dragen op kerstavond, heb ik me wel wat gehaast, ja. Maar gelukkig brei ik snel en was het niet echt een patroon.
Lang dus, met lange wijde mouwen, licht opstaand kraagje en recht ingezette mouwen, gebaseerd op het Juliette-model van Veritas.
Ze was er blij mee ^^
