Bijna een sociaal leven, of wa?

’t Was een dag om van het een naar het ander te crossen, en intussen fijne mensen te zien.

9.00: kinderen afzetten op kamp

9.30: bij de gynaecoloog. Alwaar de secretaresse mij riep om eens naar haar Google Agenda instellingen te kijken. Ha ja, want ik was degene geweest die anderhalf jaar geleden de gynaecoloog daar had op gewezen, en sindsdien gebruikten zij dat. Dat mens heeft een geheugen, zeg ik u!

10.00: koffie, en wat telefoontjes

10.50: kat in de reisbak moeten steken, daar eerst de kattenluiken voor dichtdoen, en dan vaststellen dat de kat niet zo erbarmelijk miauwde omdat hij gewoon buiten wilde, maar omdat hij buikpijn had.

10.55: dat ene gordijn dat losgekomen was en waaronder dus een plasje kattendiarree lag (Murphy, I hate you!), in de wasmachine steken, en kat in reisbak

11.00: dierenarts, voor vaccinatie, ontworming en ontvlooiing

12.00: aanzetten naar twunch in de Wok Away

12.30: fijne twunch met fijne mensen, en een ober die blijkbaar zijn terras niet de baas kon, en ons voor de koffie een half uur liet wachten

14.50: een yoghurtijs bij Moochie. Lekker, maar eigenlijk toch wel duur voor wat het is.

15.45: toonmoment van het Idee Kids kamp, en dus ook fijn staan kletsen met mijn nicht, van wie het al weer eens veel te lang geleden was dat ik haar nog eens gezien had

kamp1

kamp2

19.30: twee Sofies over de vloer, om Kolonisten van Catan: de Val van Rome te spelen. Waarbij achteraf bleek dat we allerlei vertragende elementen hadden ingebouwd door de regels verkeerd te lezen, waardoor een spelletje drie uur ipv. één uur duurde. Maar wel een wijs spel, en een wijze avond.

Ik ga zowaar nog een sociaal leven kweken, als ik zo verder doe. Ik moet me dringend weer inbunkeren, medunkt.